Σαν σήμερα πρίν οκτώ χρόνια στις 7 Φεβρουαρίου 2008, η Ιεραρχία της
Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος τον από
Θηβών και Λεβαδείας Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ.
Επί οκτώ συναπτά έτη, η τροχιά της Πρωθιεραρχικής Του πορείας διαγράφεται φωτεινή, μαρτυρώντας και επιβεβαιώνοντας ότι «πνεύμα ευθές», «πλήρης χάριτος», επετέλεσε την εκλογήν του. Ευθύς εξ΄ αρχής, έδωσε φλογερή πνοή σε μια αγαπητική ατμόσφαιρα προς πάντας γύρω του.
Επί οκτώ συναπτά έτη, η τροχιά της Πρωθιεραρχικής Του πορείας διαγράφεται φωτεινή, μαρτυρώντας και επιβεβαιώνοντας ότι «πνεύμα ευθές», «πλήρης χάριτος», επετέλεσε την εκλογήν του. Ευθύς εξ΄ αρχής, έδωσε φλογερή πνοή σε μια αγαπητική ατμόσφαιρα προς πάντας γύρω του.
Αυτή η χαρακτηριστική κινητήρια δύναμη στην Πρωθιεραρχική Του διακονία, ήταν και είναι πάντοτε η ακριβής εφαρμογή της πρώτης και μεγάλης εντολής του Κυρίου μας. Της Αγάπης. Άριστος συνδυασμός!!! Η αγάπη που εργάζεται ταπεινά και αποδοτικά και δεν κυνηγάει τυμπανοκρουσίες.
Η αγάπη του προς όλους αδιακρίτως προς ευγνώμονες και αχαρίστους, θεραπεύει με τον τρόπο του την προσβολή δια της συγγνώμης, τη διχόνοια δια της ενότητος, την πλάνην δια της Αληθείας και την Αμφιβολία δια της πίστεως.
Εφαρμόζει τον Παύλειο λόγο: «Μη νικών υπό του κακού, αλλά νίκα έν τω αγαθώ το κακόν» (Ρωμ. ιβ΄ 21). Είναι δύσκολο να αποδοθεί με ακρίβεια η χαρισματική εικόνα του Μακαριωτάτου, άλλωστε οι πάντες γνωρίζουν ότι όσο σπουδαιότερο το πρότυπο, τόσο δυσκολότερο το έργο του ζωγράφου.
Σήμερα που το θρησκευτικό - πολιτιστικό μας αγαθό είναι πλούσιο, συνάμα δε ανθεκτικό και ευεργετικό, ιδιαίτερα σε εποχές σύγχυσης και ηθικού χάους που:
-το δίκαιο κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί ως άδικο,
-η κακία επιβάλλεται ως αρετή,
-η βία θεωρείται ως μέσο επίτευξης
πολιτικών δικαιωμάτων,
-η συγγνώμη εκλαμβάνεται ως αδυναμία,
-η λήθη του μίσους ως προδοσία,
-η ανηθικότητα κινδυνεύει να καθιερωθεί
ως ηθικά επιτρεπτή.
-ο αγαθός την καρδίαν, - ο απλός και
άδολος - κατάντησε να σημαίνει τον ανόητο, τον μωρόν, τον βλάκα, τον κουτόν
δηλαδή.
Παρ’ όλα ταύτα, αυτό που είναι το ζητούμενο, είναι όχι μόνον η αναγνώριση του «προτύπου» και ο άκαρπος θαυμασμός του αλλά αυτό που υπαγορεύει ο Ιερός Χρυσόστομος σε έναν λόγο του,«θαυμάζομεν τα γεγενήματα, ζηλούμεν την αρετή, εξενέγκωμεν και ημείς εις ετέρους τας ανδραγαθίας».
Αποφεύγει την εκκοσμίκευση ο Μακαριώτατος, όπως έκανε πάντοτε και ως Μητροπολίτης Θηβών διότι γνωρίζει ότι το εκκοσμικευμένο πνεύμα είναι παντελώς ξένο με τις ευαγγελικές αρχές και διδαχές του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Δεν ασχολείται και δεν μεριμνά για ασήμαντα και ανούσια πράγματα, αλλά καθοδηγεί με τον τρόπο του και τον λόγο του από όπου βρίσκεται τους πιστούς, στον δρόμο προς την σωτηρία της ψυχής.
Ως πηδαλιούχος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος ο Μακαριώτατος έχει αναπτύξει μεγάλο φιλανθρωπικό έργο στηρίζοντας όλους όσους έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως χρώματος - Θρησκεύματος και πολλά αλλά που πράττει τα πράττει, διότι γνωρίζει ως φιλάνθρωπος που είναι ότι: «αυτός που ανοίγει τη χριστιανική καρδιά του θυσιαστικώς στους συνανθρώπους του, τους οδηγεί στην εν Χριστώ σωτηρία».
