ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΒΗΘΛΕΕΜ

 

Η ΧΕΒΡΩΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ.Ἡ πόλη τῆς Χεβρώνας εἶναι στενά συνυφασμένη μέ πολλά γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ ἀρχαία Χεβρών βρισκόταν νοτιοδυτικά τῆς σημερινῆς καί ὀνομάζονταν Κιριάθ Ἄρβα (Kiryat Arba) πού σημαίνει Πόλη τῶν τεσσάρων (ἤ Πόλη τῶν Πατριαρχῶν) ἐπειδή τήν μοιράστηκαν τέσσερις 4 φυλές τοῦ Ἰσραήλ.

Στόν τόπο αὐτό, ὁπου στά ἀραβικά ὀνομάζεται Ἐλ Χαλήλ (= ἡ πόλη του φίλου τοῦ Θεοῦ, δηλ. τοῦ Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος λόγῳ τῆς μεγάλης του πίστεως ἀναδείχθηκε σέ ἀληθινό φίλο τοῦ Θεοῦ), ἔζησαν καί τάφηκαν οἱ Πατριάρχες Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ.  

Ἐδῶ ἐπίσης βρίσκονται καί οἱ τάφοι τῶν συζύγων τους Σάρρας, Ρεβέκκας, Λείας. Κοντά τους βρίσκεται καί ὁ τάφος τῆς Ἁγίας Ἀσινέθ συζύγου τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου, ὁ ὁποῖος εἶναι θαμμένος στήν Συχέμ (σημερινή Ναμπλούς) τῆς Σαμάρειας.

Ὁ βασιλιάς Δαυίδ τόν 10ον αἰώνα π.χ. καθιέρωσε τούς Τάφους τῶν Πατριαρχῶν ὡς λατρευτικό χῶρο ὁλων τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ καθώς ἡ Χεβρώνα ὑπῆρξε ἡ πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου τοῦ Δαυίδ γιά 7 χρόνια.

Ὁ βασιλιάς Ἡρώδης περιστοίχισε τήν σπηλιά τῶν Τάφων μέ περίβολο, ἴδιον μέ αὐτόν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Ναοῦ. Πάνω ἀπό τούς τάφους ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἔχτισε ἐκκλησία πού καλλώπισε ὁ Ἰουστινιανός. 

Μέ τήν ἐξάπλωση τοῦ Ἰσλαμισμοῦ ἡ Ἐκκλησία μετατράπηκε σέ μουσουλμανικό τέμενος, τό ὁποῖο ὅμως ἀκόμη διασώζει στοιχεῖα τῆς βυζαντινῆς ἐκκλησίας.Τό συγκρότημα κτιρίων τό ὁποῖον ὑπάρχει σήμερα, ἔχει χωρισθεῖ σέ δύο τομεῖς: Ἰουδαϊκό καί Μουσουλμανικό.

Στά δυτικά της Χεβρώνας ὑπάρχει τό ρωσικό μοναστήρι τῆς Φιλοξενίας ὁπου ὑπάρχει ἡ αἰωνόβιος «Δρῦς τοῦ Μαμβρῆ» (ΕΙ Baluta), ἡ "Δρῦς τοῦ Ἀβραάμ". Ἐδῶ ὁ Ἀβραάμ φιλοξένησε τούς τρεῖς ὑψηλούς του ἐπισκέπτες οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ μέ μορφή ἀγγέλου, συνοδευόμενος ἀπό δύο ἀγγέλους (Γέν. ΙΗ 1-15). 

Μέ τήν εἰκόνα τῆς φιλοξενίας τῶν τριῶν ἀγγέλων ἀπό τόν Πατριάρχη Ἀβραάμ, ἀπεικονίζουμε οἱ ὀρθόδοξοι τήν Ἁγία Τριάδα. Κατά τήν φιλοξενία ἔμαθε ὁ Ἅγιος Ἀβραάμ καί ἡ Ἁγία Σάρρα ὅτι θά ἀποκτήσουν παιδί.

Ἐπίσης ὁ Θεός ἀπεκάλυψε στόν φίλο του, τήν ἐπικείμενη καταστροφή τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων. Ὁ Ἀβραάμ γεμᾶτος στοργή καί ἀγάπη «παζαρεύει» τήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ λέγοντας διαδοχικά: «ἄν ὑπῆρχαν σαράντα-τριάντα-εἴκοσι-δέκα δίκαιοι ...ἄραγε θά κατέστρεφες τά Σόδομα καί τά Γόμορρα;» 

 Ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ ἦταν «ὄχι», κάθε φορά πού ὁ Ἅγιος Ἀβραάμ μείωνε τόν ἐνδεχόμενο ἀριθμό τῶν ὑπαρχόντων δικαίων στήν Πεντάπολη (Σόδομα, Γόμορρα καί ἄλλες τρεῖς πόλεις ἦταν αὐτές πού τελικά καταστράφηκαν κυρίως γιά τήν ἁμαρτία τοῦ σοδομισμοῦ=ὁμοφιλοφιλίας).

Ὁ Θεός δέν θά κατέστρεφε τήν Πεντάπολη ἄν εὕρισκε ἔστω καί δέκα δίκαιους...Δέν ὑπῆρχαν οὔτε δέκα δίκαιοι... Φανερώνεται ἀπ’ αὐτόν τόν διάλογο ἡ παρρησία, πού ἔχουν οἱ ἅγιοι μπροστά στόν Θεό καθώς καί ἡ ἀγάπη τους γιά τούς ἀνθρώπους.

Η ΔΡΥΣ ΤΟΥ ΜΑΜΒΡΗ 

Κοντά στήν πόλη Χεβρώνα βρίσκεται ὁ ἄλλοτε προσκυνηματικός χῶρος Μαμβρή ἡ χάραμ Ραμάτ ἔλ-Χαλήλ. Στόν τόπον αὐτόν κατοικοῦσε ὁ Ἀβραάμ καί φιλοξένησε τούς τρεῖς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ πρίν τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Ἀρχικά ἀποτελοῦσε ἰουδαϊκό προσκυνηματικό χῶρο. Ἀργότερα ἔγινε τόπος εἰδωλολατρειῶν καί θυσιῶν.

Ὁ βασιλεύς Ἡρώδης τόν περιετοίχισε μέ περίβολον, ἐνῶ ἡ Ἁγία Ἑλένη τόν 4ον αἰώνα ἀφοῦ κατεδάφισε τά πάντα, ἔκτισε στήν θέση τους μία Ἐκκλησία Βασιλική, τήν «Βασιλική τῆς Μαμβρῆ», στήν αὐλή τῆς ὁποιας φαινόταν καί τό πηγάδι τό ὁποιο εἶχε ἀνοίξει ὁ Ἀβραάμ.  

Ἡ Ἐκκλησία καταστράφηκε μέ τήν ἀραβική κατάκτηση, ἐνῶ ἐρείπια καί λίγα εὑρήματα ὑπάρχουν σήμερα, κατόπιν ἀνασκαφῶν. Η συνέχεια αύριο.