ΤΟ ΣΒΗΣΜΕΝΟ «ΦΑΝΑΡΙ» ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

Με αφορμή το υπ΄ αριθμ. Πρωτ. 635/13.7.2015 προσκλητήριο γράμμα του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου προς τους Μητροπολίτες της Αυτοκεφάλου  Εκκλησίας της Ελλάδος των λεγομένων «Νέων Χωρών», καθώς και το επισυναπτόμενο σημείωμα της Αρχιγραμματείας Αριθ. Πρωτ. 827/8.8.2015 όπου καλεί τους ως άνω Μητροπολίτες να συμμετάσχουν ιδίοις εξόδοις στη Σύναξη από σήμερον μέχρι και τις 2 Σεπτεμβρίου δια να εορτάσουν συμπροσευχόμενοι αναπέμποντας κοιναίς δεήσεσι και προσευχές δια το νέο εκκλησιαστικό έτος και της αρχομένης νέας Θ΄ Ινδικτιώνος, καθώς επίσης και να συζητήσουν δήθεν για την πορεία της προετοιμασίας της επερχόμενης εάν αυτή πραγματοποιηθεί Αγίας και Μεγάλης Συνόδου το 2016.

Επί των ανωτέρω έχουμε να σημειώσουμε σχετικά για τη δαπάνη της παραμονής των Μητροπολιτών εις την Πόλη  όπου αναφέρει το έγγραφο της Αρχιγραμματείας ότι θα βαρύνει τον ίδιο τον Μητροπολίτη και την κατ΄ αυτήν Ιεράν Μητρόπολίν του, αυτό και μόνο δεικνύει την ωμή επέμβαση του κ. Βαρθολομαίου στα εσωτερικά άλλης αδελφής Αυτοκεφάλου Εκκλησίας και την ποδοπάτηση των Θείων και Ιερών Κανόνων. Θα έπρεπε ήδη να έχει καταλάβει ο κ. Βαρθολομαίος πως το «Οικουμενικός» είναι απλά τίτλος και όχι αξίωμα! Διερωτώμεθα πως έχει περιέλθει σε ισχνές οικονομικές δυσχέρειες μετά από τόσες χορηγίες και τόσες επιδοτήσεις που παίρνει από το Ελληνικό Κράτος;

Ας θυμηθούμε  όμως τι απολαμβάνει όταν επισκέπτεται Μητροπόλεις της Ελλάδος και πως στέκει οικονομικά το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Μάϊος 1999. Πήρε μέρος σε 50 εκδηλώσεις, Ιούνιος 1999, Ζητήθηκε από τις ενορίες των Αθηνών ένα ποσόν να αγοραστούν δώρα για τον πατριάρχη. Όπως αποκάλυψε η «Ελευθεροτυπία», συγκεντρώθηκαν πάνω από 17.000.000 δραχμές. Ιδού η σοδειά του κ. Βαρθολομαίου  μεταξύ πολλών άλλων, 20 εγκόλπια, 4 ράβδοι, 1 μίτρα, 38 χρυσά κλειδιά πόλεων, 120 πλακέτες, 1 μπαούλο, εικόνες και άλλα, τόσα ώστε ένα ολόκληρο πούλμαν πλήρες δώρων, μαζί με τους γεμάτους αποθηκευτικούς χώρους των συνοδευτικών οχημάτων, χρειάστηκε να ακολουθεί για να μεταφέρει τα λάφυρα της αποστολικής περιοδείας.

Ο κ. Βαρθολομαίος ξέρει να κρύβεται. Εμφανίζεται ως εχθρός του εθνικισμού και φίλος της οικολογικής κρουαζιεροπλοϊας, ενός εξαιρετικού σπορ στους κόλπους των κοσμικών οικολογούντων. Λίγοι αντιλαμβάνονται πως στη θέση που βρίσκεται δεν έχει πολλά περιθώρια να παίξει το χαρτί της εθνικιστικής δημαγωγίας. Είναι υπήκοος του τουρκικού κράτους αφ’ ενός και φορέας του «γελοιώδους» («Ελληνική Νομαρχία») τίτλου «οικουμενικός» αφ’ ετέρου, που του χάρισε ο κτηνώδης αυτοκράτορας Μαυρίκιος παρά τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες του πάπα Μ. Γρηγόριου. 

Η οικουμένη όμως πεισματικά αγνοεί την ύπαρξή του κι αυτός αναγκαστικά πατά σε δυο βάρκες αυτήν του Εθνάρχη του περιούσιου Γένους των Νεοελλήνων και αυτήν του υπερεθνικού πνευματικού ηγέτη με τα δεκανίκια όμως της ελληνικής διπλωματίας που τον λανσάρει όσο μπορεί διεθνώς, σε πείσμα των ορθόδοξων αδελφών Σλαβομακεδόνων και Ρώσων.

 Όταν του δίνεται η ευκαιρία ξεσπάει σε ψυχροπολεμικό κήρυγμα μίσους, όπως έγινε στην Έδεσσα που ξιφούλκησε κατά των υποτιθέμενων τέκνων του των ορθόδοξων γειτόνων μας, μιλώντας για τα «άνομα και ύπουλα σχέδια» αυτών που ήθελαν την υποταγή της «Ελληνικής Μακεδονίας» και για «τον λυσσώδη αγώνα εκ μέρους των παραχαρακτών της εκκλησιαστικής και εθνικής ιστορίας» το 2005.

Στέκομαι λίγο στις ανταποδοτικές οικονομικές ενισχύσεις του πατριαρχείου από πλούσιους ομογενείς των ΗΠΑ και Δ. Ευρώπης στους οποίους μοιράζει αφειδώς γελοίους αραχνιασμένους βυζαντινούς τίτλους κολακεύοντας τη μωροφιλοδοξία τους. Άρχων Μέγας «Δεπουτάτος», «Χαρτοφύλαξ», «Πριμηκήριος» «Ιερομνήμων», «Υπομνηματογράφος» κλπ. Στη λίστα των ελληνορθόδοξων τιτλούχων της Μ. Βρεττανίας, υπάρχουν πέντε Λαιμοί και τέσσερεις Χατζηπατέρες. 

Έτσι ο  Βαρθολομαίος «Αμέσως μετά την άφιξή του στο αεροδρόμιο, …μετέβη στον τόπο όπου βρίσκεται ο τάφος του αείμνηστου Γιάννη Λάτση…» Υποκρίνεται ο  Βαρθολομαίος. Ξέρει πως δεν θα τον ξεμπροστιάσει κανείς. Είναι αυτός που ήθελε να δικαιώσει τον τ. Αττικής Παντελεήμονα όταν κατέφυγε στο πατριαρχείο για να κάνη έφεση με το πρόσχημα πως απομακρύνθηκε χωρίς δίκη.

Ποιος έχει ξεχάσει την εκπαραθύρωση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Σπυρίδωνα, εναντίον του οποίου μάλιστα δεν απαγγέλθηκε καμία κατηγορία. «…H επιταγή όμως του ενός εκατομμυρίου δολαρίων από τον μεγιστάνα Άλεξ Σπανό, για την αγορά πατριαρχικής κατοικίας στην Πόλη, η οποία παραδόθηκε στον πατριάρχη στις αρχές εκείνου του Mαΐου από τον χρηματοκομιστή π. Kαρλούτσο, φαίνεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Bαρθολομαίου να τελειώνει με το Σπυρίδωνα… 

Στις 2 Iουνίου τότε, οι δύο άντρες συναντήθηκαν στην αίθουσα των επισήμων της αεροπορικής εταιρείας «Xαβά Γιολαρί»,….Tο μέχρι τότε αγαπημένο παιδί του Φαναρίου διαπίστωσε μια φανερή εχθρότητα … ‘Οι φίλοι σου λένε ότι δεν τολμώ. Nα τους πεις ότι ο Bαρθολομαίος τολμά… Kαι μη νομίζεις ότι αυτό έχει να κάνει με χρήματα’ είπε ο πατριάρχης σιβυλλικά στο Σπυρίδωνα που έμεινε εμβρόντητος, ζητώντας κάποια εξήγηση χωρίς ποτέ να τη λάβει…».…

 «.Ενδεικτικά θα μπορούσε κανείς να επισημάνει και την άγνωστης έκβασης δικαστική διένεξη του επιχειρηματία κ. Βασιλάκη Φλωρίδη με τον πατριάρχη και Συνοδικούς για μια δωρεά του 3,3 εκατομμυρίων δολλαρίων προς τη Σχολή της Χάλκης που ο ενάγων θεώρησε πως έκανε φτερά και έγινε πολυτελής πατριαρχική βίλα στα Θεραπιά. Η υπόθεση ελάχιστα και ευκαιριακά προβλήθηκε στην ευσεβή Ελλάδα, 17-5-2002 πήρε όμως διαστάσεις «στον τουρκικό και στον ξενόγλωσσο Τύπο – αλλά «ο πατριάρχης Βαρθολομαίος τηρεί ενδεικτική σιγή».

Χορηγοί (υπάρχουν και χρυσοί και βεβαίως και απλοί) όπως της Μητρόπολης Ατλάντα που πλήρωσαν το Ιανουάριο του 2005 75.000 $ για να εξασφαλίσουν VIP εισιτήρια για prive δεξίωση, φωτογραφία με τον Βαρθολομαίο και ακρόαση με 4 συγγενείς τους. Αυτά κατά την επίσκεψή του τότε με προφανή σκοπό να τσεπώσει δολλάρια.