Ο Μακαριώτατος δεν στέκεται μόνον στα συσσίτια ή στα μεγάλα λόγια, αλλά κάνει πράξη, αυτά που ο ίδιος ο ιδρυτής της Εκκλησίας Ιησούς Χριστός είχε πει. Είναι ο Αρχιεπίσκοπος που συμπάσχει με τον πάσχοντα άνθρωπο γι’ αυτό πάντοτε δίνει αυτομάτως λύση στο όποιο πρόβλημα προκύψει στον οποιοδήποτε άνθρωπο.
Η πρόνοια του Θεού έδωσε στην Εκκλησία της Ελλάδος ένα ευλογημένο Προκαθήμενο, που ο Λαός μας αυθόρμητα τον αποκαλεί:«Αρχιεπίσκοπο της Αγάπης, Αρχιεπίσκοπο της Προσευχής, Αρχιεπίσκοπο της συνεργασίας, Αρχιεπίσκοπο του Λαού, Αρχιεπίσκοπο της Ενότητας».
Όσοι βρίσκονται κοντά του, είναι ζωντανοί μάρτυρες της ιδιαίτερης αγάπης και σεβασμού που εκφράζει Κλήρος και Λαός αλλά και κορυφαίες σύγχρονες προσωπικότητες για το πρόσωπο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ως Νέος Προκαθήμενος αμέσως μετά την εκλογή του, δεν βιάστηκε να εγκατασταθεί στην Αρχιεπισκοπική κατοικία του Ψυχικού, αλλά θεώρησε σκόπιμο να παραμείνει λιτά και ταπεινά στον 2ο όροφο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, όπου και τα Γραφεία της Αρχιεπισκοπής.
Την ημέρα της εκλογής του μην ξεχνώντας από πού ξεκίνησε αναχώρησε ως απλός όπως πάντα και ταπεινός να προσκυνήσει το σκήνωμα του Οσίου Λουκά στη Μονή του στο Στείρι Βοιωτίας.
Όπως επίσης θεώρησε υποχρέωσή του, την πρώτη Κυριακή της εκλογής του να Ιερουργήσει ως Αρχιεπίσκοπος στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Λειβαδιάς για να αποχαιρετίσει το εκεί ποίμνιό του όπου επί πολλά χρόνια είχε διακονήσει.
Από την επομένη ανέλαβε τις ευθύνες του ως Αρχιεπίσκοπος, με υπευθυνότητα γνωρίζοντας καλώς και μη ξεχνώντας ποτέ καθ’ όλην την Αρχιερατικήν του διακονία ότι οι περιστάσεις χρειάζονται έκτακτο άνδρα, νουν διορατικόν, βούληση ισχυρή και ηθική, καθώς και χείρα στιβαρά.
Σε όλες τις Ιεροτελεστίες, είτε πρόκειται για Αρχιεπισκοπική Θεία Λειτουργία, είτε και για απλή Αρχιεπισκοπική Χοροστασία η εκδηλωτική ευλάβειά του ως Τελετουργού, οι Δεσποτικές αλλά και οι ευγενικές και μετρημένες τελετουργικές κινήσεις του, η υπέροχη στάση του και ακινησία του στο Θρόνο, η Αρχιερατική του χάρη ως κορυφαίου Μυσταγωγού μπροστά στο Ιερό Θυσιαστήριο, προδίδουν ότι κατέχει την τέχνη να είναι Πρώτος.
Αυτά τα οκτώ χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του, εκτός από τις προβλεπόμενες από το Τυπικό της Εκκλησίας Ιερές Ακολουθίες τις οποίες τηρεί με ευλάβεια, βρίσκεται σε Νεανικές Ομάδες των Ενοριών, στους Γέροντες, στους εμπερίστατους και σε όποιον τον χρειαστεί αφιερώνοντας χρόνο και κούραση.
Εξ΄ άλλου το έχει αποδείξει χρόνια τώρα ότι δεν είναι γι΄ αυτόν πάντοτε ο θρονίσκος, αλλά το Θυσιαστήριο. Η Μέριμνα του Μακαριωτάτου, για το Ποίμνιό του, η Στοργή του και το ενδιαφέρον του για τους Κληρικούς του καθώς και η αφοσίωσή του στην Πνευματική Διακονία και την νέα γενιά είναι μεγάλη.
Ο Αρχιεπίσκοπος σε τακτά διαστήματα συναντάται και ανταλλάσει απόψεις με τους Προέδρους των Φιλανθρωπικών Σωματείων και με τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων ώστε να λύνονται διαχρονικά τα προβλήματα της Εκκλησίας. Είναι ο εμπνευστής της αγάπης ο Μακαριώτατος και το παράδειγμα της καλοσύνης σε όλους μας.
Ήδη αυτά τα οκτώ χρόνια της Ποιμαντορίας του στο Θρόνο των Αθηνών εκτός από τη φιλανθρωπία που καθημερινά παρέχει από την Ι.Α.Α. έχει ολοκληρώσει και πολύ μεγάλο έργο όπου μεταξύ άλλων είναι:
-Πάνω από 10.000 μερίδες φαγητού ημερησίως από τη Ι.Α.Α.
Παρ’ όλα ταύτα, αυτό που είναι το ζητούμενο, είναι όχι μόνον η αναγνώριση του «προτύπου» και ο άκαρπος θαυμασμός του αλλά αυτό που υπαγορεύει ο Ιερός Χρυσόστομος σε έναν λόγο του,«θαυμάζομεν τα γεγενήματα, ζηλούμεν την αρετή, εξενέγκωμεν και ημείς εις ετέρους τας ανδραγαθίας».
Αποφεύγει την εκκοσμίκευση ο Μακαριώτατος, όπως έκανε πάντοτε και ως Μητροπολίτης Θηβών διότι γνωρίζει ότι το εκκοσμικευμένο πνεύμα είναι παντελώς ξένο με τις ευαγγελικές αρχές και διδαχές του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Δεν ασχολείται και δεν μεριμνά για ασήμαντα και ανούσια πράγματα, αλλά καθοδηγεί με τον τρόπο του και τον λόγο του από όπου βρίσκεται τους πιστούς, στον δρόμο προς την σωτηρία της ψυχής.
Ως πηδαλιούχος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος ο Μακαριώτατος έχει αναπτύξει μεγάλο φιλανθρωπικό έργο στηρίζοντας όλους όσους έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως χρώματος - Θρησκεύματος και πολλά αλλά που πράττει τα πράττει, διότι γνωρίζει ως φιλάνθρωπος που είναι ότι: «αυτός που ανοίγει τη χριστιανική καρδιά του θυσιαστικώς στους συνανθρώπους του, τους οδηγεί στην εν Χριστώ σωτηρία».
Ο Μακαριώτατος δεν στέκεται μόνον στα συσσίτια ή στα μεγάλα λόγια, αλλά κάνει πράξη, αυτά που ο ίδιος ο ιδρυτής της Εκκλησίας Ιησούς Χριστός είχε πει. Είναι ο Αρχιεπίσκοπος που συμπάσχει με τον πάσχοντα άνθρωπο γι’ αυτό πάντοτε δίνει αυτομάτως λύση στο όποιο πρόβλημα προκύψει στον οποιοδήποτε άνθρωπο.
Η πρόνοια του Θεού έδωσε στην Εκκλησία της Ελλάδος ένα ευλογημένο Προκαθήμενο, που ο Λαός μας αυθόρμητα τον αποκαλεί:«Αρχιεπίσκοπο της Αγάπης, Αρχιεπίσκοπο της Προσευχής, Αρχιεπίσκοπο της συνεργασίας, Αρχιεπίσκοπο του Λαού, Αρχιεπίσκοπο της Ενότητας».
Όσοι βρίσκονται κοντά του, είναι ζωντανοί μάρτυρες της ιδιαίτερης αγάπης και σεβασμού που εκφράζει Κλήρος και Λαός αλλά και κορυφαίες σύγχρονες προσωπικότητες για το πρόσωπο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ως Νέος Προκαθήμενος αμέσως μετά την εκλογή του, δεν βιάστηκε να εγκατασταθεί στην Αρχιεπισκοπική κατοικία του Ψυχικού, αλλά θεώρησε σκόπιμο να παραμείνει λιτά και ταπεινά στον 2ο όροφο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, όπου και τα Γραφεία της Αρχιεπισκοπής.
Την ημέρα της εκλογής του μην ξεχνώντας από πού ξεκίνησε αναχώρησε ως απλός όπως πάντα και ταπεινός να προσκυνήσει το σκήνωμα του Οσίου Λουκά στη Μονή του στο Στείρι Βοιωτίας.
Όπως επίσης θεώρησε υποχρέωσή του, την πρώτη Κυριακή της εκλογής του να Ιερουργήσει ως Αρχιεπίσκοπος στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Λειβαδιάς για να αποχαιρετίσει το εκεί ποίμνιό του όπου επί πολλά χρόνια είχε διακονήσει.
Από την επομένη ανέλαβε τις ευθύνες του ως Αρχιεπίσκοπος, με υπευθυνότητα γνωρίζοντας καλώς και μη ξεχνώντας ποτέ καθ’ όλην την Αρχιερατικήν του διακονία ότι οι περιστάσεις χρειάζονται έκτακτο άνδρα, νουν διορατικόν, βούληση ισχυρή και ηθική, καθώς και χείρα στιβαρά.
Σε όλες τις Ιεροτελεστίες, είτε πρόκειται για Αρχιεπισκοπική Θεία Λειτουργία, είτε και για απλή Αρχιεπισκοπική Χοροστασία η εκδηλωτική ευλάβειά του ως Τελετουργού, οι Δεσποτικές αλλά και οι ευγενικές και μετρημένες τελετουργικές κινήσεις του, η υπέροχη στάση του και ακινησία του στο Θρόνο, η Αρχιερατική του χάρη ως κορυφαίου Μυσταγωγού μπροστά στο Ιερό Θυσιαστήριο, προδίδουν ότι κατέχει την τέχνη να είναι Πρώτος.
Αυτά τα οκτώ χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του, εκτός από τις προβλεπόμενες από το Τυπικό της Εκκλησίας Ιερές Ακολουθίες τις οποίες τηρεί με ευλάβεια, βρίσκεται σε Νεανικές Ομάδες των Ενοριών, στους Γέροντες, στους εμπερίστατους και σε όποιον τον χρειαστεί αφιερώνοντας χρόνο και κούραση.
Εξ΄ άλλου το έχει αποδείξει χρόνια τώρα ότι δεν είναι γι΄ αυτόν πάντοτε ο θρονίσκος, αλλά το Θυσιαστήριο. Η Μέριμνα του Μακαριωτάτου, για το Ποίμνιό του, η Στοργή του και το ενδιαφέρον του για τους Κληρικούς του καθώς και η αφοσίωσή του στην Πνευματική Διακονία και την νέα γενιά είναι μεγάλη.
Ο Αρχιεπίσκοπος σε τακτά διαστήματα συναντάται και ανταλλάσει απόψεις με τους Προέδρους των Φιλανθρωπικών Σωματείων και με τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων ώστε να λύνονται διαχρονικά τα προβλήματα της Εκκλησίας. Είναι ο εμπνευστής της αγάπης ο Μακαριώτατος και το παράδειγμα της καλοσύνης σε όλους μας.
Ήδη αυτά τα οκτώ χρόνια της Ποιμαντορίας του στο Θρόνο των Αθηνών εκτός από τη φιλανθρωπία που καθημερινά παρέχει από την Ι.Α.Α. έχει ολοκληρώσει και πολύ μεγάλο έργο όπου μεταξύ άλλων είναι:
-Πάνω από 10.000 μερίδες φαγητού ημερησίως από τη Ι.Α.Α.
-Η
Φιλανθρωπική εταιρεία «Αποστολή».
-Το
πρόγραμμα «Η Εκκλησία στους δρόμους».
-Το
Συνοδικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Συνοδικό Μέγαρο.
-Δημιουργία Γραμματείας Αντιμετώπισης της Ανθρωπιστικής κρίσης στην Ι.Α.Α.
-Οι
Ιδιόκτητες Κατασκηνώσεις της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
-Το
Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης.
-Ανακαίνιση της Βιβλιοθήκης της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
-Ιδρύθη για την αξιοποίηση της
Εκκλησιαστικής Περιουσίας την «Εταιρία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής
Περιουσίας Α.Ε.»
-Δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών στην περιοχή του Ρούφ.
-Δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών στην περιοχή του Ρούφ.
-Δημιουργία Κέντρου Γεροντολογίας στο Δήλεσι Βοιωτίας.
-Το
Καρέλλειο Ίδρυμα στο Χαλάνδρι.
-Το Κέντρο Ημέρας και Εκπαίδευσης
αυτιστικών παιδιών στην περιοχή της Κυψέλης.
-Η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της
Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
-Ο Παιδικός Σταθμός στο Δήλεσι
Βοιωτίας.
-Η Στέγη γερόντων και Α.με.Α στον Βαρνάβα Αττικής.
Επίσης μετά από ενέργειες του Μακαριωτάτου υλοποιήθηκαν τα κάτωθι:
-Τον
Μάϊο του 2011 κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά θεσμικά ο διάλογος της Εκκλησίας με
την Πολιτεία.
-Έγινε η επίσημη αναγνώριση από το
κράτος όλων των αδειών που έχουν εκδοθεί από την υπηρεσία ναοδομίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1988 μέχρι σήμερα.
-Η ένταξη των κληρικών στο ενιαίο
μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων.
-Εξασφάλισε τη χρηματοδότηση της επισκευής και ολοκλήρωσης των απαραίτητων
εργασιών (συντήρηση αγιογραφιών, εικόνων κ.ά.) του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών
και πολλά άλλα.
Εμείς σήμερα αυτή τη χαρμόσυνη ημέρα δεόμεθα του Μεγάλου Θεού όπως ο Μακαριώτατος συνεχίσει την άριστη πηδαλιουχία της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, εν Υγεία στιβαρά, εις πολλούς και αγαθούς χρόνους.
Π.ΒΟΙΩΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου