21 Σεπτεμβρίου, 2014

ΠΟΡΙΣΜΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

 

 ΟΛΟΚΛΗΡΟ το επίσημο επικυρωμένο πόρισμα
της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων
για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Οι εργασίες της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 1986 και ολοκληρώθηκαν με την επικύρωση των πρακτικών στην  ολομέλεια της Ελληνικής  Βουλής την 31η Οκτωβρίου του 1988 κατά την διάρκεια της ΙΣΤ κοινοβουλευτικής περιόδου της Δ΄ προεδρευόμενης Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η υπόθεση της διερεύνησης των ευθυνών για την τραγωδία της Κύπρου άνοιξε με πρωτοβουλία που έλαβαν οι βουλευτές της (τότε) κυβερνώσας πλειοψηφίας των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ τον Νοέμβριο του 1984 με την πρόταση των 99 Βουλευτών και εν συνεχεία με την από 21/2/1986 απόφαση  της ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ με βάση :

Α.Το  άρθρο 66 παρ 2 και 3 του Ελληνικού Συντάγματος
Β.Το άρθρο 27 του κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων

Και Γ΄, την από 2 Δεκεμβρίου 1985 πρόταση των 129 Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον πρόεδρο της Βουλής (Ιωάννη Αλευρά) Οι εργασίες της εξεταστικής επιτροπής διήρκησαν σχεδόν δυο έτη. Από τον Μάρτιο του 1986 ως τον Οκτώβριο του 1988.  Ως γνωστόν, μετά το πέρας και την ολοκλήρωση  των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την διερεύνηση των ευθυνών για την τραγωδία της Κύπρου, η κυβέρνηση του  Ανδρέα Παπανδρέου έκλεισε οριστικά  τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ και δεν έδωσε ποτέ στην δημοσιότητα το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής όπως προηγούμενα και προεκλογικά είχε υποσχεθεί.  

Οι εργασίες της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ολοκληρώθηκαν σε 154 συνεδριάσεις εκ των οποίων οι 66 αναλώθηκαν σε διαδικαστικά ζητήματα μεταξύ των μελών της εξεταστικής επιτροπής.  Η σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής άλλαξε πέντε φορές και στις τέσσερις από αυτές πρόεδρος ήταν ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Μπασαγιάννης εξ ου και  η προσωνυμία που εδόθη «επιτροπή Μπασαγιάννη».

Στην πρώτη σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής πρόεδρος ήταν ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Μάρκος Νάτσινας. Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής στον τόμο των επικυρωμένων  πρακτικών της ΙΣΤ ολομέλειας της συνόδου της Βουλής των Ελλήνων καταλαμβάνει συνολικά  93 σελίδες ενώ ολόκληρο το υλικό που εξέτασε η εξεταστική επιτροπή αποτελείται από: 20.748 σελίδες που  είναι καταχωρημένοι σε 260 φακέλους οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι σε έξι (6) μεταλλικές με σύστημα ασφαλείας αρχειοθήκες οι οποίες σφραγίστηκαν ενώπιον του τότε προέδρου της Βουλής των Ελλήνων Ιωάννη Αλευρά και τοποθετήθηκαν στο  ισόγειο της Βουλής στο γραφείο με τον αριθμό 65.

Στην συνέχεια, σε ανύποπτο χρόνο  μεταφέρθηκαν στο κτήριο της Παλαιάς Βουλής και πρόσφατα – κατά την διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων εναντίον του μνημονίου - μεταφέρθηκαν σε «άγνωστο» χώρο  που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο και πιο συγκεκριμένα ιδιοκτησίας της Ελληνικής Βουλής. 

Σε αυτές τις 20.748 σελίδες περιλαμβάνονται: Τα πρακτικά των συνεδριάσεων, οι μαρτυρικές καταθέσεις, τα  απόρρητα στρατιωτικά  σήματα,  διαταγές και πρακτικά πολιτικών  αποφάσεων   που χρειάσθηκε να τεθούν υπόψη της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων. Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ μέχρι σήμερα επίσημα παραμένει κλειστό. Δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα ούτε και έχει ληφθεί κάποια σχετική πολιτική πρωτοβουλία, παρά τις επανειλημμένες διακηρυγμένες  πολιτικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας,  από κανένα κόμμα πέρα από σχετικά αιτήματα που κατά καιρούς υποβάλλονται με δημόσιες δηλώσεις.

Τελευταίο τέτοιο αίτημα υπεβλήθη με δημόσια δήλωση από τον Πρόεδρο των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ. Πάνο Καμμένο. Νωρίτερα κατά περιόδους ανάλογες δηλώσεις με αντίστοιχο σχετικό αίτημα έχουν υποβάλλει βουλευτές του ΚΚΕ και γενικότερα της ευρύτερης Αριστεράς. Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ  μέχρι σήμερα-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014,  40 χρόνια μετά την εισβολή και κατοχή του Τουρκικού  Αττίλα ( I& II) - που αποκαλύπτεται η επίσημη επικυρωμένη  εκδοχή του από την Ελληνική Βουλή,  ήταν «προνόμιο» των ολίγων  του «συστήματος».

Ήτοι: εκδοτών. Δημοσιογράφων. Πολιτικών όλων των κομμάτων τουλάχιστον της περιόδου μέχρι και την 10ετια του 1990, επιχειρηματιών και φυσικά ξένων κρατικών υπηρεσιών που εγκαίρως – και πολύ πριν  περάσει στα επίσημα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων, είχαν φροντίσει να περιέλθει  στην κατοχή τους όπως προκύπτει από την δημοσιογραφική έρευνα. 

Σήμερα, μετά από 26 χρόνια σιωπής  συγκάλυψης όλων όσων εμπλέκονται και έχουν ευθύνες  για την μεγάλη εθνική προδοσία,  αλλά  και συνενοχής σχεδόν όλων των παραδοσιακών  κρατικοδίαιτων κομμάτων και των βουλευτών τους, και χωρίς να έχει αποδοθεί καμία απολύτως ευθύνη σε εκείνους που ανήκει, ή σε εκείνους που θα αποφανθεί η ετυμηγορία της Ελληνικής Δικαιοσύνης της οποίας διαφεύγουν εκείνοι τους οποίους θα αποδοθεί,  αυτά τα εθνικής σημασίας ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της νεότερης ελληνικής ιστορίας γίνονται κτήμα ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού. Χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Χωρίς εξαιρέσεις.

Όπως  εύκολα θα διαπιστώσει ο αναγνώστης σε πρώτη φάση  δημοσιεύουμε αυτούσιο το πόρισμα  χωρίς κρίσεις, χαρακτηρισμούς και σχόλια ώστε αμερόληπτα ο κάθε ένας Έλληνας Πολίτης χωρίς την «διαμεσολάβηση»  την δική μας και το «δημοσιογραφικό φίλτρο» διαβάζοντας το να μπορέσει να εξάγει ο κάθε ένας ξεχωριστά τα δικά του συμπεράσματα αναλόγως γνώσεων και πρόσβασης σε άλλες αντίστοιχες θεματικές πηγές. Δημοσιεύεται με συνοπτικές υποβοηθητικές περιλήψεις ανά κεφάλαιο και ενότητα χωρίς την δημοσιογραφική «διαμεσολάβηση».

Στην συνέχεια της δημοσιογραφικής έρευνας θα επακολουθήσουν περαιτέρω αναλύσεις, σχόλια με βάση το  ρεπορτάζ και φυσικά  αποκαλύψεις πάντα  με βάση το δημοσιευθέν υλικό του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Η ανάγνωση και μόνο του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων εγείρει μια σειρά εύλογα ερωτήματα που σίγουρα δεν είναι του παρόντος αλλά εν ευθέτω χρόνο θα τεθούν σε συνδυασμό με νέα στοιχεία και νέα ντοκουμέντα που θα δώσουμε στην δημοσιότητα για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Το πρώτο και μέγιστο μείζονος πολιτικής σημασίας ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν όλες οι πτέρυγες της Ελληνικής Βουλής και ειδικά τα παραδοσιακά συστημικά κόμματα είναι γιατί ποτέ  καμία κυβέρνηση δεν ήρε, όπως είχε χρέος ευθύνη και υποχρέωση έναντι όλων αυτών των ψυχών  που χάθηκαν στην Κύπρο στις μάχες σώμα με σώμα με τον Τούρκο  αλλά και εδώ – ναι και εδώ στην Ελλάδα  και μην παραξενεύεστε το γιατί θα αποκαλυφθεί πότε πως και ποιοι ακριβώς χάθηκαν έδωσαν δηλαδή την ίδια τους την ζωή θυσία στην πατρίδα  - την άρση της αναστολής της ποινικής δίωξης για τους πρωταίτιους και τους συνυπεύθυνους για την εθνική τραγωδία της Κύπρου.

Πρόκειται για την κατάπτυστη υπουργική απόφαση 45/07.03.75 του Ευάγγελου Αβέρωφ και τις λοιπές σχετικές υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες θωρακίζει το ίδιο το ελληνικό κράτος από το να μην παραπεμφθούν στην ελληνική δικαιοσύνη όσοι, τουλάχιστον κατά την κρίση και εκτίμηση της πλειοψηφίας των μελών της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Καμία κυβέρνηση αμέσως μετά το κλείσιμο των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής τον Οκτώβριο του 1988 δεν έλαβε καμία κυβερνητική πρωτοβουλία για την άρση αυτής της ανήθικης και προδοτικής υπουργικής απόφασης που προφυλάσσει τους αληθινά υπεύθυνους και πρωταίτιους της τραγωδίας.  

Μας είπαν πως υπεύθυνοι ήταν μόνο η χούντα του Ιωαννίδη! Του Γ. Παπαδόπουλου και των υπολοίπων της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Αυτό μάθαμε επί 40 χρόνια. Με αυτό γαλουχηθήκαμε.  Ε, λοιπόν η δημοσιογραφική έρευνα αλλά και το ίδιο το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής που σήμερα αποκαλύπτεται  άλλα λέει! Εντελώς άλλα. Έκρυψαν καλά όλοι προς όλους τις ευθύνες τους. Τις θωράκισαν με αυτή την υπουργική απόφαση και χρόνια τώρα, όπως θα αποκαλυφθεί, αρνούνται πεισματικά, να άρουν αυτή την προδοτική υπουργική απόφαση του Ευάγγελου Αβέρωφ και του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Γιατί δεν το έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου; Καλή ερώτηση που οφείλει κάποτε να απαντήσει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Η δημοσιογραφική  έρευνα και το ρεπορτάζ πάντως  απαντάει…Περιλαμβάνεται το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ  όλη η αλήθεια  για την εθνική τραγωδία της Κύπρου. Ευθέως και ευθαρσώς η απάντηση είναι ΟΧΙ! Το  λένε άλλωστε – η κάθε πλευρά με το δικό της τρόπο – και οι ίδιοι οι μετέχοντες και υπογράφοντες το συγκεκριμένο πόρισμα-για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ -  της Βουλής των Ελλήνων. Το επισημαίνουν  σε κάθε ευκαιρία. 

Από την  προσεχτική, όχι ανάγνωση, αλλά και μελέτη εις βάθος  όμως,  του κειμένου όλων των πλευρών ΠΑΣΟΚ /ΝΕΑΣΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ/ ΚΚΕ/ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ /ΔΗΑΝΑ- βγαίνουν σοβαρά, σοβαρότατα (!) πολιτικά συμπεράσματα όχι μόνο ως προς την ουσία της υπόθεσης για την τραγωδία της Κύπρου, και πότε τελικά ξεκίνησε ο ενταφιασμός του οράματος της ένωσης με την Ελλάδα,  αλλά κυρίως εξάγονται χρήσιμα ιστορικά  συμπεράσματα.  

Και για το θολό και ζοφερό παρασκήνιο που προηγήθηκε  πριν και μετά την εισβολή της Τουρκίας αφενός και αφετέρου δύναται να εξάγει ο αναγνώστης  ολόκληρου του επικυρωμένου  πορίσματος τα δικά του ασφαλή συμπεράσματα για βρόμικο ανήθικο και χυδαίο παρασκήνιο της  άθλιας  πολιτικής συναλλαγής για την πορεία το έργο και τελικά το παραχθέν πολιτικό αποτέλεσμα της σύστασης της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων…Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ συμβάλει τελικά στην αποκάλυψη της αλήθειας για το ποιος ευθύνεται; Και εδώ η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ!  

Το γιατί(;)  την απάντηση και εδώ την  δίδει και μάλιστα με άνεση  η προσεχτική και σε βάθος μελέτη και αντιπαραβολή των στοιχείων, εκτιμήσεων και πολιτικών κρίσεων που δίδονται από το ίδιο το πόρισμα αφενός, το οποίο αναμφίβολα αποτελεί πλέον εθνικό ιστορικό αρχείο, και αφετέρου ο συσχετισμός γνώσεων και πηγών του κάθε ενός ξεχωριστά που θα διαβάσει και θα ερευνήσει  για την υπόθεση της τραγωδίας της Κύπρου.

 Λέει αλήθειες το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής; η απάντηση είναι ΝΑΙ αλλά το θέμα είναι η ερμηνεία που δίδεται ξεχωριστά σε κάθε συμβάν και γεγονός που έλαβε χώρα από την αρχή της εθνικής τραγωδίας, η οποία ξεκίνησε αμέσως με την «ανακήρυξη» της ανεξαρτησίας της Κύπρου και ολοκληρώθηκε το έγκλημα και η προδοσία με την εισβολή και κατοχή από τους Τούρκους του 38% της Κύπρου.  Κρύβει και συγκαλύπτει ευθύνες προσώπων το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ; η απάντηση χωρίς περιστροφές είναι ΝΑΙ κρύβει αποσιωπά και συγκαλύπτει ευθύνες πολιτικών προσώπων και για τον Αττίλα I και κυρίως για τον Αττίλα II.

Ποιους στρατιωτικούς  καλύπτει και ποιους πολιτικούς και μάλιστα  «βαριά»  ονόματα  και γνωστές πολιτικές οικογένειες και τζάκια συγκαλύπτει;  Την απάντηση την δίδει η ανάγνωση του ιδίου του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.  Τώρα πια αυτό  το ιστορικό κείμενο δεν είναι προνόμιο των λίγων του συστήματος.
Φάκελος Κύπρου: Για πρώτη φορά ολόκληρο το πόρισμα
της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων.

ΜΕΡΟΣ Α': Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α' του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής -της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ - για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ  περιλαμβάνει όλα τα Διαδικαστικά - Εισαγωγικά στοιχεία, συμβάντα και γεγονότα  της δίχρονης πορείας της σύνθεσης της εξεταστικής επιτροπής (το σύνολο των βουλευτών που συμμετείχαν από όλες τις πτέρυγες της Βουλής των Ελλήνων), από την έναρξη των εργασιών της,  το 1986 μέχρι και την λήξη τους τον Οκτώβριο του 1988. Όπου επικυρώθηκε το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για το ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ  μαζί τα πρακτικά στην IΣΤ  κοινοβουλευτικής περιόδου   στην  συνεδρίαση της ολομέλειας την  31.10.1988,{Δ΄ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΥΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ }. ΣΥΝΟΔΟΥ Δ΄.       

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄, οι συντάκτες της έκθεσης κάνουν μια συνοπτική αναδρομή στην ιστορία της Κύπρου από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι και  την πώλησή της στους Άγγλους από τους Οθωμανούς και από την Αγγλική επικυριαρχία στο Νησί  μέχρι και τις ημέρες του Αττίλα. I και  II  

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ',περιγράφεται η δομή του κυπριακού κράτους, όπως διαμορφώθηκε μετά την ανεξαρτησία του νησιού, η αναγνώρισή του από τους διεθνείς οργανισμούς καθώς και η έννομη τάξη στο νησί. Στο ίδιο κεφάλαιο περιγράφεται αντίστοιχα και η έννομη τάξη στην Ελλάδα.  

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ',οι συντάκτες του πορίσματος αναφέρονται διεξοδικά στις αμυντικές δυνατότητες της Κύπρου ανά περίοδο, δίνοντας έμφαση στην απόφαση για την εγκατάσταση και ανάκληση της ελληνικής Μεραρχίας στο νησί το 1967. Υπάρχει εκτενής και αναλυτική αναφορά ως προς την αμυντική ικανότητα της Κύπρου και της Τ/Κυπριακής πλευράς αντίστοιχα από το 1960 μέχρι και τον Ιανουάριο του 1968 που αποχώρησε και το τελευταίο τμήμα της Ελληνικής Μεραρχίας που βρίσκονταν στην Κύπρο. Οι ενότητες που ακολουθούν οι τίτλοι των οποίων σηματοδοτούν και το περιεχόμενο τους  συνοπτικά έχουν ως εξής : 1.Τουρκικές δυνάμεις. 2.Ελληνικές Δυνάμεις.
II. Εγκατάσταση και ανάκληση της Ελληνικής
Μεραρχίας από την Κύπρο.

Στην ενότητα αυτή παρουσιάζεται με βάση τα σήματα απόρρητα και μη απόρρητα, από το κέντρο   προς το ΓΕΦ και αντίστοιχα,    τις αναφορές και τις αποφάσεις που ετέθησαν υπόψη της εξεταστικής επιτροπής  όλες οι κρίσιμες φάσεις πριν και μετά την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας (Δεκέμβριος 1967-Ιανουάριος 1968). Δηλαδή: Νοέμβριος 1963, Δεκέμβριος 1963, Χριστούγεννα 1963, Γενάρης 1964, Μάρτης 1964, Γενάρης – Απρίλης 1964 και μεταγενέστερα.  