O τιμοκατάλογος όμως ο οποίος διακινήθηκε εκείνες τις μέρες για την οικονομική ενίσχυση του Oικουμενικού Πατριαρχείου, κοστολογούσε το χειροφίλημα του Bαρθολομαίου 200$, τη φωτογράφηση μαζί του 300 $,….».Πως, που και πότε εκδηλώθηκε αυτή η δυσαρέσκεια, ποιός γαλούχησε την κοινότητα σ’ αυτήν την νοοτροπία, ποιός της έδωσε το δικαίωμα να ενεργεί έτσι και τέλος τι μέτρα πήρε τότε ο Βαρθολομαίος και γιατί δεν επέστρεψε τα λεφτά στους μεγαλομανείς νεόπλουτους ιδιοκτήτες τους;

 Τις κεντροαριστερές φαντασιώσεις για τον έντιμο πατριάρχη που απλώς προεδρεύει, δεν συμμερίστηκε τότε ο διακεκριμένος Ελληνοαμερικανός Πέτρος Μαρούδας, που με άρθρο του στην “National Herald”, δεν αναγνωρίζει στον Βαρθολομαίο το ελαφρυντικό της βλακείας αλλά θέτει το καίριο ερώτημα στο οποίο και απαντά: «Βρέθηκε έστω κι ένας κληρικός στην Ατλάντα, στη Ν. Υόρκη ή στην Κωνσταντινούπολη να διαμαρτυρηθεί…..; Προφανώς κανείς».

Χαρακτηριστική περίπτωση που αγκαλιάστηκε από τον Βαρθολομαίο είναι αυτή με πρωταγωνιστές τους Παΐσιο και Βικέντιο παλαιοημερολογίτες (της Αυξεντιακής παρατάξεως των Αθηνών) δεσποτάδες που αναχειροτόνησε ο Βαρθολομαίος τοποθετώντας τους νόμιμα πια στην Ιερά Μονή της Χρυσοβαλάντου στη Ν.Υόρκη. Ο Βαρθολομαίος δεν μπορούσε να χάσει τέτοια κελεπούρια και ας τους κατηγορούσε πριν η Αρχιεπισκοπή του για αγύρτες, υπαινισσόμενη πως η κλοπή όπως και τα δάκρυα ήταν σκηνοθετημένα. 

Ο Βικέντιος, είπε πως η Αρχιεπισκοπή τους ζήλευε. Εξάλλου πρόσθεσε λέγοντας ότι: «Ότι είχαμε και δεν είχαμε, τα παραδώσαμε στο οικουμενικό Πατριαρχείο», δήλωσε ο μητροπολίτης (περίπου 8 εκατ. δολ.) Σημειωτέον πως οι δυο επίσκοποι (ο Βικέντιος δεν είχε ούτε πανεπιστημιακό πτυχίο!) για να ενταχθούν στο πατριαρχείο με τους τίτλους των Απαμείας και Τυάνων, πέρα από κάθε κανονική τάξη ξαναχειροτονήθηκαν μέσα σε 7 ημέρες διάκονοι, ιερείς και επίσκοποι παρ’ όλο που είχαν ήδη χειροτονηθεί από την Σύνοδο του Αυξεντίου. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν το Πατριαρχείο είναι πάμπτωχο!!!

Σε ότι αφορά στα περί παραπικρασμού του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και τα περί καλού κλίματος μεταξύ των δυο πλευρών που είπε ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως  Βαρθολομαίος στην εισηγητική του ομιλία σήμερα στο Φανάρι αυτά μόνο οι αφελείς τα πιστεύουν, δια τούτο καλά θα κάμει ο κ. Βαρθολομαίος να είναι προσεκτικός μελλοντικά σε θέματα που άπτονται στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος.

Τα περί της Πράξεως του 1928 αυτού του Πολιτικού κατασκευάσματος μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ....

Όπως επίσης μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.... γιατί ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΦΩΤΙΖΕΙ

Τέλος ο Μητροπολίτης Σεβαστείας Δημήτριος σε άρθρο του 27/8/2015 με τίτλο: Η Αρχή της Ινδίκτου στο Φανάρι μια Ευλογημένη Συνάντηση μεταξύ άλλων αναφέρει: Το παιδί όταν γεννιέται από τη μητέρα του, κόβεται ο ομφάλιος λώρος, εκείνο σιγά σιγά αναπτύσσεται και ανεξαρτητοποιείται. 

Ποτέ δεν αρνείται τη μητέρα του, ποτέ δεν χάνεται από την αγάπη της. Αποκτά μία αυτονομία, αλλά οι δεσμοί που το δένουν με εκείνη είναι φυσικοί, δεδομένοι και έχουν οντολογική φύση. Το ίδιο συμβαίνει και με την μεγάλη μας αγάπη που είναι και σκέψη μας συχνή, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.

Ο ορεγόμενος μελλοντικά τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως κ. Δημήτριος θα πρέπει να γνωρίζει ότι με τις τέτοιου είδους ωμές επεμβάσεις που κάνουν εκεί στο Φανάρι δεν κόπτεται ο ομφάλιος λώρος, αλλά οι Κανόνες που έδωσαν το Αυτοδιοίκητο όχι υπό την έννοια της αυθαιρεσίας όμως αλλά της εφαρμογής των Οικουμενικών Θείων και Ιερών Κανόνων (Καν.34ος των Αγίων Αποστόλων).

(Όποια επέκταση ή πολιτική η κρατική επέκταση ακολουθεί και η Εκκλησιαστική Διοίκηση. Καν. 17ος Δ΄ Οικ. Συνόδου και 38ος ΣΤ΄ Οικ. Συνόδου).

Δι αυτά και άλλα πολλά το Φανάρι της Ορθοδοξίας είναι σβησμένο.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