12 Απριλίου, 2014

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΩΡΟΣΤΑΣΙΩΝ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΑΣΧΑ

 


 H A.M. o Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος  θα προστεί των Ιερών Ακολουθιών της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος από την Κυριακή των Βαϊων έως και την Κυριακή του Πάσχα στους κάτωθι Ιερούς Ναούς:

Κυριακή των Βαϊων 13.04.2014 - Στον Ι. Ν. Αγ. Κων/νου Μοσχάτου 07.30 π.μ. και στις 19.00 (Ακολουθία του Νυμφίου) στον Ι.Ν. Αγ. Άννης Χαλανδρίου.

Μ. Δευτέρα 14.04.2014 - Ακολουθία του Νυμφίου στις 19.00 στον Ι. Ν. Αγ. Αποστόλων Βριλησσίων.

Μ. Τρίτη 15.04.2014 - Ακολουθία του Νυμφίου (στις 19.30) στον Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Παγκρατίου.

Μ. Τετάρτη 16.04.2014 - Ακολουθία του Νιπτήρος (στις 19.00) στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Κοντοπεύκου.

Μ. Πέμπτη 17.04.2014 - Ακολουθία των Μ. Παθών (στις 19.00) στον Ι. Ν. Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Μ. Παρασκευή - (Ακολουθία του Επιταφίου) (στις 19.00), Ι. Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου

 Μ. Σάββατο - Βράδυ (στις 23.00) για την Αναστάσιμη Θ. Λειτουργία

 Κυριακή του Πάσχα - Πρωΐ (στις 10.30 π.μ) για τον Εσπερινό της Αγάπης, Ι. Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου


 

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ Π. ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

 
 

Ανοιχτή Επιστολή
προς τον Ελεήμονα Μακαριώτατο
Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο
ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ!

Ο παραμερισμός του εγωϊσμού και η ανάδειξη μιας ψυχικής ταπείνωσης είναι το κυρίαρχο δίδαγμα των Αγίων Ημερών που έχει διδάξει ο Πατέρας όλων μας. Οι αδικίες μεταξύ των ανθρώπων γεμίζουν πίκρα την καθημερινότητά μας και φτιάχνουν το αγκάθινο στεφάνι του Κυρίου, προκειμένου να διδαχθούμε εμείς ότι στη θέση αυτού του στεφανιού πρέπει και οφείλουμε να έχουμε καθημερινά το φωτοστέφανο της αλληλεγγύης και της ζεστασιάς απέναντι στον συνάνθρωπό μας.

Δεν μας καταλαμβάνει κανένα πάθος που τα όριά του μας απαγορεύουν να ζητήσουμε συγνώμη από ανθρώπους που θίξαμε και προσβάλλαμε άθελά μας. Κοιτώντας πίσω μας, όταν όλοι φώλιαζαν στις συνθήκες της βόλεψής τους, αντικρίζουμε συνεχώς πανταχούσα την Εκκλησία να απλώνει το χέρι της με ζεστασιά σε όλους όσοι το χρειάζονται. Κοιτώντας δίπλα μας γίνεται όλο και πιο έντονη αυτή η εικόνα. Κοιτώντας μπροστά μας καμαρώνουμε τη μοναδική ελπίδα που έρχεται από πολύ μακριά στις ράγες που φωτίζει το έργο της σημερινής εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

Θα ήταν ματαιόδοξο εάν προσπαθούσαμε να απομακρύνουμε τις ευθύνες που προέκυψαν από το ρεπορτάζ, άθελά μας, αλλά πάντως εξαιτίας αυτού στενοχωρήσαμε τον Μητροπολίτη Κορίνθου, τον Μητροπολίτη Πειραιώς και τον Αρχιεπίσκοπο Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο. Θέλουμε και θέλαμε σε τούτη την εφημερίδα η λογοκρισία να βρίσκεται μακριά από τα πληκτρολόγια των συντακτών μας. Πολλές φορές αυτό οδηγεί σε λάθη και πληγές που δύσκολα επανορθώνονται. Ένα από αυτά τα λάθη ήταν η εμμονή των δημοσιογράφων που ασχολήθηκαν, πέραν του μέτρου, με ρεπορτάζ που αδίκησαν βάναυσα την Αγία Ιεροσύνη ποιμεναρχών που μόνο κατάνυξη, τρυφερότητα, μεγαλοσύνη και ευπρέπεια ψυχής έχουν επιδείξει.