Στο ίδιο κεφάλαιο υπάρχει εκτενής αναφορά σχετικά με την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας καθώς και σε κάποια από τα γεγονότα που προηγήθηκαν καθώς και σε εκείνα που επακολούθησαν μετά τα συμβάντα στην Περιοχή Κοφινού και τους Αγίους Θεοδώρους.  Επίσης στο κεφάλαιο Δ΄ στην ενότητα II υπάρχουν δυο βασικές υποενότητες η Α΄ και Β΄ όπου  γίνονται  συνεχείς αναφορές σε μαρτυρικές καταθέσεις πρέσβεων, πολιτικών και στρατιωτικών καθώς και σε ξένους διπλωμάτες (Αμερικανούς  Βρετανούς και εκπροσώπου των ΗΕ).  

Στο ίδιο κεφάλαιο Δ΄ στην ενότητα III περιγράφονται αναλυτικά από τον Ιανουάριο του 1968 μέχρι και τον Ιούλιο την ημέρα της εισβολής 20 Ιουλίου 1974, οι εχθρικές (Τουρκικές στρατιωτικές  δυνάμεις) Τέλος στο ίδιο κεφάλαιο Δ΄ στην ενότητα IV περιγράφεται οι συναντήσεις Κεσσάνης και Αλεξανδρουπόλεως που έγινε αντίστοιχα στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου το 1967 από την τότε «πολιτική ηγεσία» της Ελλάδος με την αντίστοιχη Τουρκική. 

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε' περιγράφονται τα πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα και την Κύπρο μετά την αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας - Δεκέμβριος 1967/Ιανουάριος 1968 -, με έμφαση στα σχέδια ανατροπής του Μακαρίου (απόπειρες δολοφονίας, κλπ), στις σχέσεις του Μακαρίου και της Εθνοφρουράς, καθώς και του Μακαρίου με την Ε.Ο.Κ.Α. Β'. Στο πόρισμα επίσης γίνεται αναφορά στις κλοπές όπλων από τις αποθήκες οπλισμού της Εθνοφρουράς, στους δράστες και στον προορισμό των κλοπιμαίων όπλων.

Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ', υπάρχουν δυο ενότητες η Α΄ και η Β΄, η Α΄ ενότητα  αναφέρεται στην ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις  την περίοδο 1967-74, στο τι γινόταν στην Τουρκία το τελευταίο εξάμηνο πριν την εισβολή, ενώ περιλαμβάνει ολόκληρη  και την επιστολή της 2ας Ιουλίου του 1974  του Μακαρίου προς την (τότε) Ελληνική «Κυβέρνηση» δηλαδή τον Ιωαννίδη Γκιζίκη κτλ, με την αντίστοιχη αξιολόγησή της από τους συντάκτες του πορίσματος. Στη Β΄ ενότητα περιλαμβάνονται διαδικαστικές λεπτομέρειες που αφορούν στην επιστολή του Αρχ. Μακαρίου της 2ας Ιουλίου 1974  καθώς και στην εμπλοκή στρατιωτικών προετοιμασίας του πραξικοπήματος  στην Αθήνα και την Λευκωσία.

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ' οι συντάκτες του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής-της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας Κ.Ο ΠΑΣΟΚ επικεντρώνονται να ρίξουν φως σε όλες τις πτυχές του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου (αίτια και σκοπός του πραξικοπήματος, από ποιους ελήφθη η απόφαση και πότε, διαδικασία εκτέλεσης, προσπάθειες παραπλάνησης και πρόληψης αντιδράσεων, εκδήλωση του πραξικοπήματος, ποιοι γνώριζαν και τι έκαναν για να αποτραπεί, ο ρόλος των ξένων δυνάμεων,  διαφυγή Μακαρίου, τι είπαν οι εκτελεστές του πραξικοπήματος). Το Ζ΄ κεφάλαιο αποτελείται από 12 υποενότητες οι οποίες έχουν ως εξής :

1.Γενικές παρατηρήσεις
2.Απόφαση για το πραξικόπημα
3.Χρόνος λήψης απόφασης των «τεσσάρων» για το πραξικόπημα
4.Διαδικασία εκτέλεσης της απόφασης των «τεσσάρων» για το πραξικόπημα
5.Προσπάθειες παραπλάνησης
6.Εκδήλωση πραξικοπήματος
7.Ποιοι γνώριζαν την απόφαση για το πραξικόπημα και τι έκαναν για να αποτραπεί.
8.Συμμετοχή ξένων δυνάμεων στην απόφαση για πραξικόπημα και στην υλοποίηση της(απόφασης)
9.Αίτια και σκοπός πραξικοπήματος
10.Διαφυγή Μακαρίου
11.Ειδικότερος προσδιορισμός (χαρακτηρισμός ) του πραξικοπήματος ως αδικοπραγίας καθώς και των μερικοτέρων αδικοπραγιών που διαπράχθηκαν στα πλαίσια του πραξικοπήματος από 15 μέχρι 19 Ιουλίου 1974
12.Ισχυρισμοί εκτελεστών του πραξικοπήματος   

Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η' αναφέρεται στην ΤΟΥΡΚΙΚΗ  ΕΙΣΒΟΛΗ  και στον ΑΤΤΙΛΑ I.
Διαμορφώνεται στις παρακάτω ενότητες:

Α. εκτίμηση και αξιολόγηση των πληροφοριών ως προς την στάση της Τουρκίας κατά το προ του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974.
Β.Αξιολόγηση πληροφοριών περί κινδύνου από Βορρά κτλ αυτή ενότητα είναι χωρισμένη σε I– II–III  και  IV παραγράφους.
Γ.προσδιορισμός ακριβούς ώρας (σ.σ. εισβολής των Τούρκων) και αυτή η ενότητα είναι χωρισμένη αντίστοιχα σε 4 υποενότητες. Ήτοι α, β, γ, και δ.
Δ. Τουρκικές δυνάμεις (στρατιωτικές ναυτικές χερσαίες κτλ).
Ε. Ελληνικές και ΕλληνοΚυπριακές δυνάμεις στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974
ΣΤ .Στρατιωτική κατάσταση το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974 αναλυτικά για τις περιοχές της (α)Κυρήνειας και  (β)της Λευκωσίας.
Ζ.άμυνα κατά της εισβολής. Και αυτή η ενότητα είναι διαχωρισμένη στις εξής υποενότητες ήτοι: 
1. Σχέδιο «Κ»  εφαρμόστηκε;
2. προσδιορισμός ακριβούς χρόνου κατά το οποίο το ΑΕΔ ή το ΓΕΕΦ διέταξαν πυρ κατά των εισβολέων καθώς και του χρόνου που άρχισαν να εκτελούνται οι διαταγές αυτές.
3. καθορισμός των αιτιών της καθυστέρησης στην έκδοση ή στην εκτέλεση των διαταγών αυτών.
4. ανάμειξη των στόλων ή  άλλων ξένων δυνάμεων
5. κατάρριψη μεταγωγικών αεροπλάνων μας. συνθήκες κατάρριψης τους. Ευθύνες για αυτήν και τα επακόλουθα της (ανθρώπινες απώλειες, καταστροφές, καύση αεροπλάνων κτλ).
6. υπόθεση αποστολής και ανάκλησης υποβρυχίων μας (δυνατότητες των υποβρυχίων μας, χρόνος απόπλου των,  διαταγές, σήματα ανάκληση τους) κτλ.
7. υπόθεση απόπλου και ανάκληση πλοίου που μετέφερε εθελοντές
8. υπόθεση διαταγών ετοιμότητας – απογείωσης αεροπλάνων μας και αντίθετες ακινησίας των,(σε συνδυασμό).
α. με τις δυνατότητες των αεροπλάνων Φ-84Φ και Φάντομ (Φ4) και
β. με αποστολές που προβλεπόταν για τα αεροπλάνα μας από τα αμυντικά σχέδια της Κύπρου – σχέδιο Κ κτλ. 

Δηλαδή με βάση τις  παραπάνω ενότητες  καταγράφεται όσα  προηγήθηκαν  της τουρκικής εισβολής - Αττίλας Ι, με τους συντάκτες του πορίσματος να αξιολογούν τις πληροφορίες -επικαλούμενοι διάφορες πηγές με παράλληλη αναφορά σε ονόματα που κατέθεσαν - για την στάση της Τουρκίας το εξάμηνο πριν το πραξικόπημα της 15.7.74. Γίνεται επίσης αναφορά και αξιολόγηση των πληροφοριών στο διάστημα 15 (πραξικόπημα) και 20 (εισβολή) Ιουλίου 1974, περί κινδύνου από βορρά, όπου οι συντάκτες του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής κατέληξαν ότι ήταν ψεύτικες. 

Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, ύστερα από καταθέσεις μαρτύρων, το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής επιχειρεί να προσδιορίσει την ακριβή ώρα της εκκίνησης των πλοίων του τουρκικού στόλου από τα Τουρκικά λιμάνια ή ακτές, παράλληλα με τις αναγνωριστικές πτήσεις Τουρκικών ή άλλων φιλικών προς τους Τούρκους, αεροπλάνων και την έναρξη απόβασης (αποβίβασης) των Τούρκων στο Πέντε Μίλι της περιοχής Κυρήνειας και την ρίψη αλεξιπτωτιστών. 

Καταγράφονται επίσης οι τουρκικές δυνάμεις (στρατιωτικές, ναυτικές, χερσαίες κ.λ.π.), καθώς και οι ελληνικές και οι ελληνοκυπριακές (Ιούλιος 1974), ενώ στη συνέχεια περιγράφεται η στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο το πρωινό της 20ης Ιουλίου. Στην υποενότητα για την "ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ" οι συντάκτες του πορίσματος επιχειρούν να ρίξουν φως και να δώσουν απάντηση στο αν εφαρμόστηκε ο αμυντικός σχεδιασμός της Κύπρου, το λεγόμενο "Σχέδιο Κ".  

Επιχειρείται ο προσδιορισμός του ακριβούς χρόνου που διετάχθη από το ΑΕΔ ή το ΓΕΕΦ πυρ κατά των εισβολέων, καθώς και του χρόνου που άρχισαν να εκτελούνται οι διαταγές, ενώ στη συνέχεια γίνεται από τους συντάκτες της έκθεσης της εξεταστικής επιτροπής ο καθορισμός των αιτίων της καθυστέρησης στην έκδοση ή στην εκτέλεση των διαταγών για πυρ εναντίον των εισβολέων. 

Σε επόμενη υποενότητα, εξετάζεται η ανάμειξη Στόλων ή άλλων Υπηρεσιών Ξένων Δυνάμεων, με τους συντάκτες του πορίσματος να αναφέρουν ότι "γενικά δεν αναφέρθηκε ξένη ανάμειξη ή συμμετοχή", ωστόσο επισημαίνεται η παρουσία μεγάλης αμερικανικής αεροναυτικής δύναμης στην περιοχή, χωρίς "να είναι γνωστές οι προθέσεις" της. Παράλληλα, η συγκεκριμένη υποενότητα για περί ανάμειξης άλλων δυνάμεων, περιλαμβάνει την παρέμβαση του μέλους της εξεταστικής επιτροπής Ι. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος εκφράζει την διαφωνία του περί έμμεσης ανάμειξης των ξένων δυνάμεων στις επιχειρήσεις.

Στη συνέχεια το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής, αναφέρεται στις συνθήκες κατάρριψης των μεταγωγικών αεροπλάνων, στις ευθύνες και τα επακόλουθα, ενώ γίνεται αναφορά στο πλαίσιο του "Σχεδίου Κ" στην υπόθεση μη έγκαιρης αποστολής των υποβρυχίων και ανάκλησής τους με όλες τις λεπτομέρειες (δυνατότητες των υποβρυχίων μας, χρόνος απόπλου των, διαταγές, σήματα ανάκλησή τους), ενώ στην συνέχεια περιγράφεται η υπόθεση του απόπλου και ανάκλησης πλοίου που μετέφερε εθελοντές.

Παράλληλα με την υπόθεση διαταγών ετοιμότητας-απογείωσης αεροπλάνων μας και ακινησίας τους, με το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής να αναφέρει ότι ¨χρήζει παραπέρα έρευνας" η υπόθεση της μη αποστολής της Μοίρας αεροσκαφών Φ-84Φ και καταλογισμό ευθυνών, καταλήγοντας ότι "η ατολμία, η σύγχυση και η πλήρης αδυναμία ανταπόκρισης αποτελούν τον κύριο χαρακτηρισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων", χαρακτηρισμό για τον οποίο καταγράφεται η διαφωνία του Ι. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος - σύμφωνα με τα όσα γράφει το πόρισμα- "δεν συμμερίζεται πλήρως τις κρίσεις, όπως αυτές διατυπούνται στις δυο τελευταίες παραγράφους".

Στην επόμενη υποενότητα, εξετάζεται η επιστράτευση στην Κύπρο, με τους συντάκτες του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής, επικαλούμενοι καταθέσεις που ανέφεραν ότι "αν γινόταν έγκαιρα η επιστράτευση, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά" καταλήγουν ότι "η μη έγκαιρη πραγματοποίηση της επιστράτευσης επιβάρυνε τις ελληνοκυπριακές μονάδες". Στην τελευταία υποενότητα του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Η΄ του πορίσματος, καταγράφονται οι ευθύνες για τον ΑΤΤΙΛΑ Ι, με πρόταση (το πόρισμα) να διαβιβαστεί στην Δικαιοσύνη, αφού πρώτα η κυβέρνηση με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου άρει την αναστολή ποινικής δίωξης του 75.  

Τέλος πάντα στο ίδιο κεφάλαιο Η΄ στην ενότητα Θ΄ που τιτλοφορείται ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΑΤΤΙΛΑ I αξίζει να τονιστεί στην κατακλείδα της ενότητας αυτής  η προτροπή, της κυβερνητικής πλειοψηφίας των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ,  προς την τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου η οποία έχει ως εξής:«…σε συνέπεια με όλα αυτά προτείνουμε να διαβιβαστεί το πόρισμά μας στην δικαιοσύνη εφόσον βέβαια η κυβέρνηση άρει με πράξη του Υπουργικού της  Συμβουλίου την αναστολή ποινικής δίωξης κλπ που είχε διαταχθεί με τις γνωστές αποφάσεις του υπουργικού Συμβουλίου του έτους1975 (σ.σ. οι συντάκτες εννοούν της Υπουργική απόφαση 45/07003.1975 του Ευάγγελου Αβέρωφ και των τότε συναρμόδιων υπουργών)*    

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ', το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής αναφέρεται στην γενική επιστράτευση στην Ελλάδα, την οποία χαρακτηρίζει ως "κλασσική αποτυχία", ενώ στην συνέχεια οι βουλευτές της πλειοψηφίας (Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ) της έκθεσης επικεντρώνονται στα γεγονότα που ακολούθησαν αμέσως μετά την εισβολή, (ψηφίσματα στον ΟΗΕ, Πολεμικά Συμβούλια στην Ελλάδα, στους δραματικούς διαλόγους που διημείφθησαν, όπως τα αναφέρει σε υπόμνημά του προς την επιτροπή ο Γ. Μαύρος, τότε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή) δίδοντας έμφαση στο ρόλο του βοηθού υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ,  Σίσκο και πώς φτάσαμε στην εκεχειρία.

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι,΄ περιγράφονται τα λίγα 24ωρα των πολιτικών διεργασιών μέχρι την άφιξη από το Παρίσι του Κωνσταντίνου Καραμανλή και την αρχή της Μεταπολίτευσης. Στο κεφάλαιο αυτό οι συντάκτες της κυβερνητικής πλειοψηφίας-κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ της περιόδου εκείνης αφήνουν αιχμές για τον τρόπο επιλογής του Κ. Καραμανλή, καθώς νωρίτερα στην σύσκεψη που είχε προηγηθεί είχε αποφασιστεί να ορκιστεί πρωθυπουργός ο Π. Κανελλόπουλος.

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ΄,ΑΤΤΙΛΑΣ II οι συντάκτες του πορίσματος εκ μέρους της κυβερνητικής πλειοψηφίας (Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ) περιγράφουν τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ,  ενώ περιλαμβάνουν μεγάλο μέρος της επιστολής του Κ. Καραμανλή προς την εξεταστική Επιτροπή για τις εκτιμήσεις και  τις σκέψεις του για περεταίρω χειρισμούς από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Σημειώνεται ότι ο Κ. Καραμανλής δεν παρέστη ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής να καταθέσει, αλλά απέστειλε υπόμνημα.

Σε υποενότητα αναλύεται ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ, με αναφορά στις επιστολές του Κίσσινγκερ στον Καραμανλή και αντίστοιχα την απάντηση του τότε έλληνα πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών, παρατίθεται μέρος ή ολόκληρο -  το προσωπικό σημείωμα του Κ. Καραμανλή. Στην συνέχεια, εξετάζεται ο ευρύτερος ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών του ΝΑΤΟ και της Αγγλίας στην εξέλιξη των γεγονότων Ιουλίου - Αυγούστου 1974.

Οι συντάκτες της εξεταστικής επιτροπής πέρα από όλα τα άλλα που αναφέρουν στην συγκεκριμένη ενότητα κάνουν μνεία της ειδικής επιτροπής του βρετανικού κοινοβουλίου που εξέτασε το Κυπριακό το 1976, παραθέτοντας το βασικό απόφθεγμα της βρετανικής επιτροπής, το οποίο έχει ως εξής:"...Η Μεγάλη Βρετανία είχε το νομικό δικαίωμα, την ηθική υποχρέωση και τη  στρατιωτική δυνατότητα να επέμβει στην Κύπρο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 και δεν επενέβη για λόγους που η Βρετανική Κυβέρνηση αρνήθηκε να εξηγήσει...". Επίσης παρατίθενται στοιχεία για το ρόλο των ΗΠΑ - Βρετανίας από την έκθεση του ταξίαρχου Π. Σεμερτζάκη. 

Η Εξεταστική Επιτροπή συνεχίζει με την εξέταση-περιγραφή της κρίσιμης περιόδου μεταξύ του Αττίλα Ι και Αττίλα ΙΙ, όπου καταγράφει - βάσει του κειμένου από το ΓΕΕΘΑ - την στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο, τις ημέρες από την κατάπαυση του πυρός (22 Ιουλίου 1974) μέχρι και 13 Αυγούστου και τις εχθρικές ενέργειες της Τουρκίας,  τις ενέργειες της Ελλάδας, την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα με την άφιξη και ορκωμοσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την Διάσκεψη της Γενεύης, την διπλωματική δραστηριότητα της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς και τις ενέργειες της κυβέρνησης σε στρατιωτικό επίπεδο  στο εσωτερικό της χώρας.

Στον υπόμνημα που υπέβαλε στην Εξεταστική Επιτροπή, ο Κ. Καραμανλής κατέθεσε τα πρακτικά των συσκέψεων για το Κυπριακό της περιόδου αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας  σε στρατιωτικό επίπεδο με την συμμετοχή ανώτερων στρατιωτικών, διπλωματών, του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και του ιδίου του πρωθυπουργού. 

Αυτούσια ή μέρος τους - τα πρακτικά περιλαμβάνονται στο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής (Συνοπτικό πρακτικό της 3ης Αυγούστου, πρακτικό της Σύσκεψης ΥΕΘΑ και Αρχηγών Ενόπλων Δυνάμεων της 14ης Αυγούστου, και το Μνημόνιο της Κρίσεως της  Αυγής  της 14ης Αυγούστου 1974 μετά την σύσκεψη μεταξύ του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Ε. Αβέρωφ, του Υπουργού προεδρίας Γ. Ράλλη και των Αρχηγών των ΕΔ).

Η Εξεταστική Επιτροπή της πλειοψηφίας (Κ.Ο.ΠΑΣΟΚ) επισημαίνει την σπουδαιότητα και την βαρύτητα των εγγράφων (πρακτικών) που κατέθεσε ο Κ. Καραμανλής, καταγράφοντας τις απόψεις της ηγεσίας  των Ενόπλων Δυνάμεων, και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι "η διαβεβαίωση επομένως στις 3 Αυγούστου των αρχηγών περί ετοίμου και μάλιστα από πριν στρατιωτικής δύναμης για βοήθεια στην Κύπρο ήταν ασύστολο ψεύδος".  Παράλληλα, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι "στο κρίσιμο διάστημα από τις 24/7/74 μέχρι και την εισβολή του ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ, δυο βασικά πολιτικοί χειρίστηκαν το θέμα της αποστολής στρατιωτικής βοήθειας στην Κύπρο, ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Αβέρωφ". 

Η υποενότητα "σημαντικά ερωτήματα" αποτελείται από τις παραγράφους 5.1, 5.2, 5.3, 5.4, στο περιεχόμενο των οποίων παραθέτουν συγκεκριμένα ερωτήματα για τους χειρισμούς  και τις αποφάσεις του Κ. Καραμανλή, με βάση τις δεδομένες κατευθύνσεις που δόθηκαν από τους υπηρετούντες αξιωματικούς - ανώτερους και ανώτατους- εκείνη την περίοδο. Η ενότητα αυτή καταλήγει με το εξής ερώτημα: "Ποιος πήρε αυτή την απόφαση; Ποιος παραπλάνησε τον Πρωθυπουργό (Κωνσταντίνο Καραμανλή); Ποιες δυνάμεις τον εκάλυψαν ή του επέβαλαν την μεταβολή της εντολής;". 

Η υποενότητα συνεχίζει με το 6.1, 6.2, όπου διατυπώνονται προβληματισμοί και ερωτηματικά, και συνεχίζεται με την 7, 7.1, 7.2, 7.3 όπου και σχολιάζονται οι ενέργειες και οι εισηγήσεις του Υπουργού Άμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ. Οι βουλευτές (της  Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ) της εξεταστικής επιτροπής στην ενότητα "Ειδικότερα Σημαντικά Θέματα, αναφέρονται διεξοδικά σε όλες τις αποφάσεις και ενέργειες της Ελλάδος εκείνη την χρονική στιγμή για τη συγκρότηση και αποστολή της Μεραρχίας της Κρήτης στην Κύπρο.

Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα 1.13 το οποίο αναφέρει τα εξής:"Όπως προκύπτει από όλα τα στοιχεία από όλα τα στοιχεία η σαφής εντολή Καραμανλή για σχηματισμό της Μεραρχίας δόθηκε στις 3 Αυγούστου.

Το ΑΕΔ εξέδωσε την ίδια μέρα Δ/γή. Από το σημείο αυτό παρατηρείται μια απόλυτα ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ και ΠΕΡΙΕΡΓΗ κωλυσιεργία στην υλοποίηση της απόφασης". Στα άλλα "Ειδικότερα Σημαντικά Θέματα" η επιτροπή περιλαμβάνει

α.την περίπτωση της αποστολής μικρών (ειδικών) μονάδων στην Κύπρο,
β.την άμυνα δυνάμεων ΓΕΕΦ στην Κύπρο (γίνεται εκτενής αναφορά στις αποφάσεις των ανώτατων αξιωματικών στην Κύπρο, πάντα με εντολές του Κέντρου-{Αθήνας-Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων-ΑΕΔ}),
γ.την Αμμόχωστο (γίνεται αναλυτική αναφορά για τις αγγλικές βάσεις της Δεκέλειας και ρόλο των δυνάμεων καταδρομών),
δ.την αποστολή ενισχύσεων στην Κύπρο στο διάστημα από 22 Ιουλίου (εκεχειρία) μέχρι 14 Αυγούστου (5.1, 5.2, 5.3 γίνεται αναφορά στις στρατιωτικές ενέργειες που προτάθηκαν από την επιτροπή του αντιστράτηγου Επιτήδειου),
ε.την αντικατάσταση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων (Στην ενότητα αυτή αναλύονται διεξοδικά οι εισηγήσεις της ανώτατης ηγεσίας των ΕΔ, δηλαδή των:Μπονάνου, Γαλατσάνου, Αραπάκη και Παπανικολάου, σχετικά με την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Κύπρο.

Εισηγήσεις που τελικά - σύμφωνα πάντα με την κυβερνητική πλειοψηφία της εξεταστικής επιτροπής- επηρέασαν τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας και κυρίως του Πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή. Επίσης η επιτροπή αντιπαραβάλλει αποσπάσματα μαρτυρικών καταθέσεων ως προς τον ρόλο του Ε. Αβέρωφ και του Κ. Καραμανλή).

1.Στρατιωτικές επιχειρήσεις-Αποτελέσματα-Ευθύνες
Η άποψη της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην ενότητα αυτή έχει διαπιστωτικό χαρακτήρα, ουσιαστικά αναφέρονται συνοπτικά τα αποτελέσματα της επιχείρησης ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ.

2.Ευθύνες Στρατιωτικής και Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται και αναλύονται όλες οι δράσεις και οι ενέργειες της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας, δηλαδή του Ευ. Αβέρωφ, ο οποίος ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Κων/νο Καραμανλή.
Η συγκεκριμένη ενότητα αναφέρει όλες τις παραλείψεις και τις ευθύνες τις στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Επιρρίπτει ευθύνες σε συγκεκριμένους αξιωματικούς αλλά και στον Ευ. Αβέρωφ.

3.Ενέργειες και χειρισμοί των Γεωργίου Μαύρου και Κ. Καραμανλή.Στην ενότητα αυτή διατυπώνονται μια σειρά ερωτήματα που αφορούν κυρίως τον Κων/νο Καραμανλή και τον Ευ. Αβέρωφ.

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ, περιλαμβάνονται ΟΛΑ  τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ήτοι: Ψήφισμα 353 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά την 1179η Σύνοδο του στις 20.07.74.
Απόφαση 354(1974) που υιοθετήθηκε από το ΣΑ στην 1783 Σύνοδο του στις 23 Ιουλίου 1974.
Απόφαση 355(1974) που υιοθετήθηκε από το ΣΑ στην 1879 σύνοδο του στις 1 Αυγούστου 1974.
Απόφαση 357 που υιοθετήθηκε από το ΣΑ στην 1792 σύνοδο του στις 14 Αυγούστου 1974.
Απόφαση 358 (1974) που υιοθετήθηκε στην 1793 σύνοδο του ΣΑ στις 15.08.1974.
Απόφαση 359 (1974) που υιοθετήθηκε στην 1793 σύνοδο του ΣΑ στις 15.08.1974.
Απόφαση 360(1974) που υιοθετήθηκε στην 1794 σύνοδο του ΣΑ στις 16.08.1974.
Απόφαση 361(1974) που υιοθετήθηκε στην 1795 σύνοδο του ΣΑ στις 30.08.1974.

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ' για τις "ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ" αναφέρονται οι παραβιάσεις με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Τουρκίας, καθώς επίσης και οι παραβιάσεις των συνεχών ψηφισμάτων κατά την περίοδο της εκεχειρίας.
Περίοδος, κατά την οποία η Τουρκία παραβίαζε συστηματικά και τα ψηφίσματα και την έννοια της εκεχειρίας, προχωρώντας στο βάθος της Κύπρου και επεκτείνοντας την στρατιωτική κυριαρχία της στην μεγαλόνησο.  

Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ', του πορίσματος - που συνέταξε η τότε ΚΟ του ΠΑΣΟΚ -  στον "ΕΠΙΛΟΓΟΣ" αναφέρονται τα εξής: Η Επιτροπή μας συγκροτήθηκε με αποκλειστικό σκοπό να διερευνήσει και να φέρει στην επιφάνεια τα αίτια της πιο πρόσφατης φάσης της κυπριακής τραγωδίας, αυτής της περιόδου 1967-1974. Έχουμε ζωηρή την ελπίδα ότι όταν, σε λίγο, θα έρθει η ώρα να δουν το φως της δημοσιότητας και το πόρισμά μας και τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής μας, θα εκτιμηθούν οι άψογοι τρόποι που ακολουθήσαμε σε όλη την πορεία της διαδικασίας και, γενικά, η συνολική μας προσπάθεια.

Το Κυπριακό Πρόβλημα, όπως όλοι ξέρουμε, είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και πολύπλευρο, οι δε ρίζες του ανάγονται σε απώτερα χρόνια, σε σχέση με την περίοδο 1967-1974. Και εμείς κληθήκαμε να διερευνήσουμε μόνο την τελευταία τραγική περιπλοκή του, των ετών 1967-1974 και μάλιστα με σημαντική καθυστέρηση. Γι' αυτούς τους λόγους αντιμετωπίσαμε πρόσθετες δυσχέρειες στην αναζήτηση της αλήθειας.Παρ' όλες τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση ότι παρουσιάζουμε στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων ένα πόρισμα.

-καλόπιστο
-κρυστάλλινα διαυγές
 -βασισμένο μόνο στις μαρτυρικές καταθέσεις και τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία που κατορθώσαμε να συγκεντρώσουμε,
-ένα πόρισμα που γι' αυτές του τις ιδιότητες αποτελεί την υπερηφάνεια όλων μας.
Σημειώνουμε ότι:

1.Ο επιμερισμός των ευθυνών για τους χειρισμούς που έγιναν αναφέρεται στα επιμέρους ειδικά κεφάλαια (τμήματα) του πορίσματός μας.

2.Η Επιτροπή μας διατηρεί μια επιφύλαξη: Δεν είναι δυνατόν από τη φύση των ερευνών, να βεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν άλλα αποδεικτικά στοιχεία που πιθανόν να φώτιζαν και από άλλη οπτική γωνία την Κυπριακή τραγωδία. Η Επιτροπή μας πάντως εξάντλησε τις δυνατότητές που είχε. Πέρα από όλα αυτά, όμως, η κυπριακή τραγωδία και η εξέλιξή της διδάσκουν:
-ότι οι δικτατορίες και τα πραξικοπήματα οδηγούν σε εθνικές καταστροφές,
-ότι μόνον η Δημοκρατία, ως πολιτειακό σύστημα, εγγυάται την ομαλότητα των εξελίξεων και ότι η ενότητα και η ομοψυχία του Λαού μας αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την πρόοδο και την ευημερία του Έθνους μας.   

*Στα πολιτικά εγκλήματα καθώς και στα εγκλήματα από τα οποία μπορούν να διαταραχθούν οι διεθνείς  σχέσεις του κράτους, ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει το δικαίωμα με προηγούμενη σύμφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να αναβάλει την  έναρξη της ποινικής δίωξης ή να αναστείλει την ποινική δίωξη. {ποινικός κώδικας άρθρο 30 παράγραφος 2}.

Με το ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ', ξεκινά η παράθεση των απόψεων της μειοψηφίας -σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 148 παρ. 1 του κανονισμού της Βουλής  των βουλευτών της εξεταστικής επιτροπής για το Κυπριακό για τα Κεφάλαια Α' έως ΙΔ. Στην υποενότητα Ι. περιλαμβάνεται η ΠΡΟΤΑΣΗ του ανεξάρτητου βουλευτή επικρατείας Νικολάου Στ. Ψαρουδάκη, ο οποίος επικεντρώνεται στο κεφάλαιο ΙΑ του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής για τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ.

Ο βουλευτής Ψαρουδάκης,  αν και αποδέχεται τα όσα λέει το πόρισμα - της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ για τις ευθύνες του Υπουργού Άμυνας Ευ. Αβέρωφ, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, των Άγγλων, των Αμερικανών και της Τουρκίας, θεωρεί ότι το πόρισμα παραλείπει να κατονομάσει τον Κων. Καραμανλή ως τον κύριο ένοχο της κυπριακής τραγωδίας. Χαρακτηρίζει μάλιστα "κραυγαλέα" την ευθύνη του τότε πρωθυπουργού, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "το πόρισμα που τον απαλλάσσει θα πάσχει εσαεί, κάτι που η πλειοψηφία δεν μπορεί να αγνοήσει".

Και παραθέτει μια σειρά από λόγους, προκειμένου να υποστηρίξει την άποψη του ότι ο Κων. Καραμανλής έχει τεράστιες ευθύνες για τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ. Λέει χαρακτηριστικά: "Ο κ. Καραμανλής δεν είχε την πολιτική βούληση της βοήθειας των μαχόμενων δυνάμεων της Κύπρου και επιστρατεύει όλες τις προφάσεις που ήταν δυνατό να ευρεθούν, για να δικαιολογήσει την πολιτική του. Αυτό είναι ολοφάνερο και στα λόγια του και στις αλλοπρόσαλλες ενέργειές του και του ιδίου και των συνεργατών των", και συνεχίζει "Γι' αυτό ο κ. Καραμανλής είναι βαρύτατα υπόλογος απέναντι στη γενιά μας και στην ιστορία.

Στάθηκε ανίκανος να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να φέρει το πνεύμα της εθνικής ενότητας και ανάτασης. Ήρθε ως κλέφτης της εξουσίας και ως κλέφτης εσκέπτετο τη διατήρησή της και όχι ως εθνικός ηγέτης, που βλέπει μπροστά, εμπνέει και οδηγεί το έθνος στο δρόμο της ιστορίας του".  Στην συνέχεια, ακολουθούν οι απόψεις του Αν. Παπαληγούρα που αναπτύχθηκαν προφορικά κατά τη συζήτηση της 30/10/1988, και αναφέρονται στην υπόθεση του σχηματισμού της Μεραρχίας.

Ακολουθεί η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΑΝ. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ, για ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ, όπου διατυπώνει δυο ερωτήματα προς την εξεταστική επιτροπή:
α.Υπήρξαν λάθη επιλογών ή χειρισμών, ευθύνες ή παραλείψεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, μεταξύ πρώτου και δεύτερου Αττίλα (24.7.74-18.7.74) και αμέσως μετά απ' αυτόν;

β.Ποια ανάμιξη - αν υπήρξε - και εν γένει ποιος ο ρόλος του ξένου παράγοντα κατά την ίδια περίοδο; Δίνει την δική του εκδοχή για τα όσα γίνονταν το κρίσιμο διάστημα μετά τον ΑΤΤΙΛΑ Ι στην Ελλάδα, με την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Κων. Καραμανλή, στην Κύπρο ύστερα από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τον ΑΤΤΙΛΑ Ι, στην διπλωματική δραστηριότητα των κρίσιμων ημερών μεταξύ ΑΤΤΙΛΑ Ι και ΙΙ, για τις ελληνικές ΕΔ, και τα πολεμικά συμβούλια της 3ης, 13ης και 14ης Αυγούστου 1974, αποσπάσματα των οποίων παραθέτει αυτούσια (Απόσπασμα από την σύσκεψη της 3ης Αυγούστου 1974, Απόσπασμα από τα Πρακτικά της Σύσκεψης της 13 Αυγούστου 1974, Απόσπασμα από τα Πρακτικά της Σύσκεψης της 14ης Αυγούστου 1974). 

Στα συμπεράσματά του ο βουλευτής Αν. Παπαληγούρας αναφέρει μεταξύ άλλων ότι "το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να δημιουργήσει τα τετελεσμένα γεγονότα του ΑΤΤΙΛΑ Ι που μοιραία και αναπόδραστα οδήγησαν στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ", ότι "Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας παρέλαβε μια κατάσταση, η οποία σε στρατιωτικό επίπεδο είχε ήδη κριθεί. Μόνο το διπλωματικό πεδίο δράσης απέμενε για να περισώσει ό,τι ήταν δυνατόν να περισωθεί.

Και σ' αυτό επικέντρωσε τις προσπάθειές της, παράλληλα με τους λεπτούς χειρισμούς που απαιτούνταν για την πλήρη αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας στο εσωτερικό". Επίσης σε άλλο σημείο των συμπερασμάτων αναφέρει ο βουλευτής Κορινθίας τα εξής: "...η αυτόματη γενίκευση της ελληνο-τουρκικής σύρραξης θα επέφερε την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου αλλά και θα δημιουργούσε κινδύνους για την ακεραιότητα του ίδιου του ελλαδικού χώρου". 

Στην τέταρτη υποενότητα του Κεφαλαίου ΙΕ καταγράφεται η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ του (ΚΚΕ)  Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ο βουλευτής Κάππος διατυπώνει την άποψη ότι "το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και η τουρκική κατοχή ενός μεγάλου μέρους του νησιού, που επακολούθησε, ξέσπασαν σαν κεραυνός σε ξάστερο ουρανό",  τονίζοντας ότι:

"Ολόκληρη η νεώτερη ιστορία του νησιού και ιδιαίτερα τα γεγονότα της τελευταίας 30ετίας, δείχνουν ότι το 1974 ήταν ο πιο δραματικός και αιματηρός κρίκος στην αλυσίδα της μόνιμης ιμπεριαλιστικής επιβουλής των αγγλο-αμερικανών, του επεκτατισμού της Άγκυρας και του συμβιβασμού των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων, μέχρι την ανοιχτή προδοσία του δικτατορικού καθεστώτος".

Προς επίρρωση των όσων υποστηρίζει, ο βουλευτής Κάππος στην συνέχεια κάνει μνεία σε μια σειρά από πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα. Αναφέρεται στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, "αρνητικό σταθμό στην πορεία της Κυπριακής υπόθεσης", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, αφού "έθεσαν την Κύπρο κάτω από την δαμόκλειο σπάθη των εγγυητριών δυνάμεων".  Στα γεγονότα που αναφέρεται ο Κ. Κάππος γίνεται λόγος για: 

-τον Σεπτέμβριο του 1960, οπότε και η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, μέλος του ΟΗΕ, "μια σε μεγάλο βαθμό πλασματική ανεξαρτησία, εφόσον τελούσε υπό την κηδεμονία των εγγυητριών δυνάμεων, αλλά και γιατί μεγάλο μέρος του  εδάφους της παρέμεινε στην κυριαρχία της Μ. Βρετανίας, και επίσης γιατί οι θεσμοί του κυπριακού συντάγματος δεν επέτρεπαν στην Κυπριακή κυβέρνηση να λειτουργήσει αποτελεσματικά.
-τα 13 σημεία του Μακαρίου για την τροποποίηση του Συντάγματος και οι απόρριψη των προτάσεών του από την τουρκική κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία στις 16 Δεκεμβρίου του 1963.
-(την ίδια περίοδο) τις δράσεις των ένοπλων ομάδων από την τουρκοκυπριακή και ελληνοκυπριακή πλευρά, που στόχευαν στο διχασμό των δυο κοινοτήτων, την ανατροπή της νόμιμης ηγεσίας και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την περίοδο εγκαινιάζεται η χρήση των βρετανικών βάσεων από αμερικανούς πεζοναύτες.
-Το επεισόδιο της 22ας Δεκεμβρίου 1963 που δημιούργησαν οι ΤΟΥΡΔΥΚ (τουρκικές δυνάμεις Κύπρου) αποκλείοντας την πρόσβαση από την Λευκωσία στην Κερύνεια και την πρωτοβουλία του "Φόρεϊν Όφις"  με την ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ και την μετέπειτα ίδρυση της ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (Μάρτιος 1964).
-Την ψήφιση της νομοθεσίας με πολλές από τις 13 τροποποιήσεις που είχε προτείνει ο Μακάριος στο Σύνταγμα του 1960
-Την περίοδο 1963-64, όπου οι ΗΠΑ σε συνεργασία με την Αγγλία προωθούσαν την ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου. Για το σκοπό χρησιμοποίησαν αξιωματικούς της ΕΛΔΥΚ. που προκαλούσαν συγκρούσεις μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.
-Το ρόλο της Αγγλίας ως "ειρηνοποιού", η οποία κάλεσε στις 14.1.64 τα ενδιαφερόμενα μέλη σε Διάσκεψη στο Λονδίνο, αλλά η προσπάθεια απέτυχε. Η δεύτερη λύση που προτάθηκε ήταν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, την οποία απέρριψε η Κυπριακή Κυβέρνηση.
-Η άφιξη του υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Μπωλ, προκειμένου να αναζωογονήσει το αγγλικό σχέδιο, και με πρόταση να πάρουν μέρος στη σύσκεψη και χώρες που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Το σχέδιο απέρριψε η κυπριακή κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι μόνο τον ΟΗΕ αποδέχεται να αναλάβει ρόλο ειρηνευτικής δύναμης.
-Την 4η Μαρτίου 1964, οπότε και το ΣΑ του ΟΗΕ ενέκρινε την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο.

Στις 27 Μαρτίου έγινε η εγκατάσταση με επικεφαλής τον στρατηγό Γκιάνι, ενώ ο Φιλανδός διπλωμάτης Τουομόγια διορίστηκε από το ΓΓ του ΟΗΕ διαμεσολαβητής με την σύμφωνη γνώμη της Κύπρου, Αγγλίας, Ελλάδας και Τουρκίας.
-Τις άλλες μεσολαβητικές ενέργειες: Ο απεσταλμένος του αμερικανού προέδρου Τζόνσον, Ντην Άτσεσον πηγαίνει στην Γενεύη για ανεπίσημες συναντήσεις με εκπροσώπους της Ελλάδας και Κύπρου.

Το σχέδιο Άτσεσον, υπό το όνομα "Ένωση" και με περιεχόμενο τη διχοτόμηση της Κύπρου περιελάμβανε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, την εγκαθίδρυση τριών τουρκικών καντονιών και την ίδρυση μιας τουρκικής στρατιωτικής βάσης, και την παραχώρηση ενός μικρού ελληνικού νησιού στην Τουρκία. Η κυβέρνηση Παπανδρέου ζήτησε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

-Μέρος του Μνημονίου του Γ. Παπανδρέου προς τον πρόεδρο Τζόνσον, όπου αναφέρεται το δίλλημα "Νατοποίηση ή Κούβα" για την Κύπρo. Η μεν πρώτη μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ένωσης με την Ελλάδα, να λειτουργήσει η Κύπρος ως βάση του ΝΑΤΟ (όπως η Κρήτη), μειώνοντας σημαντικά τον κομουνισμό.

Στην δεύτερη περίπτωση, - αν δεν ενωθεί με την Ελλάδα - η Κύπρος θα μετατραπεί σε μια άλλη Κούβα, με την ισχυροποίηση του κομουνισμού, που θα έχει τη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης.

-Την κατάθεση του Ν. Κουρή (5.11.87) ότι όλες οι κυβερνήσεις από το 1952 και εντεύθεν ήθελαν να λύσουν το Κυπριακό στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. 
-Την απόρριψη του σχεδίου Άτσεσον από τον Μακάριο που έκανε λόγο για "αυτόκλητους μεσολαβητές".
-Τα γεγονότα του Αυγούστου του 64 με την βομβαρδισμούς κυπριακών χωριών από τουρκικά αεροπλάνα, το αίτημα της Κύπρου για σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ, την παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στον Ινονού, υπέρ της Κύπρου, τη σύγκληση του ΣΑ που ζήτησε την άμεση κατάπαυση του πυρός.
-Την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για αποστολή της Μεραρχίας στην Κύπρο
-Τις ενέργειες της κυβέρνησης της χούντας για την διευκόλυνση της διχοτόμησης της Κύπρου (βάσει καταθέσεων του Γ. Παπαδόπουλου και Ευ. Αβέρωφ), τη συνάντηση της Κεσάνης όπου η κυβέρνηση της χούντας ζήτησε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα με την προϋπόθεση να παραχωρηθεί μια βάση στην Τουρκία (Κατάθεση Κόλλια 26.2.87), την απάντηση εκ μέρους της Τουρκίας του Τσαγλαγιαγκίλ.
-Τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1967 στην Κοφινού από το Γρίβα.
-Στην επίσκεψη του Σ. Βανς στην Ελλάδα ως απεσταλμένου του αμερικανού προέδρου, ζητώντας να απομακρυνθεί η Μεραρχία από την Κύπρο, κάτι που έγινε τον Νοέμβριο του 1967 "με την φορτική σύσταση εκ μέρους της Αμερικής..." (κατάθεση Κόλλια 26.2.87).
-Την αποστολή του Γρίβα στην Κύπρο, για τον  σχηματισμό της ΕΟΚΑ Β' σε συνεργασία με έλληνες αξιωματικούς της Εθνοφρουράς, την δράση της και εναντίον του Μακαρίου.
-Την επιστολή του Μακαρίου στον Γκιζίκη στις 2.7.74, όπου ο Μακάριος κατηγορούσε την κυβέρνηση των Αθηνών ότι υποκινούσε και καθοδηγούσε "την εγκληματική δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β'.
-Παρέμβαση των ΗΠΑ για αναβολή του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου, όπως προκύπτει από την κατάθεση του νομικού συμβούλου της αρμόδιας υποεπιτροπής της γερουσίας των ΗΠΑ, Χένρυ Τάσκα (26.9.75).
-Τις ενέργειες - διεξοδικά - που προηγήθηκαν, τα πρόσωπα που συμμετείχαν, τις διεργασίες και τις δράσεις σε Αθήνα και Κύπρο για την οργάνωση του πραξικοπήματος για την ανατροπή του Μακαρίου.

Στην αναλυτική περιγραφή του βουλευτή Κάππου της οργάνωσης του πραξικοπήματος, περιλαμβάνει και ορισμένα γεγονότα που έχουν σημασία: Το τηλεγράφημα του Κίσσινγκερ, το οποίο ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τάσκα έδειξε στον Αβέρωφ, που ζητούσε να βρουν τον Ιωαννίδη και να του πουν να αποφύγει οτιδήποτε δυναμικό στην Κύπρο. Ενέργεια, ως άλλοθι για την αμερικανική πλευρά, σύμφωνα με τον Κ. Κάππο. 

Παράλληλα, παρά την γνώση που είχε ο Ε. Αβέρωφ δεν ενημέρωσε τον Μακάριο. Επίσης οι Άγγλοι γνώριζαν για το πραξικόπημα και τρίτο, ο Γεωργίτσης, μετά την παραίτηση Σαμψών όρισε πρόεδρο τον Κληρίδη, ο οποίος ως πρόεδρος της Βουλής μπορούσε να αναπληρώσει τον πρόεδρο Μακάριο.

Καταλήγοντας ο Κ. Κάππος αναφέρει ότι το πραξικόπημα στην Κύπρο είχε καταστροφικές συνέπειες για την αμυντική ικανότητα του νησιού, λόγω της μετακίνησης μονάδων και του διχασμού του κυπριακού λαού, με άμεσο αντίκτυπο στο φρόνημα των ΕΔ. Στην συνέχεια ο Κ. Κάππος διεξοδικά αναφέρεται με βάση τις καταθέσεις και τις εκθέσεις, στα γεγονότα των τελευταίων ωρών πριν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, αλλά και στην συνάντηση που είχε στην Αθήνα ο υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Σίσκο με τον πρεσβευτή Τάσκα (κατάθεση Αλ. Παπανικολάου), καθώς και στην συνάντηση στο ΑΕΔ μεταξύ άλλων των αρχηγών κλάδων, του προέδρου της Δημοκρατίας, των αρμοδίων υπουργών, του υποστράτηγου Χανιώτη και του Ταξίαρχου Ιωαννίδη.

Ο Κ. Κάππος αναφέρεται στην οργισμένη απάντηση του Ιωαννίδη στον Σίσκο περί εξαπάτησης, δηλώνοντας ότι "θα πάμε εις επιστράτευση και πόλεμον". Έτσι, σύμφωνα με τον Κ. Κάππο, εξηγούν την καθυστέρηση από το ΑΕΔ της διαταγής για την εφαρμογή των σχεδίων άμυνας της Κύπρου που δόθηκε στις 10:00 της 20.7.74 (κατάθεση Γεωργίτση, 1975).

Ο Κ. Κάππος προχωρά στην περιγραφή των αμερικανικών και αγγλικών κινήσεων στο στρατιωτικό επίπεδο, με τις "ασυνήθεις κινήσεις" που έκαναν "που έδειχναν ότι θα μας παρεμποδίσουν αν προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε αεροπορικά την Κύπρο" (κατάθεση Παύλου Σεμερτζάκη 26.5.87).  Στην συνέχεια, περιγράφεται η προσπάθεια των άγγλων να μην φτάσουν οι ελληνικές δυνάμεις στην Κύπρο, υποστηρίζοντας - ο έλληνας βουλευτής της εξεταστικής επιτροπής - ότι "είναι φανερό ότι η χούντα είχε δεσμευτεί να μην στείλει στρατιωτική βοήθεια στην Κύπρο". 

Φτάνοντας στην παρέμβαση του ΟΗΕ στις 22.7.74, με παρέμβαση των ΗΠΑ, έγινε η αλλαγή της κυβέρνησης στην Ελλάδα, με την κυβέρνηση των 70 ημερών, η οποία τηρούσε την συμφωνία ανακωχής μονομερώς, (όχι η Τουρκία). Στο κρίσιμο διάστημα από 23.7.74 μέχρι 14.8.74, ο Κ. Κάππος αναφέρει ότι "δεν έλαβε χώρα κανένα πολεμικό συμβούλιο, ή πρακτικά, από τα οποία να προκύπτει ότι δεν μπορούσαν να σταλούν στρατιωτικές δυνάμεις για ενίσχυση της άμυνας της Κύπρου", κάνει λόγο για την κατάθεση Αβέρωφ, ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη να μην πάει ενίσχυση στην Κύπρο, καταλήγοντας ότι "από την ανάκριση και όλο το υλικό δεν προκύπτει ότι μπορούσαν να σταλούν στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο μετά τις 23.7.74". 

Τέλος ο Κ. Κάππος αναφέρεται στην έκθεση του ΓΕΕΦ προς ΑΕΔ 710154/14.1.75 και στην έκθεση του αντισυνταγματάρχη Γεωργίου Τσουμή. Στα συμπεράσματα του ο Κ. Κάππος αναφέρει χαρακτηριστικά: Απ' όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι για την τραγωδία της Κύπρου δεν είναι δυνατόν να επιμεριστούν μόνο ποινικές ευθύνες στους αυτουργούς και πρωταίτιους της ελληνικής πλευράς. Προηγείται, αντίθετα η ανάγκη να καταλογιστούν οι τεράστιες πολιτικές ευθύνες πέρα από τις αυτονόητες ευθύνες της τουρκικής πλευράς, για την εγκληματική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο τόσο στους έλληνες ιθύνοντες όσο και στον ξένο παράγοντα.

Ξεκινώντας από τον τελευταίο αυτόν, ευθύνες έχουν: α)Οι ΗΠΑ γιατί οργάνωσαν το πραξικόπημα της χούντας στην Ελλάδα στις 21.4.67 και την κίνηση Ιωαννίδη στις 25.7.73 με σκοπό να δημιουργήσουν τους αναγκαίους πρακτικούς μηχανισμούς και προϋποθέσεις για την εισβολή στην Κύπρο, κατάσταση σύμφωνη με τα πάγια σχέδιά τους. Μ' αυτούς δε τους μηχανισμούς δημιούργησαν κρίσιμες καταστάσεις στις σχέσεις των δυο κοινοτήτων στην Κύπρο, κατηύθυναν την οργάνωση του πραξικοπήματος στην Κύπρο στις 15.7.74 και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Ακόμη γιατί αναμείχθηκαν άμεσα στη δυσμενή για την Κύπρο εξέλιξη της εμπλοκής, με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα. Τέλος, εμποδίσανε την ενίσχυση των κυπριακών ενόπλων δυνάμεων.
β)Η Μ. Βρετανία, γιατί ενώ άφησε ανενόχλητα τα τουρκικά αεροπλάνα να πετούν πάνω από την Κύπρο και να ρίχνουν αλεξιπτωτιστές ή να βομβαρδίζουν στόχους παρενέβαλαν κάθε είδους εμπόδια για ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ελλάδα.
γ)Το ΝΑΤΟ γιατί την επιχείρηση απόβασης στο κυπριακό έδαφος την ένταξε στις προγραμματισμένες ασκήσεις και επέτρεψε στη βρετανική αεροπορία (ΡΑΦ) που είναι ενταγμένη στο ΝΑΤΟ να παρεμποδίζει την ελληνική αεροπορία.
δ)Η χούντα του Παπαδόπουλου γιατί απόσυρε τη Μεραρχία, κατόπιν αμερικανικών υποδείξεων, έστειλε το Γρίβα και οργάνωσε την ΕΟΚΑ Β' με στόχο τη δημιουργία κρίσιμων καταστάσεων στις σχέσεις των δυο κοινοτήτων. Επίσης ευθύνεται για τις δολοφονικές απόπειρες ενάντια στον πρόεδρο Μακάριο, και την απόπειρα πραξικοπήματος στην Κύπρο το 1972.
ε)Η χούντα του Ιωαννίδη για την οργάνωση του πραξικοπήματος στην Κύπρο και την καθοδήγηση της εκτέλεσής του. Και την αποδιοργάνωση της άμυνας της νήσου. ‘

Ευθύνες έχει επίσης γιατί αποδεχόμενη τις συστάσεις του υφυπουργού εξωτερικών Σίσκο δεν εμπόδισε την απόβαση και έδωσαν διαταγή για εφαρμογή των σχεδίων άμυνας της Κύπρου 4 ολόκληρες ώρες μετά την εισβολή. Ακόμη ευθύνες έχει γιατί δεν ενίσχυσε τις αμυντικές δυνάμεις με τα αεροπλάνα και τα υποβρύχια που προβλέπουν τα σχέδια.

Τέλος, η πολιτική της κυβέρνησης των 70 ημερών, παρά το γεγονός ότι η Τούρκοι παραβίαζαν την εκεχειρία, δεν κινήθηκε στην κατεύθυνση της καταγγελίας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και της αποχώρησης από το ΝΑΤΟ που ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για την κυπριακή τραγωδία. Ιδιαίτερες ευθύνες έχει και ο κ. Ευάγγελος Αβέρωφ γιατί ενώ γνώριζε την προετοιμασία του πραξικοπήματος στην Κύπρο, δεν ενημέρωσε τον Μακάριο.

Ευθύνες, φυσικά, έχουν όλες οι κυβερνήσεις από το 1974-1986 γιατί δεν άνοιξαν τον φάκελο της Κύπρου και ανέστειλαν ή διατήρησαν την αναστολή της δίωξης των υπευθύνων για την κυπριακή τραγωδία. Ποινική ευθύνη φέρουν οι Δ. Ιωαννίδης, Γ. Παπαδόπουλος, Φ. Γκιζίκης, Γρ. Μπονάνος, Αδ. Ανδρουτσόπουλος, Χρ. Παλαΐνης, Κων. Παπαγιάννης, Γεωρ. Παπαγιάννης, Παν. Γιανακοδήμος και Περ. Κορκότζελος για εσχάτη προδοσία με βάση το Κυπριακό Δίκαιο και τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα.

Επίσης ποινική ευθύνη φέρουν και μια σειρά άλλοι αξιωματικοί που πήραν μέρος στην εκτέλεση του πραξικοπήματος στην Κύπρο και προέβησαν σε μια σειρά αδικήματα και παραβιάσεις του ποινικού κώδικα. Το υπουργικό συμβούλιο έχει χρέος να καταργήσει την πράξη 45/7.3.75 και τις εκδοθείσες με βάση αυτή την πράξη διαταγές του υπουργού εθνικής άμυνας για αναστολή δίωξης των κατηγορουμένων για το πραξικόπημα της Κύπρου, ώστε οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων.    

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ΄(Περιλαμβάνει τις γνώμες 11 βουλευτών-Μελών της εξεταστικής Επιτροπής που έπαψαν με δήλωσή τους έγγραφη και προφορική, να μετέχουν των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής από 1.6.1988). Το παράρτημα τούτο περιλαμβάνει τις γνώμες των μελών της Επιτροπής κ.κ.
1)Βαρβιτσιώτη Ιωάννη,
2)Βασιλειάδη Ιωάννη,
3)Ζαΐμη Ανδρέα,
4)Λάσκαρη Κων/νου,
5)Μπλέτσα Στυλιανού,
6)Ξαρχά Αθανασίου,
7)Παναγιωτόπουλου Γεωργίου,
8)Παπακωνσταντίνου Μιχαήλ,
9)Παυλίδη Αριστοτέλη,
10)Φωτόπουλου Χρίστου,
11)Χατζηγάκη Σωτήρη, οι οποίοι κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Επιτροπής της 1-6-88, μάς δήλωσαν προφορικά και με γραπτή δήλωση ότι παύουν να μετέχουν των εργασιών της Επιτροπής μας και ταυτόχρονα μας ενεχείρησαν το κείμενο που ακολουθεί:  

Στο ΠΡΟΟΙΜΙΟ, του παραρτήματος Γ΄ (σελ 101-107) για το "Φάκελο της Κύπρου" οι 11 βουλευτές της μειοψηφίας (Νέας Δημοκρατίας) της εξεταστικής επιτροπής περιγράφουν τις διεργασίες μέχρι την τελική σύσταση της Επιτροπής, στις 21 Φεβρουαρίου 1986, ύστερα από πρόταση 129 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (2 Δεκεμβρίου 1985) προς τον πρόεδρο της Βουλής και αφού δεν είχε συζητηθεί προηγούμενη πρόταση για το ίδιο θέμα από 99 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την 1.11.84.

Σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται, "η Νέα Δημοκρατία με δήλωση του προέδρου Κ. Μητσοτάκη ψήφισε την πρόταση και δήλωσε ότι θα μετάσχει στην επιτροπή που θα συγκροτηθεί "με πρωτοβουλία και ευθύνη της Κυβερνήσεως"  και με υψηλό αίσθημα ευθύνης, διότι πράγματι το θέμα το οποίο θα απασχολήσει την επιτροπή είναι μέγα". Παρά το γεγονός ότι ορίσθηκε η προθεσμία των έξι μηνών για την ολοκλήρωση της εξέτασης και την υποβολή του πορίσματος (έως τις 3 Σεπτεμβρίου 1986), οι βουλευτές της μειοψηφίας σημειώνουν ότι υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

Χαρακτηριστικά αναφέρουν τα εξής: "Και ενώ όλα τα στοιχεία υπήρξαν, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αποκαλυπτικά και επαρκή, οι δε πρωταίτιοι, ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ωμολόγησαν την συμμετοχή τους, παρά ταύτα οι εργασίες παρατάθηκαν επανειλημμένα και αδικαιολόγητα". Επίσης οι βουλευτές της ΝΔ που συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή κάνουν λόγο για παρεμβάσεις:

"Σημειώνουμε ακόμη ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών της Επιτροπής υπήρξαν άμεσες παρεμβάσεις από κυβερνητικές πλευράς αποκαλυπτικές των προθέσεών της για κομματικής εκμετάλλευση του θέματος ή και του τελικού πορίσματος το οποίο το περιεχόμενο ανεπίτρεπτα προδίκαζαν (επανειλημμένες δηλώσεις του πρωθυπουργού).

Η Νέα Δημοκρατία αντέδρασε στις δηλώσεις αυτές, τις κατήγγειλε ως απαράδεκτες, αντικοινοβουλευτικές και αντισυνταγματικές επεμβάσεις στο έργο της επιτροπής, διότι δεν ήταν διατεθειμένη να δεχθεί την οποιασδήποτε σκοπιμότητας δυνάμενης να εκτρέψει την πορεία των εργασιών, να αλλοιώσει το χαρακτήρα της, να χρωματίσει το πόρισμά της ή να ανεχτεί την ένταξη της υπόθεσης του Φακέλου της Κύπρου στην υπηρεσία των κομματικών σχεδίων και επιδιώξεων της Κυβερνήσεως.

Συζητήθηκε μέσα στον τρέχοντα μήνα Μάϊο, από την πλειοψηφία της Επιτροπής,  παρά τις έντονες αντιδράσεις μας και πέμπτη παράταση πεντάμηνη μάλιστα, με πιθανότητες περαιτέρω επιμήκυνσης της και κατά ασαφή δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως, την οποία ενέκρινε η κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής. 

Όπως είναι φυσικό δεν είναι δυνατό να συμπράξουμε στην διαιώνιση των εργασιών, ενώ ουσιαστικά το έργο έχει τελειώσει. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίο καταθέτουμε σήμερα το πόρισμα μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, πράγμα που αποδεικνύει ότι δεν ήταν αναγκαία η νέα παράταση".   

Στην υποενότητα "Έκταση της εξεταζόμενης-ερευνωμένης περιόδου" οι 11 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σημειώνουν σε ποιες περιόδους θα στρεφόταν η έρευνα, όπως συζητήθηκε και συμφωνήθηκε στην συζήτηση στην Βουλή - από την ανάκληση της Μεραρχίας μέχρι και τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ. Ωστόσο, σημειώνουν ότι Ούτε οι πριν ούτε οι μετά τα γεγονότα φάσεις του Κυπριακού ερευνήθηκαν από την εξεταστική επιτροπή", προσθέτοντας για τον Κ. Καραμανλή τα εξής: 

Όσον αφορά στα πεπραγμένα της υπό τον Κ. Καραμανλή Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας εκτιμάται ότι αυτά έλαβαν χώρα υπό συνθήκες Δημοκρατίας, έχουν κατ' επανάληψη εκτεθεί σε δημόσιο έλεγχο, σε δημόσια κριτική και έχουν την λαϊκή έγκριση, όπως αιτιολογημένα εκτίθεται στο οικείο κεφάλαιο του πορίσματός μας". Στην επόμενη υποενότητα για την Φύση και τις εξουσίες της Εξεταστικής Επιτροπής, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας παραθέτουν τις διατάξεις του Συντάγματος και τον ισχύοντα-τότε-Κώδικα κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με τον οποίο συστήνονται και λειτουργούν οι εξεταστικές επιτροπές. 

Οι βουλευτές της μειοψηφίας περιγράφουν διεξοδικά και πολύ αναλυτικά ποιος οφείλει να είναι ο χαρακτήρας των εξεταστικών επιτροπών, όπως προκύπτει από τις διατάξεις, πώς πρέπει να είναι το πόρισμα, την αξιολόγηση των αποδείξεων, για τις ευθύνες - ποινικές ή πολιτικές- που επιρρίπτονται, ποιους περιορισμούς έχει η εξεταστική επιτροπή, τονίζοντας ότι, "Το πόρισμα περιέχει αξιολογική κρίση των αποδείξεων, αλλά δεν αποτελεί και δεν περιέχει δικαστική κρίση.Περισσότερο ρευστή και αμφιλεγόμενη είναι η έννοια και το περιεχόμενο των πολιτικών ευθυνών και της απόδοσής τους με το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής". 

Η συγκεκριμένη υποενότητα για το πώς πρέπει να λειτουργεί η εξεταστική, ποιος ο ρόλος της, ποια η σημασία του πορίσματος,  με την διεξοδική ανάλυση που κάνουν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αφήνει μια σκιά και αιχμές εκ μέρους της μειοψηφίας για τον τρόπο που ενήργησαν οι βουλευτές της πλειοψηφίας και ότι - ενδεχομένως το πόρισμα να μην είναι όπως όφειλε να ήταν.

Παράλληλα, αναφέρεται εκ μέρους των 11 βουλευτών ότι "πρέπει τέλος να υπογραμμισθεί ότι η Επιτροπή δεν ανταποκρίθηκε απόλυτα στην εντολή της Βουλής και την πρόταση για την σύστασή της, διότι δεν ερεύνησε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντενκτάς", διότι θα παρείχε στην Επιτροπή την δυνατότητα και την αφορμή να σταθμιστούν και να αξιολογηθούν οι δυνατότητες αντίδρασης και επέμβασης από ελληνικής πλευράς στην Κύπρο με δεδομένο ότι κατά το χρόνο που έγινε η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντενκτάς οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ήσαν πολύ ισχυρότερες σε σύγκριση με την κατάσταση που βρίσκονταν κατά την περίοδο του Αττίλα ΙΙ, όταν είχε προηγηθεί το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο". 

Τέλος οι βουλευτές της μειοψηφίας διατυπώνουν την άποψη ότι θα αποτελούσε πολύτιμη βοήθεια στο έργο της επιτροπής ανάλογο πόρισμα της κυπριακής βουλής, το οποίο αν και ξεκίνησε δεν ολοκληρώθηκε για "λόγους που η Κυπριακή κυβέρνηση και η Βουλή έκριναν ότι επιβαλλόταν να σταματήσει η έρευνα".  

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Στην ενότητα, όπως την συνέταξαν οι βουλευτές της ΝΔ, τότε αξιωματική αντιπολίτευση, που αναφέρεται στην ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ παρατίθενται εν συντομία οι σημαντικότεροι ιστορικοί σταθμοί της μεγαλονήσου από το 1878 και έπειτα.  Υπάρχει  μια ανεπαίσθητη αναφορά στην περίοδο της βρετανικής κυριαρχίας, χωρίς όμως να επικεντρώνονται στον αντιστασιακό αγώνα της ΕΟΚΑ και όσα πέρασαν οι Κύπριοι την περίοδο αυτή. Η ενότητα γίνεται πιο αναλυτική από την έναρξη των συνομιλιών μεταξύ Μακαρίου και Χάρτινγκ το 1956 και κλείνει με τα γεγονότα του Αυγούστου του 1958.

2.Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ: Οι βουλευτές της μείζονος αντιπολίτευσης (ΝΔ) συνεχίζουν να εξιστορούν τα γεγονότα του πολυτάραχου και πλούσιου σε πολιτική και διπλωματική δραστηριότητα  του Φεβρουαρίου του 1959 με την συμφωνία της Ζυρίχης - ανεξαρτησία της Κύπρου. Γίνεται εκτενής αναφορά στους θεσμούς που εγκαθιδρύθηκαν κυρίως από το 1960 και μετά την αποδοχή από την Μ. Βρετανία της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Τονίζουν τις συμφωνίες που επακολούθησαν της συνθήκης της Ζυρίχης, οι οποίες είναι οι εξής:

α.η συνθήκη εγκαθιδρύσεως της κυπριακής Δημοκρατίας,
β.η συνθήκη εγγυήσεως μεταξύ Βρετανίας, Ελλάδος, Τουρκίας αφενός και Κύπρου αφετέρου,
γ.Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και
δ.την συνθήκη συμμαχίας μεταξύ Ελλάδος, Τουρκίας και Κύπρου που προβλέπει την στάθμευση στην Κύπρο ελληνικών και τουρκικών στρατιωτικών τμημάτων, γνωστών ως ΕΛΔΗΚ (950 άνδρες) και ΤΟΥΡΔΗΚ (650 άνδρες).

Στην συνέχεια οι συντάκτες της μείζονος αντιπολίτευσης (ΝΔ) αναφέρονται σε σημεία τριβής που υπήρχαν μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας από τον Δεκέμβριο του 1963 μέχρι τον Ιούλιο του 1965, παραθέτοντας αποσπάσματα επιστολών μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Μακαρίου. Οι βουλευτές της ΝΔ - πάντα προσεκτικοί στις αναφορές τους για την Μ. Βρετανία- αναφέρονται στην πενταμερή συνδιάσκεψη που προκάλεσε η Αγγλία στις 15 Ιανουαρίου του 1964. Επί τροχάδην αναφέρονται στα γεγονότα από το 1964 μέχρι και την 15 Νοεμβρίου 1983, όπου ανακηρύχτηκε το ψευδοκράτος του Ντενκτάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ:

1.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΧΡΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1968. Α. Τουρκικές Δυνάμεις Εδώ αναφέρονται συνοπτικά και πάλι οι στρατιωτικοί συσχετισμοί από πλευράς τουρκικών δυνάμεων.
Β.Ελληνικές Δυνάμεις. Στη συγκεκριμένη ενότητα παρουσιάζονται εκτενώς και αναλυτικά οι αντίστοιχες ελληνοκυπριακές στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο
2.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 1968 ΜΕΧΡΙ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 (Ημέρα εισβολής). Στις ενότητες που ακολουθούν Α. Εχθρικές Δυνάμεις, Β. Ελληνικές Δυνάμεις,
3.ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΓΕΕΦ, Σχέδιο "Κ"/ ΑΝ,Σχέδιο "Κ"/Α.Α.) παρουσιάζονται οι στρατιωτικές δυνατότητες από πλευράς ελληνοκυπρίων σε θεσμικό επίπεδο, καθώς και οι εχθρικές (τουρκοκυπριακές, τουρκικές) δυνάμεις μέχρι και τον Ιούνιο του 1974.

Στην ενότητα(4)ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ παρατίθενται αξιολογικά οι κρίσεις αξιωματικών του ελληνικού στρατού, καθώς και του Ευ. Αβέρωφ για την ανάκληση της Μεραρχίας. Παρουσιάζονται ακροθιγώς τρία διαφορετικά σενάρια για τους λόγους απόσυρσης, πάντα σύμφωνα με τις μαρτυρίες και καταθέσεις όσων προσήλθαν ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής.

ενότητα (5) για την ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΕΣΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ, υπάρχει σαφής απόκλιση από τους βουλευτές της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας (Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ). Τα γεγονότα εν συντομία παρουσιάζονται επίσης με διαφορετική αξιολογική κρίση, αν και οι πηγές (μαρτυρικές καταθέσεις) και οι παραπομπές (σε βιβλία)είναι κοινές  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ: ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ:

1.ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ. Στο σημείο αυτό ουσιαστικά επαναλαμβάνονται εν συντομία τα όσα έχουν διατυπωθεί και στο πόρισμα των βουλευτών της πλειοψηφίας (Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ).

2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Η ενότητα αυτή είναι χωρισμένη σε 8 παραγράφους, όπου η κάθε μια παρουσιάζει πλέον αξιολογικές κρίσεις μέσα από τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν του πραξικοπήματος. Επίσης γίνεται εκτενής ονομαστική αναφορά σε αξιωματικούς που είχαν συγκεκριμένους ρόλους. Η ενότητα αυτή κλείνει με την εξής επισήμανση:

"Απόπειρες δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου έγιναν πολλές με κορυφαία εκείνη του 1970. Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν μεν το πρώτο που εκδηλώθηκε και υλοποιήθηκε, δεν ήταν όμως και το πρώτο που σχεδιάστηκε από την δικτατορία, αφού τον Φεβρουάριο του 1972 ο τότε δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, με αφορμή την αγορά από τον Μακάριο των τσεχοσλοβακικών όπλων και την άρνησή του να τα παραδώσει στην Εθνοφρουρά, σχεδίασε να τον ανατρέψει με στρατιωτικό πραξικόπημα, την εκτέλεση του οποίου είχε αναθέσει στους προαναφερθέντες, Υποστράτηγο Π. Παπαδάκη, τότε Διοικητή της ΕΛΔΥΚ και τον μετέπειτα Ταξίαρχο Κονδύλη που και αυτός υπηρετούσε στην Κύπρο.

Το πραξικόπημα αυτό τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, γιατί ο Μακάριος το πληροφορήθηκε και έστειλε τον Γλαύκο Κληρίδη να ενημερώσει τον Πόπερ, τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Λευκωσία, ότι σε περίπτωση που θα εκδηλωνόταν το πραξικόπημα θα επακολουθούσε αιματοχυσία και παράλληλα να του ζητήσει να επέμβουν οι ΗΠΑ στη χούντα των Αθηνών για τα σχέδιά της. Ο Πόπερ ενημέρωσε τον πρόεδρο Νίξον και αυτός έδωσε εντολή στον Τάσκα, τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, να βρει τον Παπαδόπουλο και να τον αποτρέψει από οποιαδήποτε ενέργεια κατά του Μακαρίου.

Και όπως αναφέρει ο Τάσκα στην κατάθεσή του, σε επιτροπή του Κογκρέσου (σελ. 28 της μεταφράσεως που βρίσκεται στα χέρια της επιτροπής μας), μίλησε με τον Παπαδόπουλο, του εξέθεσε επί μακρόν το θέμα και έτσι αποτράπηκε το πραξικόπημα (βλέπε και κατάθεση ταγματάρχη Γ. Καρούσου, ο οποίος αναφέρει ότι ένας από τους λόγους υπαναχωρήσεως του Παπαδόπουλου, ήταν και η άρνηση του στρατηγού Γρίβα να συνεργήσει και να λάβει μέρος στο πραξικόπημα εκείνο, γεγονός που επιβεβαιώνει και ο Νίκος Κρανιδιώτης στο προαναφερθέν βιβλίο του).  

3.ΔΙΑΦΥΓΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ.Στην ενότητα αυτή αναφέρονται πάλι με διαφορετική αξιολογική κρίση από αυτή των βουλευτών της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας (Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ) στην διαφυγή του Μακαρίου, αποδεχόμενοι (οι βουλευτές της μείζονος αντιπολίτευσης-ΝΔ) ουσιαστικά ότι υπήρξε πρόνοια και σχεδιασμός από τους ίδιους τους πραξικοπηματίες για την διαφυγή και διάσωση του Μακαρίου, όπως υπάρχει στην κατάθεση του ανώτερου αξιωματικού Κομπόκη. 

4.ΠΟΙΟΙ ΕΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ. Και εδώ παρατίθενται τα γνωστά γεγονότα και τα ίδια πρόσωπα που ασκούσαν τότε την πολιτική και στρατιωτική εξουσία στην Ελλάδα. Δηλαδή: οι αρχηγοί του στρατού, του ναυτικού και της αεροπορίας (Γαλατσάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Μπονάνος και Γκιζίκης), φυσικά ο Δημ. Ιωαννίδης και ο Ανδρουτσόπουλος. Σε ό,τι αφορά στον Ευ. Αβέρωφ, πληροφορήθηκε έγκαιρα από αξιόλογη διπλωματική πηγή για την πρόθεση εκδήλωσης πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου.  

5.Ο ΡΟΛΟΣ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. Η ενότητα αυτή συμπυκνώνεται από συμπερασματικά στο εξής απόσπασμα: "Από το υλικό που είχε στην διάθεσή της η επιτροπή (καταθέσεις μαρτύρων, πορίσματα αντίστοιχων με την δική μας επιτροπών ξένων Κοινοβουλίων, πρακτικά συζητήσεων Ελλήνων Πολιτικών με ξένους, κ.α.) δεν προκύπτει στοιχείο, από το οποίο να αποδεικνύεται η ενεργώς ανάμειξη ξένης δυνάμεως στη λήψη της αποφάσεως για το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, στην οργάνωση και την εκτέλεσή του.

Συνάγεται όμως από το προαναφερθέν υλικό ότι την πληροφορία για την επικείμενη "ενέργεια" κατά του Μακαρίου την είχαν - πριν από την εκδήλωσή της - διάφορες υπηρεσίες ξένων Δυνάμεων, οι οποίες ανάλογα με την αξιοπιστία που της έδιναν θα έπρεπε να την διαβίβασαν στις κυβερνήσεις τους. Καμία πάντως από τις χώρες αυτές παρά τη γνώση του επικείμενου πραξικοπήματος, στον οποιονδήποτε βαθμό και αν το γνώριζε, δεν παρενέβη αποφασιστικά - μολονότι αυτό ήταν δυνατόν να γίνει - για να το αποτρέψει. 

Όλες έδειξαν τουλάχιστον ανοχή. Το υλικό που η Επιτροπή μας είχε στη διάθεσή της γι' αυτή την πλευρά του εξεταζόμενου θέματος (πραξικόπημα κατά του Μακαρίου) είναι:".Ακολουθούν με πολύ προσεκτική διατύπωση με βάση πάντα τις καταθέσεις πρωταίτιων και πρωταγωνιστών, αναφορές για τον ρόλο των ΗΠΑ. Για την Μ. Βρετανία τονίζεται ότι "η Βρετανία είχε νόμιμο δικαίωμα, ηθική υποχρέωση και στρατιωτική ικανότητα να επέμβει στην Κύπρο κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Δεν παρενέβη, για λόγους που η κυβέρνηση αρνήθηκε να αποκαλύψει".

Στην ίδια ενότητα επίσης οι βουλευτές της μείζονος αντιπολίτευσης (ΝΔ) αναφέρουν ότι "είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός πως και άλλες χώρες - όμορες ή όχι με την Ελλάδα ή την Κύπρο - παρότι ασφαλώς θα είχαν πληροφορίες για το επικείμενο πραξικόπημα, όχι μόνο δεν ανέλαβαν καμία πρωτοβουλία δια της διπλωματικής οδού για να το αποτρέψουν, αλλά απαθώς ανέχθηκαν αυτό και τις άλλες εξελίξεις που επακολούθησαν (Σοβιετική Ένωση), αλλά ούτε και όταν αυτό εκδηλώθηκε, ούτε και κατά την διάρκειά του έδειξαν την απλή τους αλληλεγγύη προς τον Μακάριο".

Η ενότητα ολοκληρώνεται με την εξής ενδεικτική φράση: "Αντιθέτως, ορισμένες από αυτές, όπως η Λιβύη, επεδοκίμασαν απολύτως την Τουρκική εισβολή, και υποσχέθηκαν μάλιστα και στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία".        

6.ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ. Μια μικρή πολιτική αναφορά από τους βουλευτές της ΝΔ για τις συνέπειες του πραξικοπήματος στην Κύπρο κυρίως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ: ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΤΤΙΛΑ Ι:

1.ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ
2.Η ΕΙΣΒΟΛΗ
3.ΚΗΡΥΞΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
7.ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΖΟΖΕΦ ΣΙΣΚΟ ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

1.Μη εφαρμογή του σχεδίου Κ.
2.Προσδιορισμός ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο το Α.Ε.Δ. ή το ΓΕΕΦ διέταξαν πυρ κατά των εισβολέων, καθώς και του χρόνου που άρχισαν να εκτελούνται οι διαταγές αυτές Καθορισμός των αιτίων της καθυστέρησης στην έκδοση ή την εκτέλεση των διαταγών αυτών.
3. Ανάμιξη των στόλων ή άλλων υπηρεσιών Ξένων Δυνάμεων.
4.Κατάρριψη μεταγωγικών αεροπλάνων μας. Συνθήκες κατάρριψης τους, ευθύνες γι' αυτή και για τα επακόλουθά της (ανθρώπινες απώλειες, καταστροφές, καύση των αεροπλάνων μας κλπ)
5.Υπόθεση "αποστολής" και ανακλήσεως υποβρυχίων μας (δυνατότητες των υποβρυχίων μας, χρόνος απόπλου τους, διαταγές, σήματα ανακλήσεώς τους κλπ).
6.Υπόθεση απόπλου και ανακλήσεως πλοίου που μεταφέρει εθελοντές κλπ.
7.Υπόθεση ετοιμότητας-απογειώσεως αεροπλάνων μας αντίθετες ακινησίας τους (σε συνδυασμό α. με τις δυνατότητες των αεροπλάνων μας
8.ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ:ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΟΤΙ Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΥΠΗΡΞΕ ΝΟΜΙΜΗ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ. ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ. 

Στις παραπάνω ενότητες και ξεχωριστές υποενότητες, πέρα από την παράθεση γεγονότων και αποσπασματικών μαρτυρικών καταθέσεων, εξακολουθεί η ομάδα των 11 βουλευτών της ΝΔ να είναι πολύ προσεκτική στις διατυπώσεις της στην ανάμειξη του ξένου παράγοντα, κυρίως των αμερικανών. 

Κατά τα άλλα, τα γεγονότα που παρατίθενται και οι μαρτυρικές καταθέσεις είναι περίπου ίδια με διαφορετική ωστόσο αξιολογική παρουσίαση και κρίση από αυτή των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ).Αξίζει να τονισθεί στην τελευταία ενότητα με τίτλο:"ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ" παρατίθενται απλώς γεγονότα και πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν εκείνες τις κρίσιμες ώρες, χωρίς αξιολογικές κρίσεις για το πρόσωπο του Κων. Καραμανλή, σε αντίθεση με την αντίστοιχη ενότητα που υπογράφει η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας.  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ (Ε/Κ) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΣ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Αποσπάσματα από τα πρακτικά της συσκέψεως της 3ης Αυγούστου 1974
Απόσπασμα από τα πρακτικά της συσκέψεως της 13ης Αυγούστου 1974
Απόσπασμα από την απόρρητη αναφορά του Στρατηγού Καραγιάννη προς τον Πρωθυπουργό της 30 Αυγούστου 1974.
Απόσπασμα από την έκθεση για τις διεξαχθείσες στην Κύπρο επιχειρήσεις του Γενικού Επιτελείου Εθνικής φρουράς Φ200/1/35026/31/12/74.
Από την κατάθεση του πτεράρχου Κουρή
Από τη  κατάθεση του αντιστράτηγου Μπήτου, σελ 121
Από την κατάθεση του στρατηγού Κρητικού.
Από την κατάθεση του αντιστράτηγου Πανουργιά.
Από την κατάθεση του στρατηγού Καραγιάννη
Από την κατάθεση του αντιπτεράρχου Π. Οικονόμου

Όλες οι παραπάνω ενότητες του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ IV αναλώνονται στην παράθεση συμβάντων και γεγονότων που ξεκινούν από την επάνοδο του Κ. Καραμανλή. Περιγράφονται οι πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, με τακτές συχνές πολιτικές αξιολογικές κρίσεις. Αναφέρονται επίσης σχεδόν όλες οι στρατιωτικές ενέργειες σε Ελλάδα και Κύπρο.  

Επιγραμματικά αναφέρονται οι επιδέξιοι χειρισμοί που έγιναν για την σταδιακή απομάκρυνση της προηγούμενης στρατιωτικής ηγεσίας, δηλ. των Ιωαννίδη, Μπονάνο, Γαλατσάνου, Αρμπούζη και Ντάβο. Παρατίθενται επίσης αποσπασματικές αναφορές καταθέσεων αξιωματικών - πάντα σε ό,τι αφορά στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ - με ταυτόχρονη αναφορά στην αριθμητική στρατιωτική δύναμη των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων.

Παρατίθενται αυτούσιοι διάλογοι μέσα στην εξεταστική επιτροπή μεταξύ μελών της επιτροπής και μαρτύρων. Στην συνέχεια παρατίθενται αλλού εκτενή και αλλού συμπυκνωμένα αποσπάσματα είτε απόρρητων στρατιωτικών αναφορών, είτε μαρτυρικών καταθέσεων ενώπιων της εξεταστικής επιτροπής. 

Οι βουλευτές της τότε μείζονος αντιπολίτευσης (Κ.Ο. ΝΔ) κλείνουν το κεφάλαιο αυτό ως εξής: Και εύλογα τίθεται το ερώτημα:  Όταν κάτω από τις ασύγκριτα ευνοϊκότερες σημερινές στρατιωτικές συνθήκες, η Ελλάς αποφεύγει να προβεί σε πράξεις που ενισχύουν με την αμυντική ικανότητα της Κύπρου, συνεπάγονται όμως εθνικούς κινδύνους, είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζεται η ορθότητα των χειρισμών της Κυβερνήσεως της Εθνικής Ενότητος, η οποία αντιμετώπιζε το Κυπριακό πρόβλημα κάτω από τις συνθήκες του χάους και της γενικής καταρρεύσεως, που επικρατούσαν τότε και στην Κύπρο και στην Ελλάδα;

Χειρισμοί, άλλωστε, που εγκρίθηκαν με μεγάλη πλειοψηφία από τον Ελληνικό λαό στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974 και χαρακτηρίστηκαν διεθνώς ως "πολιτικό θαύμα της Ελλάδος".

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.Από την ανάλυση των γεγονότων της περιόδου εκείνης, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία του φακέλου, εξάγονται τα παρακάτω συμπεράσματα:
1.Ότι ο Αττίλας ΙΙ, ήταν μοιραία συνέπεια του πραξικοπήματος της χούντας κατά του Μακαρίου, και του Αττίλα Ι, που δημιούργησαν καταστάσεις μη δυνάμενες να ανατραπούν.
2.Η αθλιότητα και η ανεντιμότητα της Τουρκίας, η οποία εκμεταλλεύτηκε το πραξικόπημα της χούντας, για να διαπράξει το δικό της έγκλημα, παραβιάζοντας νομικούς και ηθικούς κανόνες.
3.Η μεγάλη υπεροχή των Τουρκικών δυνάμεων, σε συνδυασμό με τα συντριπτικά γεωγραφικά της πλεονεκτήματα με την υφιστάμενη τότε στην Ελλάδα και την Κύπρο χαώδη κατάσταση, καθιστούσαν αδύνατη την αποστολή από την Ελλάδα στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο, μεταξύ του Αττίλα Ι και ΙΙ.
4.Η δημιουργηθείσα με τον Αττίλα Ι σύγχυση στην Κύπρο και στην Ελλάδα, δυσχέραιναν το έργο της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας η οποία παρ' όλα αυτά, έπραξε εκείνο που επιβαλλόταν τότε για να αποτρέψει χειρότερες συμφορές και να περισώσει ό,τι ήταν δυνατόν να περισωθεί.
5.Όσον αφορά στο ρόλο του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας θα μπορούσε να τους καταλογισθεί βαριά αμέλεια, μέχρι ανοχής. Και αυτό, παρά το συμφέρον που είχαν να αποτρέψουν Ελληνο-Τουρκική σύγκρουση. Ειδικότερα για την Μεγάλη Βρετανία, πρέπει να της καταλογισθεί ευθύνη, γιατί ως εγγυήτρια δύναμη και επειδή διέθετε επί τόπου δυνάμεις, είχε τη δυνατότητα να παρέμβει αποτρεπτικά.
Γι' αυτό, άλλωστε και η Ελλάς, αποχώρησε τότε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Απόφαση που χειροκροτήθηκε από όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V.ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1.ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ
2.ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
3.ΑΤΤΙΛΑΣ Ι
4.ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ
5.ΞΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
Α.Πραξικόπημα κατά Μακαρίου
Β.ΑΤΤΙΛΑΣ Ι

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.Σε αυτό το κεφάλαιο που είναι και το τελευταίο του πορίσματος των βουλευτών της τότε μείζονος αντιπολίτευσης (ΝΔ) φαίνεται η ουσιαστική διαφοροποίηση σε πολιτικό επίπεδο σε ό,τι αφορά στην απόδοση κατ' αρχήν πολιτικών ευθυνών και εν συνεχεία των ποινικών ευθυνών σε πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο και ονοματίζονται κατά κόρον αλλού εμφατικά - ανάλογα με το γεγονός και το ρόλο που διαδραμάτισαν σε κάθε συμβάν - και αλλού περιεκτικά και συνοπτικά.

Όλο το συγκεκριμένο κεφάλαιο αποτελεί την αξιολογική και πολιτική κρίση της τότε μείζονος αντιπολίτευσης (ΝΔ) ως προς τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν από την ανάκληση της Ελληνικής Μεραρχίας τον Δεκέμβριο του 1967 (Ιανουάριος 1968) μέχρι και το τέλος των εχθροπραξιών κατά την διάρκεια του Αττίλα ΙΙ.

Οι συντάκτες του συγκεκριμένου κειμένου-πορίσματος αναφέρονται σε ποινικές και πολιτικές ευθύνες για συγκεκριμένα πρόσωπα - πάντα με βάση τις μαρτυρικές καταθέσεις και του υλικού που περιήλθε εις προσοχή του συνόλου των μελών της εξεταστικής επιτροπής για τον φάκελο της Κύπρου.  

Ενδεικτικά παραθέτουμε ορισμένα συνοπτικά αποσπάσματα ακριβώς διότι αποτελούν το απόσταγμα της πολιτικής τοποθέτησης για την τραγωδία της Κύπρου της τότε Νέας Δημοκρατίας αφενός και αφετέρου δείχνουν την σαφή πολιτική διαφοροποίηση από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ για το δικό τους αντίστοιχο πόρισμα.

1.ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ...Γενικώτερα η πράξη ανακλήσεως της Μεραρχίας έβλαψε τα συμφέροντα του Κράτους με την έννοια της αποδυναμώσεως των προσπαθειών για την πραγματοποίηση των εθνικών σκοπών. Αν η πράξη είναι αξιόποινη καθώς και ο ειδικώτερος προσδιορισμός και χαρακτηρισμός της, είναι έργο της Δικαιοσύνης".   

2.ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ "Για την ανατροπή του Μακαρίου και γενικώτερα για το εγχείρημα της δικτατορίας στην Κύπρο αναμφισβήτητα ανακύπτουν ποινικές ευθύνες για εκείνους που το αποφάσισαν, που κατά την γενική ομολογία τους...", "...Δεν προέκυψε κατά τρόπο αναμφισβήτητο ο συγκεκριμένος σκοπός εκείνων που αποφάσισαν την ανατροπή του Μακαρίου και το αποτέλεσμα που επιδίωκαν. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν εγκληματικό και οι συνέπειες του για το έθνος τραγικές. Συμπερασματικά: Για το πραξικόπημα στην Κύπρο υπάρχουν ποινικές ευθύνες για τα προαναφερθέντα πρόσωπα και τις προαναφερθείσες πράξεις. 

Ο ειδικώτερος καθορισμός της συμμετοχής του καθενός από αυτούς και σε κάθε πράξη, το πεδίο εφαρμογής ή μη των ελληνικών ποινικών νόμων, ο χαρακτηρισμός των πράξεων της ανατροπής του Μακαρίου, η σκοπούμενη ή μη φυσική του εξόντωση, ο θάνατος ατόμων κατά την εκτέλεση του πραξικοπήματος, οι φθορές ξένης ιδιοκτησίας, οι κλοπές και η σωρεία άλλων πράξεων, όπως η αποσαφήνιση πλήθους νομικών εννοιών, όρων προϋποθέσεων, όπως η ιδιότητα της Κύπρου ως συμμάχου της Ελλάδος Χώρας, η ισχύς των συνθηκών Λονδίνου και Ζυρίχης, η ιδιότητα με την οποία έδρασαν στην Κύπρο οι εκτελέσαντες τις πράξεις, η νομική φύση και θέση της Εθνικής Φρουράς, είναι έργο της Δικαιοσύνης και εκφεύγει από την αρμοδιότητα και το έργο της Εξεταστικής Επιτροπής.

