ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΚΥΡΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

 

Το σοβαρότερο γεγονός σε μια χώρα είναι η εκλογή των αρχόντων που θα την κυβερνήσουν. Οι λαοί ακολουθούν τους αρχηγούς των, τους οποίους αγαπούν και μιμούνται. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την τεράστια σημασία που έχει η εκλογή καλών ή κακών αρχόντων. 

Όμως ολίγοι σκέπτονται στα σοβαρά την αξία της ψήφου των και την ευθύνη των απέναντι Θεού και ανθρώπων.

Σε λίγες μέρες θα κληθεί και ο λαός μας για άλλη μια φορά να εκλέξει τους άρχοντας που θα τον διοικήσουν. 

Θα ξεπεταχτούν πολλοί και διάφοροι υποψήφιοι, παλαιοί και νέοι, γνωστοί και άγνωστοι.

Θα τους ακούσωμε να ομιλούν από το ραδιόφωνον και τους εξώστες στις πλατείες.

Θα γράφουν στις εφημερίδες, θα εξαγγέλλουν προγράμματα, θα περιστοιχίζωνται από τους φίλους των και θα ποζάρουν χαριτωμένα στα διαφημιστικά έντυπα, κολλημένοι στους τοίχους και στα οχήματα.

Η Ιστορία διδάσκει πως οι λαοί εύκολα παρασύρονται και δημαγωγούνται. Και ο λαός μας έχει μια πλούσια πείρα από τα αρχαία χρόνια, που δεν τη χρησιμοποιεί όσο πρέπει, γι’ αυτό και απέχει πολύ ακόμη από μια σωστή και σωτηρία τοποθέτησης της ψήφου του.

Από καθήκον και από αγάπη στο λαό μας, έξω από κάθε πολιτική και κομματική ανάμειξη, θα χαράξωμε μερικές γραμμές πάνω στις βασικές προϋποθέσεις ενός σωστού εκλογικού προσανατολισμού.

Πρώτα απ’ όλα, οι άρχοντές μας πρέπει να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, πραγματικά πιστοί και ειλικρινά αφοσιωμένοι στην θρησκεία των πατέρων μας. Χριστιανοί όχι στους τύπους και ορθόδοξοι όχι στα χαρτιά.

Είμεθα λαός φαινόμενο θρησκευτικής ομοιογενείας. Δεν είναι ανεκτόν οι άρχοντές μας να ανήκουν σε αντιχριστιανικές ιδεολογίες και άλλες θρησκείες και αιρέσεις. Μασσώνοι και Χιλιασταί και άθεοι πρέπει να καταψηφισθούν ανελέητα με την ψήφον του ευσεβούς ορθόδοξου  λαού μας.

Οι άρχοντές μας πρέπει να είναι πατριώτες. Μέσα στην ψυχή των πρέπει να είναι θρονιασμένη η αιώνια Ελλάδα με όλο το μεγαλείο της.

Πατριώτες σωστοί και ολόκληροι, όχι απ’ αυτούς που τάχα κόπτονται για την πατρίδα και τα ιδανικά, χωρίς να τα πιστεύουν και υποκριτικά τα βάζουν σαν προκαλύμματα ανόμων συμφερόντων και φρικτής εκμεταλλεύσεως. 

Χρειάζονται αγνοί πατριώτες που ξέρουν να τιμούν και με το ίδιο το αίμα των τη χώρα της δόξης, του θρύλου, του μαρτυρίου και αγωνίζονται να προσθέσουν δόξα στην δόξα και τιμή στην τιμή της πατρίδος.

Ο λαός μας θέλει τους άρχοντές του, ανθρώπους του λαού. Όχι από εκείνους που μιλούν για το λαό και δεν έχουν άλλη σχέση μαζί του, παρά να τον απατούν και να τον εκμεταλλεύονται.

Άρχοντες άνθρωποι με ανθρωπιά, που θα σκύψουν σαν καλοί Σαμαρείτες να δέσουν τις πληγές, να βοηθήσουν και να σώσουν τον ημιθανή και πάντα αδικημένο λαό μας. 

Να ακούσουν τους στεναγμούς και τα παράπονα.

Να βρίσκονται πάντα κοντά του,

να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα,

να αγωνίζονται για τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου,

να βοηθούν, να προστατεύουν, να θυσιάζονται, για να κλείνουν τα στόματα των εχθρών και των υπονομευτών, που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία και τα βάσανα του λαού.

Ο λαός μας θέλει τους άρχοντές του, ανθρώπους της Εκκλησίας, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως χωρίς την ευσέβεια και την προσήλωση στην Εκκλησία, ο άνθρωπος αποχαλινώνεται και παρασύρεται σε κάθε κακό. Δεν θέλει να τους βλέπει μόνο στις επιδεικτικές Δοξολογίες και παρελάσεις, με τις φανταχτερές εμφανίσεις.

Τους θέλει ευλαβείς και προσευχόμενους, να εκκλησιάζονται, να εξομολογούνται και να κοινωνούν, να πιστεύουν στον Θεόν, να αγαπούν τον Κύριον.

Για τον λαό μας και την πατρίδα μας είναι μέγα δυστύχημα ότι από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους ελάχιστα φωτεινά παραδείγματα πολιτικών με εκκλησιαστικήν συνείδηση συνάπτουμε.

Οι περισσότεροι ήσαν ξένοι προς την Εκκλησία, αδιάφοροι και εχθρικοί. Ο λαός μας, τέλος, θέλει τους άρχοντές του ανθρώπους με όλη τη σημασία της λέξεως, ικανούς, μορφωμένους, με ήθος, χαρακτήρα και ψυχικό μεγαλείο.

Σήμερον κατήντησε πολιτικός να σημαίνει έναν επαγγελματία κακής μορφής. Άνθρωπος αρχηγός είναι μέγα ευτύχημα. Η εκλογή αληθινών ανθρώπων εκπροσώπων του λαού προϋποθέτει το ξεδιάλεγμα τους, όπου κι αν βρίσκονται και πάνω από κόμματα και προσωπικές επιδιώξεις.

Γι’ αυτό, όμως, χρειάζεται η ανάπτυξις του πολιτικού αισθητηρίου του λαού, για να μη μπαίνει η ψήφος του στη ζυγαριά του κεράσματος, της κουμπαριάς, του προσωπικού ρουσφετιού, της τυφλής ιδεολογίας.

Πρέπει να νοιώσει ο λαός μας πως το παντοδύναμο όπλο, η ψήφος, μπορεί να δημιουργήσει την ευτυχία ή τη δυστυχία. Υπάρχει μεγάλη ηθική κρίσις παντού και στην πολιτική ηγεσία.

Η ψήφος μας μπορεί να αναζητήσει και να τιμήσει τους ανθρώπους με τα παραπάνω προσόντα και να τους καταστήσει κυβερνήτες μας. Οι Εκλογές που έρχονται ας δείξουν πως είμαστε άξιοι καλύτερης τύχης, σαν άνθρωποι και σαν έθνος.

«Το ως άνω Άρθρο εγράφη και έδημοσιεύθη σε εφημερίδα της Κρήτης 

από τον τότε  Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας Τιμόθεο μετέπειτα 

Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, για  τις Εκλογές του 1963».