Δεν είμαι φειδωλός απέναντι σε μια μεγάλη συγνώμη για αυτό το λάθος των συνεργατών μου. Τιμούσα και τιμώ το θεάρεστο έργο της Εκκλησίας και ανήκω σε εκείνους που θεωρούν ότι ο «αθόρυβος τρόπος» δράσης της σημερινής εκκλησιαστικής ιεραρχίας προς όφελος μιας κοινωνίας που δοκιμάζεται όσο ποτέ, δεν είναι μειονέκτημα αλλά η διδαχή προκειμένου να χαμηλώνουμε τα μάτια και να σφίγγουμε την καρδιά μας ταπεινωμένοι και μόνιμα παιδιά σας απέναντι στη Μεγαλοσύνη της Εκκλησίας. Μακαριότατε, σας ζητώ συγνώμη γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι ανήκετε σε εκείνους που αντιλαμβάνονται τις λέξεις ακόμη και όταν τις διαβάζουν σε ένα φθηνό χαρτί εφημερίδας.

Μπορείτε να διακρίνετε αν είναι ειλικρινής ή μια τυπική έννοια η λέξη αυτή. Μακάρι - με την άδεια σας - να μου δοθεί η ευκαιρία να σας την εκφράσω και κατ' ιδίαν, αφού η επιθυμία μου σε καμία περίπτωση δεν είναι να αντιδικώ με την Εκκλησία στις δικαστικές αίθουσες. Διδάσκω στα ανήλικα παιδιά μου πως η Εκκλησία αποτελεί τον στυλοβάτη του έθνους μας και της πατρίδας μας και πως με την Εκκλησία συναντιόμαστε μόνο μέσα από το μονοπάτι του νου μας, της ψυχής μας και των καθαγιασμένων ναών όπου κι αν τους συναντούμε.

Εύχομαι ολόψυχα οι Άγιες Ημέρες να δώσουν φως, δύναμη και περισσότερη ταπεινότητα, πάνω από όλους σε εμένα, προκειμένου να αντιλαμβάνομαι το λάθος μου, να το διορθώνω και μεγαλόφωνα - όταν και όποτε χρειάζεται - να ζητώ συγνώμη.

Π.Μ.
 


ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ


Προσκυνήματα στά Ιεροσόλυμα:Στον Ναό της Αναστάσεως θα συναντήσει ο προσκυνητής τά παρεκκλήσια πού συνδέονται μέ τά γεγονότα τής Σταυρώσεως: Άγιο Κουβούκλιο, Αποκαθήλωση, Γολγοθάς, Παρεκκλήσιο τού Αδάμ, Παρεκκλήσιο τού Ακάνθινου Στεφάνου, Παρεκκλήσιο τής Εύρεσης τού Τιμίου Σταυρού, Παρεκκλήσιο «Διεμερίσαντο», Παρεκκλήσιο τού Εκατόνταρχου Λογγίνου, Φυλακή (προσωρινή) τού Χριστού, Παρεκκλήσιο τών Κλαπών, Κολόνα τής Φραγγέλωσης. Θα δείτε επίσης τήν κλίμακα καί τήν είσοδο όπου ύψωσε τόν Τίμιο Σταυρό ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, τήν κολόνα πού σχίσθηκε μέ θαυμαστό τρόπο από τό Άγιον Φώς τό Πάσχα τού 1549, καθώς καί τήν κολόνα τής αγίας Μαρίας τής Αιγυπτίας, τήν εικόνα τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στό μετόχι τής Γεθσημανής.   

Επιπροσθέτως ο επισκέπτης περπατώντας την  Οδό τού Μαρτυρίου, θα συναντήσει τήν Φυλακή τού Ιησού, στήν Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου, στήν Φυλακή τού Αποστόλου Πέτρου, στήν Ιερά Μονή τών Αγίων Ιωακείμ καί Άννης στόν χώρο όπου γεννήθηκε η Παναγία, στόν Ναό τού Πρωτομάρτυρος Στεφάνου καί στήν Γεθσημανή, όπου βρίσκονται ο Κήπος τής Προσευχής καί τής Προδοσίας, καί ο Τάφος τής Παναγίας μέ τήν θαυματουργή εικόνα τής Παναγίας τής Ιεροσολυμίτισσας. Γεθσημανή σημαίνει ελαιοτριβείο.


Βηθανία: Η Βηθανία αυτή ονομάζεται «Βηθανία πέραν του Ιορδάνου» και ξεχωρίζει από τη Βηθανία που σχετίζεται με τον Τετραήμερο Λάζαρο. Κατευθυνόμενοι στο σημείο του Ιορδάνη ποταμού, όπου βαπτίστηκε ο Κύριος, η οποία  είναι μια μεγάλη διαδρομή, την οποία πρέπει να διασχίσετε με τα πόδια. Τα μικρά δρομάκια στα οποία θα περπατήσετε είναι χωματόδρομοι και πολλά βρίσκονται ανάμεσα σε μικρούς θάμνους και φυτά.Κατά τη διάρκεια της διαδρομής συναντάτε μια ψηφιδωτή εικόνα της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και άλλη μία που απεικόνιζε την Βάπτιση του Κυρίου Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό. Στο σημείο εκείνο δεν υπάρχει τόσο νερό όσο τότε. Σήμερα το νερό έχει υποχωρήσει πολύ και τώρα εκεί υπάρχει ελάχιστο. Συνεχίζοντας φτάνετε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. 

Είναι ένας πέτρινος ναός με τρούλο και βρίσκεται κοντά στις όχθες του ποταμού. Κατεβαίνοντας κάποια σκαλοπάτια αντικρίζετε τον Ιορδάνη ποταμό. Εκεί υπάρχει μια ξύλινη εξέδρα. Η απέναντι μεριά του ποταμού ανήκει στο κράτος του Ισραήλ, καθώς ο Ιορδάνης αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας, ο ναός είναι πολύ κατανυκτικός. Έχει πολύ ωραίες αγιογραφίες με ζωηρά χρώματα και όμορφες ψηφιδωτές παραστάσεις στο δάπεδο..Στήν Βηθανία, επίσης βρίσκεται ο Τάφος τού Λαζάρου καί η Ιερά Μονή Μάρθας καί Μαρίας αδελφών τού Λαζάρου,εκεί ησυχάζει καί υπηρετεί γυναικεία αδελφότητα. 

 Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου: Καταβαίνοντας υψομετρικά, φθάνουμε στό ύψος τής επιφάνειας τής θαλάσσης καί ακόμη χαμηλότερα. Τό τοπίο ερημικό. Βλέπουμε τίς παράγκες τών βεδουΐνων, τά πρόβατά τους καί τίς καμήλες τους. Τοπίο απαράκλητο. Παίρνουμε οπτικά μιά πρώτη γεύση τής ερήμου τού Ιορδάνη. Στήν έρημο τού Ιορδάνη ευρίσκεται τό Μοναστήρι τού Αββά Γερασίμου τού Ιορδανίτου. Τό Μοναστήρι βρίσκεται σέ υψόμετρο 400 μέτρα κάτω από τήν επιφάνεια τής θάλασσας. Εκεί υπάρχει τό προσκύνημα τής Παναγίας, δηλαδή τό παρεκκλήσι όπου σταμάτησε η Παναγία μέ τόν Χριστό καί τόν Ιωσήφ στόν δρόμο πρός τήν Αίγυπτο.


Ιεριχώ: Μπαίνοντας στήν Ιεριχώ, μιά όαση μέσα στήν έρημο, τήν οποία ποτίζουν τά νερά από τίς πηγές τού Προφήτου Ελισσαίου. Η περιοχή ανήκει στούς Παλαιστινίους, γι' αυτό καί ο έλεγχος στό φυλάκιο είναι τυπικός. Εκεί υπάρχει η Συκομορέα τού Ζακχαίου, όπου υπάρχει Ορθόδοξο Μοναστήρι. Τά δένδρα πού σώζονται σήμερα είναι δύο συκομορέες, τό ένα νεώτερο καί τό άλλο αρχαιότερο καί ξηραμένο, τό οποίο υπολογίζεται ότι προέρχεται από τήν συκομορέα τού Ζακχαίου. 

Σαραντάρειο Όρος: Από τό Μοναστήρι τού Ζακχαίου συνεχίζει ο προσκυνητής γιά τό Μοναστήρι στό Σαραντάρειο Όρος, όπου ασκήθηκε ο Χριστός γιά 40 ημέρες μετά τό Βάπτισμά Του καί όπου δέχθηκε τόν πρώτο πειρασμό από τόν Διάβολο. Η ανάβαση στήν περιοχή τής Μονής γίνεται μέ δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι μέ τελεφερίκ καί ο άλλος είναι μέ τά πόδια. Η διαφορά είναι 15 λεπτά. Όσοι ανεβαίνουν μέ τό τελεφερίκ, εκτός από τήν οικονομία δυνάμεων, έχουν τήν ευκαιρία νά δούν από ψηλά τήν έρημο τού Ιορδάνου, τό απαράκλητο τού Σαρανταρείου καί τήν όαση τής Ιεριχούς. Ανεβαίνοντας τό κλιμακωτό δρομάκι μέχρι τό Μοναστήρι θα συναντήσουν τα σπήλαια πού έχουν ενσωματωθή στήν Μονή ως παρεκκλήσια. Στό καθολικό διαβάζουμε τό χωρίο από τό κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο πού αναφέρεται στούς πειρασμούς πού δέχθηκε ο Χριστός. 

Οι…… πειρασμοί της λιχουδιάς. Στήν κατάβαση ο προσκυνητής μπορεί να περάσει από ένα τουριστικό κέντρο τών Παλαιστινίων, όπου θα δοκιμάσει σαλάτες τής περιοχής καί βεδουΐνικο καφέ, ο οποίος σιγοβράζει γιά μερικές ώρες καί περιέχει καί κάρδαμο. Πολλοί αγοράζουν χουρμάδες Ιεριχούς. Πάντως, τό όλο εμπορικό στήσιμο τών τουριστικών μαγαζιών καί τών μικροπωλητών από τήν στιγμή πού θά κατέβη κάποιος από τό αυτοκίνητο μέχρι καί τήν είσοδο τής Μονής καί αντιστρόφως, είναι πραγματικά πειρασμός στό Όρος τών Πειρασμών!

Από την Ιεριχώ στα Ιεροσόλυμα: Στόν γυρισμό πρός τά Ιεροσόλυμα βλέπουμε καί πάλι τά ερείπια ενός φρουρίου πού προστάτευε τόν δρόμο Ιεριχούς-Ιεροσολύμων από τούς ληστές, πού αναφέρεται στήν παραβολή τού Καλού Σαμαρείτη. Σέ εκείνο τό στένωμα τού δρόμου οι Εβραίοι έχουν φτιάξει ένα εστιατόριο – καφενείο καί τό ονόμασαν «Ο Καλός Σαμαρείτης»! Βεβαίως κανείς δέν σταματά. Παρατηρούμε ακόμη αρκετούς ελαιώνες κατεστραμμένους, δηλαδή τά ελαιόδενδρα είναι κομμένα σύρριζα. Οι ελαιώνες ανήκουν στό Πατριαρχείο καί τά δένδρα κόπηκαν από τό Κράτος, μέ τήν δικαιολογία τής ασφάλειας, δηλαδή νά μή κρύβονται εκεί πολεμιστές! Στήν ουσία όμως αποτελεί ένα βήμα πρός τήν καταπάτηση τών περιουσιών αυτών. Περνάμε επίσης, από τά ερείπια τής Μονής τού αγίου Ευθυμίου τού Μεγάλου. Δυστυχώς σήμερα η Μονή ανήκει στό κράτος καί τήν υπευθυνότητα έχει η αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία έχει ορίσει καί εισιτήριο γιά τήν είσοδο.

Άλλα προσκυνήματα στά Ιεροσόλυμα: Στήν Μικρή Γαλιλαία, τό μέρος όπου εμφανίσθηκε ο Χριστός στούς Μαθητές μετά τήν ανάστασή Του, ο Ναός τών Αγίων Αποστόλων, στά παρεκκλήσια του καί τούς τάφους τών τελευταίων Πατριαρχών καί στόν Ναό τής Παναγίας, πού βρίσκεται στό μέρος όπου προσευχόμενη η Παναγία έλαβε πληροφορία γιά τήν Κοίμησή Της.  Η Ιερά Μονή Αγίου Συμεών. Εκεί βρίσκεται ο τάφος τού Θεοδόχου Συμεών. Η Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού, πρόκειται γιά ένα σπουδαίο προσκύνημα μέ ιστορική σημασία. Η ίδρυσή της ανάγεται στά χρόνια τού Μεγάλου Κωνσταντίνου. Συνδέεται μέ τόν τόπο όπου φύτευσε, κατά τήν παράδοση, ο Λώτ τό τρισύνθετο ξύλο, από τό οποίο αργότερα κατασκευάσθηκε ο Σταυρός τού Χριστού. Εκεί στάθμευσε ο Ηράκλειος φέροντας τόν Τίμιο Σταυρό. Σέ κάποια ιστορική περίοδο επανδρώθηκε από Γεωργιανούς (Ίβηρες). 

Όταν όμως οι Ίβηρες τήν υπερχρέωσαν καί γιά νά μή περιέλθη σέ αλλόδοξα ή αλλόθρησκα χέρια, παρενέβη καί εξώφλησε τό χρέος αυτό τό ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, καί έτσι επανήλθεν καί πάλιν η Μονή στούς φυσικούς της ιδιοκτήτες, όπου καί ανήκει σήμερα. Οι Γεωργιανοί δέν παύουν όμως νά τήν διεκδικούν. Υπήρξε έδρα τής ομώνυμης Σχολής τού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Έχει θαυμάσιες αγιογραφίες, μέ επιγραφές ανάμικτες ελληνικές καί γεωργιανές. Αύριο η συνέχεια..... 



Η ΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 

Ο φίλος του Ιησού που αναστήθηκε εκ νεκρών. 

Το Σάββατο της ΣΤ΄ εβδομάδος των Νηστειών η αγία μας Εκκλησία όρισε να εορτάζουμε τη θαυμαστή ανάσταση του Λαζάρου. Καθόλου τυχαία. Το θαυμαστό αυτό γεγονός συμπίπτει χρονικά με την είσοδο του Κυρίου μας στην Ιερουσαλήμ και επίσης το γεγονός της εκ νεκρών αναστάσεως του Λαζάρου είναι το προμήνυμα και της δικής Του πανένδοξης Ανάστασης!  Ο Λάζαρος με τις αδελφές του Μάρθα και Μαρία κατοικούσαν στην κώμη Βηθανία και είχαν εγκάρδιες φιλικές σχέσεις με τον Κύριο. Φαίνεται ότι πολλές φορές είχαν την ύψιστη τιμή και χαρά να δεχτούν και να φιλοξενήσουν τον Χριστό στον ευλογημένο οίκο τους (Λουκ. 10,38-42).

Ξαφνικά ο Λάζαρος ασθένησε βαριά. Οι δυο αδελφές έστειλαν μήνυμα στον Ιησού ότι ο αγαπημένος Του φίλος, ο Λάζαρος, αρρώστησε. Ο Χριστός διαβεβαίωσε τους απεσταλμένους ότι «αύτη η ασθένεια ούκ έστι προς θάνατον, αλλ’ υπέρ της δόξης του Θεού, ίνα δοξασθή ο υιός του Θεού δι΄ αυτής» (Ιωάν. 11,4). Όμως ο Λάζαρος πέθανε και ετάφη σε σπηλώδες μνημείο, σύμφωνα με τις ιουδαϊκές συνήθειες. Ο Χριστός, αφού έμεινε δύο ημέρες στον τόπο όπου βρισκόταν, πήρε τους μαθητές του και γύρισε στην Ιουδαία και κατευθύνθηκε στη Βηθανία. Καθ’ οδόν τούς διαβεβαίωνε ότι «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται, αλλά πορεύομαι ίνα εξυπνήσω αυτόν» (Ιωάν. 11,12-15).

Η ενθουσιώδης Μάρθα, όταν έμαθε ότι ο Χριστός έρχεται στη Βηθανία, έτρεξε να Τον προϋπαντήσει και με απόλυτη εμπιστοσύνη σε Αυτόν του είπε: «Κύριε, ει ης ώδε, ο αδελφός μου ουκ αν ετεθνήκει. Αλλά και νυν οίδα ότι όσα αν αιτήση τον Θεόν, δώσει σοι ο Θεός». Ο Ιησούς τής λέει ξεκάθαρα ότι «αναστήσεται ο αδελφός σου» (Ιωάν.11,24) και διαβεβαιώνει πανηγυρικά: «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιωάν. 11,26). Μετά ζήτησε να τον οδηγήσουν στο μνημείο και να άρουν τον λίθο από τη θύρα του σπηλαίου. Η Μαρία, όμως, Τον προειδοποίησε: «Κύριε, ήδη όζει, τεταρταίος γαρ εστί».

Ο Χριστός τής είπε πως «ουκ είπον σοι ότι εάν πιστεύσης όψει την δόξαν του Θεού;» (Ιωάν.11,40). Αφού κύλησαν τον λίθο, ο Κύριος στάθηκε μπροστά στο μνημείο και σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και είπε: «Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου. Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις, αλλά διά τον όχλον τον παρεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι συ με απέστειλας» (Ιωάν. 11,41). Κατόπιν φώναξε με δυνατή φωνή: «Λάζαρε, δεύρο έξω». Το θαύμα έγινε, ο Λάζαρος έζησε και εξήλθε του μνημείου δεμένος με τα νεκρικά ενδύματα. Ο Χριστός έδωσε εντολή να τον λύσουν και να περπατήσει.  Το μεγάλο αυτό γεγονός έκανε πολλούς να πιστέψουν στον Χριστό. Κάποιοι έτρεξαν στους Φαρισαίους και ανήγγειλαν το θαύμα. Οι σκληρόκαρδοι και υποκριτές εκείνοι άνθρωποι, μαζί με το ιουδαϊκό ιερατείο, όχι μόνο δεν συγκινήθηκαν και δεν πίστεψαν στα θαύμα και στη δύναμη του Ιησού, αλλά σκληρύνθηκαν έτι περισσότερο οι καρδιές τους και αποφάσισαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο!

Για να γλιτώσει από τους φανατικούς Ιουδαίους, έφυγε για την Κύπρο και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Κιτίου περί το 33 μ.Χ. Εκεί τον συνάντησαν ο απόστολος Παύλος και ο Βαρνάβας, κατά την πρώτη αποστολική περιοδεία τους, και τον χειροτόνησαν επίσκοπο Κιτίου. Η παράδοση αναφέρει ότι ποίμανε θεοφιλώς την Εκκλησία για δεκαοχτώ χρόνια. Κοιμήθηκε γύρω στο 60 μ.Χ.  Η ανάσταση του Λαζάρου είναι το μεγαλύτερο θαύμα του Κυρίου. Αν και ο νεκρός άρχισε να αποσυντίθενται, ο Χριστός τον ανάστησε, φανερώνοντας το μεγαλείο της θείας δυνάμεώς Του, διότι Αυτός είναι ο κύριος της ζωής. Είναι ο ίδιος η ζωή.

Η διαβεβαίωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ότι είναι η πηγή της ζωής και η μακάρια ανάστασή μας είναι η μεγάλη μας παρηγοριά και η άρρητη δύναμη που μας κάνει να υπερνικάμε όλες τις αντιξοότητες της επίγειας ζωής μας. Χάρη στην πίστη μας σ’ Αυτόν δεν θα πεθάνουμε ποτέ, έστω και αν το φθαρτό σώμα μας αποσυντεθεί στη γη. Αυτό είναι ένα απλό βιολογικό γεγονός, το οποίο δεν έχει ουδεμία οντολογική επίπτωση για μας, τους πιστούς του Χριστού.

Η ψυχή μας θα εξακολουθεί να ζει και χωρίς το σώμα μας μια ζωή ασύγκριτα ανώτερη από την επίγεια. Αλλά όχι για πάντα μόνη της, διότι «έρχεται ώρα, και νυν εστίν, ότε οι νεκροί ακούσονται της φωνής του υιού του Θεού και οι ακούσαντες ζήσονται» (Ιωάν. 5,25). Κατά τη γενική ανάσταση τα σώματά μας θα ζήσουν και θα ενωθούν πάλι με τα πνεύματά μας για να μην ξαναχωρίσουν ποτέ πια, αλλά να ζουν αιώνια την όντως ζωή και να συνδοξάζονται με τον Χριστό.

Το εκούσιο πάθος και η συνοδοιπορία με τον Κύριο. Το μέγα θαύμα της αναστάσεως του Λαζάρου δείχνει ξεκάθαρα ότι, όπως ο Χριστός ανάστησε εκείνον, κατά τον ίδιο τρόπο θα αναστήσει και μας. Με τη δική Του Ανάσταση νίκησε κατά κράτος τον θάνατο. Διά της Αναστάσεως του Χριστού «έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος» (Α΄ Κορ. 15,26), διακηρύττει πανηγυρικά ο απόστολος Παύλος.

 Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
 Η μεγάλη αυτή εορτή λειτουργεί αναμφίβολα ως πνευματική ανάταση στις ψυχές μας αυτές τις άγιες ημέρες, που συνοδοιπορούμε με τον Κύριο προς το εκούσιο πάθος και τον σταυρικό Του θάνατο. Ο εορτασμός της ανάστασης του αγίου Λαζάρου είναι τα προεόρτια της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας και η απαρχή και της δικής μας ανάστασης!
  
ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!