Τέλος σε σχέση με το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, από το αποδεικτικό υλικό προέκυψε ότι πριν από τις 15 Ιουλίου 1974, πληροφορίες για "κάποια δυναμική-στρατιωτική ενέργεια στην Κύπρο" και "κατά Μακαρίου" είχαν ο Ευάγγελος Αβέρωφ και ο Άγγελος Βλάχος, οι οποίοι και ενημέρωσαν έγκαιρα τον τότε Πρέσβη της Κύπρου στην Ελλάδα, Ν. Κρανιδιώτη, ο οποίος και το επιβεβαιώνει στο βιβλίο του.

Προέκυψε επίσης από τηλεγραφήματα του Κίσινγκερ τα οποία ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα Τάσκα επέδειξε στον Αβέρωφ μετά την μεταπολίτευση, ότι οι ΗΠΑ είχαν κάποιες πληροφορίες για επικείμενο ή σχεδιαζόμενο εγχείρημα στην Κύπρο, δόθηκε δε εντολή στον πρέσβυ να το αποτρέψει επικοινωνώντας με τον Ιωαννίδη, αλλά σύμφωνα με την κατάθεση Τάσκα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, εκείνος (Ιωαννίδης) δεν τον είχε δεχθεί".     

3.ΑΤΤΙΛΑΣ Ι.:"Υπάρχουν ευθύνες για την τότε "Κυβέρνηση" και τον "Πρωθυπουργό" Ανδρουτσόπουλο, τον δικτάτορα ταξίαρχο Ιωαννίδη και τον τότε "πρόεδρο της Δημοκρατίας" Φ. Γκιζίκη...", "....Υπάρχουν ευθύνες για τον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων Γρηγόριο Μπονάνο...", "...Υπάρχουν επίσης ευθύνες για τους Διοικητές της Μοίρας Καταδρομών που αρνήθηκαν να επιβιβασθούν στα αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας και να μεταβούν για ενίσχυση των μαχόμενων τμημάτων στην Κύπρο...", "...Για τον ΑΕΔ υπάρχουν, επίσης, ευθύνες γιατί με διαταγή του ανακάλεσε τα υποβρύχια και τα αεροσκάφη που προέβλεπε το σχέδιο Κ...".

4.ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ.:.....Η κυβέρνηση εκείνη έδρασε, κινήθηκε, έλαβε αποφάσεις, έκανε χειρισμούς μέσα και κάτω από συνθήκες πλήρους δημοκρατικού και δημοσίου ελέγχου σε συνθήκες αποκατεστημένης δημοκρατίας και ελευθεροτυπίας. Εν όψει των ανωτέρω γεγονότων δεν υπήρχε καν ανάγκη για οποιαδήποτε έρευνα από την Εξεταστική Επιτροπή της αντίστοιχης χρονικής περιόδου. Εξάλλου, η έρευνα που έγινε δεν αποκάλυψε τίποτε νέο, πέρα από τα ήδη και τότε γνωστά", "...Μέσα από το αποδεικτικό υλικό που συγκέντρωσε η Επιτροπή για την περίοδο εκείνη δεν προκύπτει για κανέναν οποιασδήποτε μορφής ευθύνη...

"Ως προς τον τότε υπουργό Εθνικής Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι υπέχει ίδιες πολιτικές ευθύνες για τα θέματα που χειρίσθηκε μέσα στα όρια της αρμοδιότητάς του. Η εκτίμηση του κ. Αβέρωφ ως Υπουργού Αμύνης ότι είναι μάταιη, επικίνδυνη και αναποτελεσματική οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια ή βοήθεια στην Κύπρο, κατά την περίοδο εκείνη, δεν είναι δυνατόν παρά μόνον από κακή ή κακόβουλη εκτίμηση, να θεωρηθεί ως πράξη περιέχουσα ή αιτιολογούσα πολιτική ευθύνη.

Τέλος, ως προς τον στρατηγό Ευθύμιο Καραγιάννη, Αρχηγό ΓΕΕΦ από τις 6 Αυγούστου 1974 έως τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ, με απόλυτη βεβαιότητα και σαφήνεια εξάγεται ότι έπραξε στο ακέραιο και με επιτυχία το στρατιωτικό του καθήκον και η απόδοση σ' αυτόν οποιασδήποτε μορφής ευθύνη και μάλιστα ποινικής, αξιολογείται και εκτιμάται ως αβάσιμη, στερημένη και της ελάχιστης αποδεικτικής βάσης. 

5.ΞΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ-ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ:Α. Πραξικόπημα κατά Μακαρίου.  "Ευρίσκει έρεισμα στο αποδεικτικό υλικό ότι ο Ιωαννίδης είχε επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Πιθανολογείται, αλλά δεν αποδεικνύεται ότι οι μυστικές υπηρεσίες είχαν πληροφορίες για την σχεδιαζόμενη ενέργεια του Ιωαννίδη στην Κύπρο κατά του Μακαρίου..."

Β.ΑΤΤΙΛΑΣ Ι, "καμιά ανάμειξη ή συμμετοχή ξένης δύναμης κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο δεν αποδεικνύεται. Και ως ανάμειξη ή συμμετοχή νοείται είτε η ενισχυτική, είτε η αποτρεπτική της τουρκικής αποβάσεως. Βεβαιωμένη είναι και προκύπτει από μαρτυρικές καταθέσεις και έγγραφα η παρουσία κοντά στην Κύπρο κατά τον χρόνο της αποβάσεως δυνάμεων του 6ου αμερικανικού Στόλου, του Βρετανικού και του Σοβιετικού"..."Όλ' αυτά όμως είναι έξω και πέρα από τον χώρο των "αποδεδειγμένων πραγματικών περιστατικών" και έξω από την κατά λογική ή νομική κρίση αξιολόγησή τους.

Εφόσον και όπου λείπουν οι αποδείξεις - και στο σημείο αυτό πράγματι λείπουν- ανοίγεται ευρύς χώρος και εκτεταμένο πεδίο ερμηνειών, εκδοχών, πιθανολογήσεων, υποκειμενικών κρίσεων, επικυρώσεως κυκλοφορούντων μύθων και ποικίλων χρήσεων των ερμηνευομένων αλλά αναπόδεικτων γεγονότων"..."Στην περίπτωση της Κυβερνήσεως των ΗΠΑ αν το αναμφισβήτητο ¨μπορούσαν" συνέπιπτε με το αμφισβητούμενο  "ώφειλαν", ασφαλώς θα ήταν δυνατό να αποτραπεί η τουρκική εισβολή, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν, όταν μια τέτοια παρέμβαση των ΗΠΑ είχε αποτρεπτικό αποτέλεσμα.

Διαφορετική είναι η θέση και ο ρόλος της Κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας, της οποίας η υποχρέωση να παρέμβει αποτρεπτικά απέρρεε από τη συμβατική της ιδιότητα ως εγγυήτριας. Ο ρόλος του απαθούς και αδρανούς θεατή και παρατηρητή της τουρκικής εισβολής που επέλεξε η τότε κυβέρνηση της Μεγ. Βρετανίας υπολείπεται ασφαλώς και σαφώς των υποχρεώσεών της ως δυνάμεως και κυβερνήσεως που εγγυήθηκε την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και το ενιαίο της Κυπριακής Δημοκρατίας και κυριαρχίας"...

"Αλλά και το ΝΑΤΟ, με βάση τους σκοπούς που έχει, το ρόλο που του ανατέθηκε από την πράξη ιδρύσεώς του και τις αρχές που διέπουν τη δράση του, είχε την υποχρέωση να επέμβει αποτρεπτικά, δυναμικά και δραστικά. Και το γεγονός ότι αδράνησε ήταν ο κύριος λόγος και η αιτία της αποφάσεως της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος ν' αποσύρει την Ελλάδα από το στρατιωτικό του σκέλος, πράξη και απόφαση που βρισκόταν σε πλήρη αρμονία με το κοινό αίσθημα των Ελλήνων".     

ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Περιέχει το πόρισμα αυτό ολόκληρη την αλήθεια; Ασφαλώς όχι. Αξιοί όμως να θεωρηθεί ως συνειδητή συμβολή στην αναζήτησή της. Και η περιεχόμενη στο πόρισμα αλήθεια είναι εκείνη που προκύπτει από το αποδεικτικό υλικό που συνέλεξε η επιτροπή, όπως αξιολογήθηκε και εκτιμήθηκε από εμάς. Η αλήθεια του Φακέλου της Κύπρου είναι η αλήθεια των στοιχείων του Φακέλου της Κύπρου. Υπάρχουν και μένουν ασφαλώς πτυχές και πλευρές του όλου ζητήματος που δεν ερευνήθηκαν όχι από πρόθεση ή σκοπιμότητα αλλά από αντικειμενική αδυναμία. 

Το Κυπριακό είναι ένα ζήτημα με μεγάλη ιστορία, με πολλές πλευρές, με πολλές προεκτάσεις, ένα ζήτημα που πέρασε από πολλές φάσεις και θα περάσει στο μέλλον και από άλλες, η τελευταία των οποίων θα είναι εκείνη που θα αποτυπώνει και θα εκφράζει την θέληση του κυπριακού λαού.Πέρα όμως από την αλήθεια των αποδείξεων, των πραγματικών περιστατικών, των αιτίων και υπαιτίων, των ποικίλων εκδοχών και κρίσεων, υπάρχουν και μερικές άλλες αλήθειες που προκύπτουν από τον Φάκελο της Κύπρου. 

Η πρώτη είναι η ανάγκη της εθνικής ομοψυχίας, η δεύτερη η πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα και στην λαϊκή κυριαρχία και η τρίτη διαχρονική αλήθεια είναι ότι καμιά ξένη δύναμη δεν πρόκειται να προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα περισσότερο από εμάς τους ίδιους".

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ΄.ΣΕΛ 1-22 του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (περιλαμβάνει το αλφαβητικό ευρετήριο των μαρτύρων που εξετάστηκαν από την Εξεταστική Επιτροπή με σημείωση της ημερομηνίας που δόθηκαν οι καταθέσεις τους και τους αριθμούς των σελίδων που καταλαμβάνει η κατάθεση στα πρακτικά).

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Των προσώπων που κλήθηκαν και εξετάστηκαν στην Ολομέλεια της Εξεταστικής Επιτροπής για το "φάκελο της Κύπρου (με αλφαβητική σειρά των επωνύμων τους)-(τηρήθηκαν στενογραφημένα πρακτικά).
1.Αβέρωφ-Τοσίτσας  Ευάγγελος, Υπουργός κυβέρνησης Εθνικής ενότητας. Υπουργός Κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή.
2.Αλεξανδρής Χρήστος, Διπλωματικός υπάλληλος
3.Αλεξάνδρου Ιωάννης, Αντιστράτηγος ε.α.
4.Ανδρουτσόπουλος Αδαμάντιος, Δικηγόρος
5.Αραπάκης Πέτρος, Αντιναύαρχος ε.α.
6.Βλάχος Άγγελος, Συνταξιούχος του Υπουργείου Εξωτερικών
7.Γαβριήλ Βασίλειος, Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού
8.Γαλατσάνος Ανδρέας, Αντιστράτηγος ε.α.
9. Γεωργίτσης Μιχαήλ, Ταξίαρχος ε.α.
10.Γιαννακόδημος Παναγιώτης, Υποστράτηγος ε.α.
11.Γκιζίκης Φαίδων, Στρατηγός ε.α.
12.Γλεντζές Ηλίας, Αντ/ρχης Π.Ζ. ε.α.
13.Γραββάνης Ευάγγελος, Υποστράτηγος ε.α.
14.Ζίγδης Ιωάννης
15. Ζιωτόπουλος Δημήτριος, Ταξίαρχος ε.α.
16.Θωμόπουλος Παναγιώτης, Αντιπτέραρχος ε.α.
17.Ιωαννίδης Δημήτριος,
18.Καραγιάννης Ευθύμιος, Στρατηγός ε.α.
19.Καρούσος Γεώργιος, Αντιστράτηγος ε.α.
20.Καραστατήρας Ιωάννης, Υποπτέραρχος ε.α.
21.Κατσαδήμας Παναγιώτης, Αντιστράτηγος ε.α.
22.Κοκοράκης Κων/νος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
23.Κόλλιας Κων/νος Συνταξιούχος εισαγγελέας Α.Π.
24.Κομπόκης Κων/νος Συνταγματάρχης ε.α.
25.Κοντώσης Κων/νος, Ταγματάρχης ε.α
26.Κορκοντζέλος Περικλης, Υποστράτηγος ε.α.
27.Κορμάς Κων/νος, Αντιστράτηγος ε.α.
28.Κουρής Νικόλαος, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ
29.Κούρτης Γεώργιος, Ταξίαρχος ε.α.
30.Κρητικός Κων/νος, Αντιστράτηγος ε.α.
31 Κυπραίος Κων/νος, Χημικός
32.Κυριαζίδης Νικόλαος, Εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ
33.Κυριακόπουλος Όθων, Αντιστράτηγος ε.α.
34.Λαγάκος Ευστάθιος,
35.Λαμπρινός Γρηγόριος, Αντι/ρχης
36.Λατσούδης Ευστάθιος, Αντιστράτηγος ε.α.
37.Λεβογιάννης Γεώργιος, Δημόσιος Υπάλληλος του Υπ. Εθνικής Άμυνας, ΓΕΣ-3ο Ε.Γ.
38.Λούκουτος Κων/νος, Ταξίαρχος ε.α.
39.Ματάσης Γεράσιμος, Ταγματάρχης ε.α.
40.Μιχόπουλος Στυλιανός, Συνταγματάρχης ε.α.
41.Μπαλτάς Σταύρος, πολιτικός συνταξιούχος
42.Μπίτος Ιωάννης, Αντιστράτηγος ε.α.
43.Μπιτσάκης Αντώνης, Ταξίαρχος ε.α.
44.Μπονάνος Γρηγόριος, Στρατηγός ε.α.
45.Νάκος Σπυρίδων, Ανθυπασπιστής ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας και ραντάρ
46.Νικολαϊδης Νικόλαος, Υποστράτηγος ε.α.
47.Νούσκας Μιχαήλ, Ταξίαρχος ε.α.
48.Ντάβος Ιωάννης, Στρατηγός ε.α.
49.Ντενίσης Γεώργιος Αντιστράτηγος ε.α.
50.Ξαρχάς Χρίστος, Υποστράτηγος ε.α.
51.Ξένος Διονύσιος, Πρέσβυς Υπ. Εξωτερικών.
52.Οικονόμου Περικλης, Αντιπτέραρχος ε.α.
53.Παλαΐνης Χαράλαμπος, Ταγματάρχης ε.α.
54.Παναγιωτόπουλος Ιωάννης, Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού ε.α.
55.Παναγιωτάκος Κων/νος, Πρέσβυς επί συντάξει
56.Πανουργιάς Παναγιώτης, Αντιστράτηγος ε.α.
57.Παπαγεωργάκης Γεώργιος, Σμήναρχος ε.α.
58.Παπαγιάννης Γεώργιος-Μελέτιος, Αντιπλοίαρχος ε.α.
59.Παπαγιάννης Κων/νος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
60.Παπαδάκης Παύλος, Υποστράτηγος ε.α.
61.Παπαδάκης Ανέστης, Αντιπλοίαρχος ε.α.
62.Παπαδόπουλος Γεώργιος
63.Παπανικολάου Αλέξανδρος, Αντιπτέραρχος ε.α.
64.Παπαποστόλου Δημήτριος, Συνταγματάρχης ε.α.
65.Πασπάτης Σάββας, Υποστράτηγος ε.α.
66.Περδίκης Αθανάσιος, Ταγματάρχης ε.α.
67.Πετρόπουλος Ευστάθιος, Απότακτος Αντιπλοίαρχος Ναυτικού
68.Πυλιχός Μιχαήλ, Αντ/ρχης ε.α.
69.Πολίτης Σπυρίδων, Αντιστράτηγος ε.α.
70.Πούλος Γεώργιος, Υποστράτηγος ε.α.
71.Ρώσσης Νικόλαος, Αντιστράτηγος ε.α.
72.Σεμερτζάκης Παύλος, Ταξίαρχος ε.α.
73.Σιαπκαράς Ανδρέας, Αντιστράτηγος ε.α.
74.Σημαιοφορίδης Αλέξανδρος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
75.Σκλαβενίτης Αθανάσιος, Ταγματάρχης ε.α., Ιδιωτικός Υπάλληλος
76.Σταθόπουλος Λάμπρος, Αντιστράτηγος ε.α.
77.Συρμόπουλος Κων/νος, Ταξίαρχος ε.α.
78.Ταβλαρίδης Σταύρος, Ναυτικός
79.Τριανταφύλλου Κων/νος, Συνταγματάρχης Πεζικού ε.α.
80.Τσολάκης Ευάγγελος, Αντιστράτηγος ε.α.
81.Τσουμάνης Γεώργιος, Αντιστράτηγος ε.α.
82.Τσουμής Γεώργιος, Αντιστράτηγος ε.α.
83.Τσουμπάς Βασίλειος, Στρατηγός ε.α.
84.Τζούνης Ιωάννης, Πρέσβης-ευρωβουλευτής
85.Χανιώτης Κων/νος, Αντιστράτηγος ε.α.
86.Χρυσικόπουλος Θεόφιλος, Αντισμήναρχος ε.α.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Των προσώπων που κλήθηκαν και εξετάστηκαν στο επταμελές Τμήμα της Εξεταστικής Επιτροπής για το "φάκελο της Κύπρου (με αλφαβητική σειρά των επωνύμων τους)
1.Αλεξανδρής Γεώργιος
2.Αλεξόπουλος Παλαιολόγος, Ταξίαρχος ε.α
3.Αναγνωστόπουλος Φωκάς, Υποστράτηγος ε.α. (μίνι)
4.Αρώνης Μηνάς, Ταξίαρχος ε.α.
5.Βόρδος Νικόλαος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
6. Γιαννακός Κωνσταντίνος, Υποστράτηγος ε.α.
7. Γούδας Φαίδων, Υποστράτηγος ε.α.
8.Γρίβας Θεόδωρος, Αντ/ρχης (Π.Ζ.) ε.α.
9.Δεληβάνης Μιλτιάδης, Πρέσβυς επί τιμή
10.Διαμαντόπουλος Ιάκωβος, Ιατρός
11.Κακαουνάκης Νίκος, Δημοσιογράφος
12.Καραβάς Επαμεινώνδας, Αντιπλοίαρχος Π.Ν. ε.α.
13.Καρατζαφέρης Σπύρος, Δημοσιογράφος
14.Κορμάς Κων/νος Αντιστράτηγος ε.α.
15.Κούσουλας, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Χάρβαρντ
16.Κωνσταντίνου Ανδρέας, Δικηγόρος
17.Λαμβαριάς Γεώργιος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
18.Λιακόπουλος Γεώργιος, Ταξίαρχος Αεροπορίας ε.α.
19.Λούμπρας Ιωάννης, Δημόσιος Υπάλληλος (Υπ. Εμπορίου)
20.Μανάρας Μιχαήλ, Ταξίαρχος ε.α.
21.Μαντζουράτος Ευάγγελος, Αντισυνταγματάρχης πεζικού ε.ε.
22.Μανωλοπούλου Στέλλα, οικιακά
23.Μαρκογιάννης Χρίστος, Μελετητής ιστορίας
24.Μαύρος-Ματσανιώτης Γεώργιος, Δημοσιογράφος
25.Μέγγουλης Χριστόδουλος, Αντιπτέραρχος ε.α.
26.Μιχαλακόπουλος Βασίλειος, Ταξίαρχος ε.α.
27.Νικολόπουλος Θεόδωρος, Ιδιωτικός Υπ.
28.Παγώνης Νικόλαος, Ταξίαρχος ε.α.
29.Παπαμελετίου Γεώργιος, Ταξίαρχος ε.α.
30.Παπανικολάου Ασημάκης, Σμήναρχος ε.α.
31.Ρασβάνης Παναγιώτης, ιδιωτικός Υπ. (Siemens)
32.Ρούβαλης Χρίστος, Δάσκαλος
33.Σβώλης Γεώργιος, Ταξίαρχος ε.α.
34.Σιμωνίδης Όμηρος, Ταξίαρχος ε.α.
35.Σκουρλέτος Ηλίας, Ταξίαρχος ε.α.
36.Σουρβίνος Γεώργιος, Υποστράτηγος ε.α.
37.Σπαντιδάκης Γρηγόριος
38.Σταφυλάς Γεώργιος, Υδραυλικός
39.Τζίτζας Στέφανος, Λοχαγός ε.α.
40.Τζαμαλούκας Όθωνας, Υποστράτηγος ε.α.
41.Τσίτας Νικόλαος, Αντισυνταγματάρχης ε.α.
42.Φίλιας Βασίλειος, Καθηγητής Παντείου
43.Φουριώτης Αντώνιος, Αντιστράτηγος ε.α.
44.Ψαράκης Παναγιώτης, Δημοσιογράφος
45.Ψυχάρης Σταύρος, Δημοσιογράφος. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α.'Διαδικαστικά-Εισαγωγικά: ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β'. ΓΕΝΙΚΑ: Μικρή ιστορική αναδρομή (γεωγραφική θέση της Κύπρου και έκτασή της, περιπέτειές της, πώλησή της κατά το 1878 από τους Τούρκους κατακτητές στην Αγγλία-Αγγλική Αποικία-Δημοψήφισμα-πληθυσμιακή σύνθεση-Αγώνας Εθναρχίας κλπ). 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ'

α) ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ (Ανεξαρτησία της Κύπρου, αναγνώρισή της ως κυρίαρχου κράτους-μέλους του ΟΗΕ, Πολιτειακά της όργανα κτλ).

β)ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ' ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Ι.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 1968
ΙΙ.ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.

ΙΙΙ.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΌ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 1968 ΜΕΧΡΙ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 (Ημέρα εισβολής).

IV.ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΕΣΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε'

1. Σχέδια βίαιης ανατροπής του Μακαρίου (απόπειρες δολοφονίας, κλπ)
2. Σχέσεις Μακαρίου-Εθνοφρουράς και Μακαρίου-Ε.Ο.Κ.Α. Β'
Κλοπές όπλων από αποθήκες οπλισμού της Εθνοφρουράς-Δράστες και προορισμός κλοπιμαίων όπλων- Ένταση σχέσεων Μακαρίου-Ε.Ο.Κ.Α. Β'.

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ'
Ι.ΕΝΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
ΙΙ. Πληροφορίες ως προς τη στάση της Τουρκίας κατά το προ της 15.7.74 εξάμηνο.
ΙΙΙ.Η ΑΠΟ 2/7/74 ΕΠΙΣΤΟΛΗ του Προέδρου Αρχιεπισκόπου ΜΑΚΑΡΙΟΥ και αξιολόγηση του περιεχομένου της κ.λ.π.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ' ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ
1)ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΗΤΡΗΣΕΙΣ
2)ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ
3)ΧΡΟΝΟΣ λήψης της απόφασης των "τεσσάρων" για το πραξικόπημα
4)Διαδικασία εκτέλεσης της απόφασης των τεσσάρων για το πραξικόπημα.
5)ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ
6)ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
7)ΠΟΙΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ.
8)ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ.
9)ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
10)ΔΙΑΦΥΓΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
11)Ειδικότερος προσδιορισμός (χαρακτηρισμός) του πραξικοπήματος ως αδικοπραγίας, καθώς και των μερικοτέρων αδικοπραγιών που διεπράχθηκαν στα πλαίσια του πραξικοπήματος από 15 μέχρι 19.7.74.
12) ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η' ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ-ΑΤΤΙΛΑΣ Ι

Α.ΕΚΤΙΜΗΣΗ και αξιολόγηση των ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ως προς τη στάση της Τουρκίας κατά το προ του πραξικοπήματος της 15.7.74 εξάμηνο. Β. Αξιολόγηση πληροφοριών περί κινδύνου από βορρά κ.τ.λ.

Γ. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΩΡΑΣ:

α.Εκκίνησης των πλοίων του τουρκικού στόλου από τα Τουρκικά λιμάνια ή ακτές.
β.Αναγνωριστικών πτήσεων Τουρκικών ή άλλων φιλικών προς τους Τούρκους, αεροπλάνων.
γ.Έναρξη απόβασης (αποβίβασης) των Τούρκων στο Πέντε Μίλι της περιοχής Κυρήνειας.
δ.Ρίψης αλεξιπτωτιστών.

Δ.ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ (στρατιωτικές, ναυτικές, χερσαίες κ.λ.π.)

Ε.ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ. Δυνάμεις στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974.

ΣΤ.ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Ζ.ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

1.Το Σχέδιο Κ εφαρμόστηκε;
2.Προσδιορισμός ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο το ΑΕΔ ή το ΓΕΕΦ διέταξαν πυρ κατά των εισβολέων, καθώς και του χρόνου που άρχισαν να εκτελούνται οι διαταγές αυτές.
3.Καθορισμός των αιτίων της καθυστέρησης στην έκδοση ή στην εκτέλεση των διαταγών αυτών.
 4.Ανάμειξη των Στόλων ή άλλων Υπηρεσιών Ξένων Δυνάμεων
5.Κατάρριψη μεταγωγικών αεροπλάνων μας. Συνθήκες κατάρριψής τους, ευθύνες, γι' αυτήν και για τα επακόλουθά της (ανθρώπινες απώλειες, καταστροφές, καύση αεροπλάνων κλπ).
6.Υπόθεση "αποστολής" και ανάκλησης υποβρυχίων μας (δυνατότητες των υποβρυχίων μας, χρόνος απόπλου των, διαταγές, σήματα ανάκλησή τους κλπ).
7.Υπόθεση απόπλου και ανάκλησης πλοίου που μετέφερε εθελοντές κλπ.
8.Υπόθεση διαταγών ετοιμότητας-απογείωσης αεροπλάνων μας και αντίθετες ακινησίας των (σε συνδυασμό).
α.με τις δυνατότητες των αεροπλάνων μας Φ-84Φ και Φάντομ (Φ-4) και
β.με αποστολές που προβλέπονταν για τα αεροπλάνα μας από τα αμυντικά σχέδια της Κύπρου (σχέδιο Κ κλπ).

Η.ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Θ.ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΑΤΤΙΛΑ Ι

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ'. ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ-ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ

1. ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ
2. ΣΙΣΚΟ-ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ
 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ΄

ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ: ΕΙΣΑΓΩΓΗ
2. ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑΣ-ΝΑΤΟ στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ
2.1 ΗΠΑ
Προσωπικό σημείωμα του κ. Καραμανλή
2.2. ΑΓΓΛΙΑ
2.3 ΝΑΤΟ
3.Ο ΡΟΛΟΣ ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑΣ στην εξέλιξη των γεγονότων ΙΟΥΛΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΙΙ.Κρίσιμη χρονική περίοδος μεταξύ ΑΤΤΙΛΑ Ι και ΙΙ

1. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ (ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ). ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ (22 ΙΟΥΛ.) ΜΕΧΡΙ 13 ΑΥΓ.74.Εχθρικές Ενέργειες - Ελληνικές Ενέργειες

2.ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Μεταπολίτευση-Διάσκεψη ΓΕΝΕΥΗΣ - Διπλωματική δραστηριότητα - Στρατιωτικές Συσκέψεις -Αποφάσεις) 2.1. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 24.7.74 έχουμε την έλευση του Κ. Καραμανλή από το Παρίσι και τον σχηματισμό της ονομαζόμενης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, η οποία ορκίσθηκε αμέσως ενώπιον του "προέδρου" Φαίδωνα Γκιζίκη. 2.2.Διπλωματική Δραστηριότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης.2.3.Ενέργειες της Κυβέρνησης στο Εσωτερικό της Χώρας (χειρισμός σε στρατιωτικό επίπεδο).

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ ΥΕΘΑ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΩΝ Ε. ΔΥΝΑΜΕΩΝ."Μνημόνιον Της Κρίσεως αυγής 14ης Αυγούστου 1974.

5.ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

6.Χειρισμοί και αποφάσεις του Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή στην κρίσιμη περίoδο.
7.Εισηγήσεις-Ενέργειες και αποφάσεις του Υπουργού Άμυνας κ. Ε. Αβέρωφ.

 ΙΙΙ Ειδικότερα Σημαντικά Θέματα. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

1.ΓΕΝΙΚΑ 

2.Η περίπτωση της αποστολής μικρών (ειδικών) μονάδων στην Κύπρο.
3.Άμυνα δυνάμεων ΓΕΕΦ στην Κύπρο.

4 ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ
5.Αποστολή ενισχύσεων στην Κύπρο στο διάστημα από 22 Ιουλίου (εκεχειρία) μέχρι 14 Αυγούστου.
6.Αντικατάσταση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.

IV.1. Στρατιωτικές επιχειρήσεις-Αποτελέσματα-Ευθύνες.
2. Ευθύνες Στρατιωτικής και Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
3. Ενέργειες και χειρισμοί των κ.κ. Μακαρίου και Κ. Καραμανλή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ 20ης ΙΟΥΝΙΟΥ 1974.
ΑΠΟΦΑΣΗ 354 (1974) ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1783 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 355 (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1879 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 357 (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1792 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 358 (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1793 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 359  (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1793 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 360  (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1794 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974
ΑΠΟΦΑΣΗ 361  (1974)  ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ 1795 ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ'. ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ'

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ'. ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ

Ι.ΠΡΟΤΑΣΗ Νικολάου Στ. Ψαρουδάκη, Βουλευτού Επικρατείας

ΙΙ.Απόψεις κ. Αν. Παπαληγούρα που αναπτύχθηκαν προφορικά κατά τη συζήτηση της 30/10/1988.

ΙΙΙ.ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ κ. ΑΝ. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ (ΓΕΝΙΚΑ)
ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ.

α.Απόσπασμα από την σύσκεψη της 3ης Αυγούστου 1974
β.Απόσπασμα από τα Πρακτικά της Σύσκεψης της 13 Αυγούστου 1974
γ.Απόσπασμα από τα Πρακτικά της Σύσκεψης της 14ης Αυγούστου 1974

IV.ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ KKE ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ:

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α΄ OFFICIAL–ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΕΙΜΕΝΑ :Έγγραφο Αβέρωφ προς Καραμανλή. Περί 15ης Ιουλίου 1974

1)Της συνθήκης εγγυήσεως υπέρ της Κύπρου που συνάφθηκε μεταξύ Κυβερνήσεως της Δημοκρατίας της Κύπρου από την μια μεριά και των Κυβερνήσεων Ελλάδος, Τουρκίας και Μεγ. Βρετανίας από την άλλη, και 

 2)Της συνθήκης συμμαχίας μεταξύ Κύπρου, Ελλάδος και Τουρκίας}.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ΄:(Περιλαμβάνει τις γνώμες 11 βουλευτών-Μελών της εξεταστικής Επιτροπής που έπαψαν με δήλωσή τους έγγραφη και προφορική, να μετέχουν των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής από 1.6.1988).

ΠΡΟΟΙΜΙΟ: Έκταση της εξεταζόμενης-ερευνωμένης περιόδου
Φύση και εξουσίες της Εξεταστικής Επιτροπής

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

1. ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
2. Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
1. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΧΡΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1968
Α. Τουρκικές Δυνάμεις
Β. Ελληνικές Δυνάμεις
2.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 1968 ΜΕΧΡΙ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 (Ημέρα εισβολής).
Α. Εχθρικές Δυνάμεις
Β. Ελληνικές Δυνάμεις
3.ΑΠΟΣΤΟΛΗ  ΓΕΕΦ
Σχέδιο "Κ" / ΑΝ
Σχέδιο "Κ"/Α.Α.
4. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ
5. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΕΣΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ. ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
1. ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ.
3. ΔΙΑΦΥΓΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
4.ΠΟΙΟΙ ΕΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ.
5. Ο ΡΟΛΟΣ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
6.ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΑΤΤΙΛΑ Ι
1.ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ
2.Η ΕΙΣΒΟΛΗ
3.ΚΗΡΥΞΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟΣ.
4. ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΖΟΖΕΦ ΣΙΣΚΟ. ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ
1.Μη εφαρμογή του σχεδίου Κ.
2.Προσδιορισμός ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο το Α.Ε.Δ. ή το ΓΕΕΦ διέταξαν πυρ κατά των εισβολέων, καθώς και του χρόνου που άρχισαν να εκτελούνται οι διαταγές αυτές Καθορισμός των αιτίων της καθυστέρησης στην έκδοση ή την εκτέλεση των διαταγών αυτών.
3.Ανάμιξη των στόλων ή άλλων υπηρεσιών Ξένων Δυνάμεων.
4.Κατάρριψη μεταγωγικών αεροπλάνων μας. Συνθήκες κατάρριψης τους, ευθύνες γι' αυτή και για τα επακόλουθά της (ανθρώπινες απώλειες, καταστροφές, καύση των αεροπλάνων μας κλπ).
5.Υπόθεση "αποστολής" και ανακλήσεως υποβρυχίων μας (δυνατότητες των υποβρυχίων μας, χρόνος απόπλου τους, διαταγές, σήματα ανακλήσεώς τους κλπ).
6.Υπόθεση απόπλου και ανακλήσεως πλοίου που μεταφέρει εθελοντές κλπ.
7.Υπόθεση ετοιμότητας - απογειώσεως αεροπλάνων μας αντίθετες ακινησίας τους (σε συνδυασμό α. με τις δυνατότητες των αεροπλάνων μας).
8.ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ. ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΟΤΙ Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΥΠΗΡΞΕ ΝΟΜΙΜΗ.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ-ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ
ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ (Ε/Κ)
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΣ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αποσπάσματα από τα πρακτικά της συσκέψεως της 3ης Αυγούστου 1974
Απόσπασμα από τα πρακτικά της συσκέψεως της 13ης Αυγούστου 1974
Απόσπασμα από την απόρρητη αναφορά του Στρατηγού Καραγιάννη προς τον Πρωθυπουργό της 30 Αυγούστου 1974
Απόσπασμα από την έκθεση για τις διεξαχθείσες στην Κύπρο επιχειρήσεις του Γενικού Επιτελείου Εθνικής φρουράς Φ200/1/35026/31/12/74
Από την κατάθεση του πτεράρχου Κουρή
Από τη  κατάθεση του αντιστράτηγου Μπήτου, σελ 121
Από την κατάθεση του στρατηγού Κρητικού.
Από την κατάθεση του αντιστράτηγου Πανουργιά.
Από την κατάθεση του στρατηγού Καραγιάννη
Από την κατάθεση του αντιπτεράρχου Π. Οικονόμου
Και εύλογα τίθεται το ερώτημα:

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1.ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ
2.ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
3.ΑΤΤΙΛΑΣ Ι
4.ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ
5.ΞΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
Α.Πραξικόπημα κατά Μακαρίου

Β΄ΑΤΤΙΛΑΣ Ι: ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ΄ 
Τέλος στις σελίδες 1-22 του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής για τον ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ: (περιλαμβάνει το αλφαβητικό ευρετήριο των μαρτύρων που εξετάστηκαν από την Εξεταστική Επιτροπή με σημείωση της ημερομηνίας που δόθηκαν οι καταθέσεις τους και τους αριθμούς των σελίδων που καταλαμβάνει η κατάθεση στα πρακτικά).

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: