02 Ιουνίου, 2014

ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

 
 Ο 40χρονος προφυλακισμένος επιχειρηματίας 
υποστηρίζει ότι κρατείται παρανόμως ενώ πάσχει 
από σοβαρό νόσημα, αρνείται τις εναντίον του κατηγορίες 
και υπόσχεται να δώσει απαντήσεις στο δικαστήριο

«Δεν εύχομαι
σε κανέναν τη φρίκη που ζω»

Με τη συμπλήρωση του 18μήνου από την ημέ­ρα που ο 40χρονος επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης πέρασε το κατώφλι του Κορυδαλ­λού, αρχικά στη Στ' Πτέρυγα και στη συνέχεια στο Ψυχιατρείο των φυλακών, μια συνέντευξη μαζί του είναι σίγουρα μια πρόκληση. Η συνέντευξη έγινε τηλεφωνικά αλλά εκείνος απάντησε αμέσως και αυθόρμητα στις ερωτήσεις που του απευθύναμε. «Είναι μια ιστορική συνάντηση» μας είπε με νόημα...

Άμεσος και με καθαρή φωνή, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης περιέ­γραψε με λεπτομέρειες σχεδόν ια­τρικής ακρίβειας την πάθησή του, που, σύμφωνα και με μαρτυρίες, δεν του επιτρέπει να αυτοεξυπηρετείται ούτε καν στην τουαλέτα. Από τους επωνύμους εκείνος που στάθηκε δίπλα του ήταν ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, τον οποίο χαρακτήρισε «πνευματικό του». Δηλώνει αθώος και περιγράφει την αντίφαση της καθημερινότητας που βιώνει τους τελευταίους 18 μήνες.

- Πώς πέρασαν 18 μήνες;

«Δεν τα μετράτε καλά, δεν έχουν περάσει 18 μήνες, έχουν περάσει 526 βασανιστικές ημέρες, 12.624 ώρες, 757.400 λεπτά και εκατομ­μύρια βασανιστικά δευτερόλεπτα. Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι ο χρόνος χάνει την αξία του στη φυλα­κή. Αντιθέτως, μεγιστοποιείται αφού αφαιρείται από ένα προσδόκιμο όριο ζωής, για το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι για όλους τους αν­θρώπους το ίδιο, ιδίως για ανθρώ­πους με τόσο ευπαθή υγεία όπως η δική μου. Είμαι προφυλακισμένος παράνομα.

Έχει παραβιαστεί κάθε διάταξη νόμου σχετικά με τις προϋ­ποθέσεις της προσωρινής κράτησης, όταν ένα πλήθος ιατρικές εξετάσεις πιστοποιούν ότι πάσχω από βαρύτατο νόσημα, δηλαδή αυτοάνοση ρευμα­τοειδή αρθρίτιδα, με κινητικές ανα­πηρίες σε ολόκληρο το σώμα, αφού έχουν υποστεί αλλοιώσεις τα οστά μου στα χέρια, στα πόδια, στο σώμα μου. Τα άνω και τα κάτω άκρα μου είναι παραμορφωμένα με απόλυτη σύγκλιση των δαχτύλων μου, μη μπο­ρώντας να αυτοεξυπηρετηθώ και να περπατήσω. Έχω στένωση του νωτι­αίου σωλήνα και πίεση του μυελού και έχω φοβερές παρενέργειες με πολυαρθραλγία, υψηλή αρτηριακή πίεση, οφθαλμιατρικά και καρδιολογικά προβλήματα. 

Όλα αυτά με έχουν καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι και μέσα στη φυλακή με βοηθάνε οι συγκροτούμενοι μου για να μετακινηθώ και να αυτοεξυπηρετηθώ. Σε αυτή τη δραματική και απάνθρωπη ως τώρα στάση των αρμοδίων δικαστικών αρχών, που δεν σκύβουν πάνω στο πρόβλημα αλλά το παρακάμπτουν με αιτιολογίες που δεν στέκονται ιατρικά ή νομικά, έρχεται να προστεθεί η αναγκαστική αποξένωση μου από την οικογένεια μου και τους ανθρώπους μου.

Τα όσα σας περιέγραψα απαντούν κατά τον πιο κυριολεκτικό τρόπο στο ερώτημα σας. Δεν θα ευχόμουν ποτέ σε κανέναν συνάνθρωπο μου να υποστεί τη φρίκη και την ταπείνωση που έχω ζήσει αυτούς τους μήνες. Ας κλείσει ο καθένας τα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα κι ας φανταστεί το μαρτύριο στο οποίο με έχουν καταδικάσει χωρίς να έχει αποφασίσει κανένα δικαστήριο για την ενοχή μου.

-Ποιοι στάθηκαν δίπλα σας;

«Εκτός από την οικογένεια μου και τον Αρχιεπίσκοπο, τους οποίους ευχα­ριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, μου στάθηκαν και όσοι γνωρίζουν ότι είμαι πραγματικά αθώος και δεν χρει­άστηκε να πάρουν κανενός την άδεια για να το κάνουν. Πιστέψτε με, είναι αρκετοί. Απλοί, ταπεινοί άνθρωποι, αλλά και άλλοι με πιο σημαντικούς ρόλους. Όλοι αυτοί δεν μου συμπαραστάθηκαν απλώς αλλά καθημερινά συμπάσχουν μαζί μου στον συνεχή πό­νο που έχω αντιμετωπίζοντας μια τόσο σοβαρή ασθένεια αλλά και αβάσιμες κατηγορίες, οι οποίες δεν ερευνήθη­καν κατά τον πρέποντα τρόπο, όπως έχω διατυπώσει πλέον και ενώπιον των δικαστικών αρχών».

-Αλήθεια, πολλοί αναρωτιούνται για τη σχέση σας με τον Αρχιεπί­σκοπο. Ήρθε ακόμη και μάρτυρας υπεράσπισης σας.

«Κοιτάξτε, είχα την πρώτη περιπέτεια της υγείας μου στα 17 μου χρόνια, όταν έχασα τον πατέρα μου. Τότε άρχισα να μην πιστεύω σε τίποτε. Μάλιστα οι γιατροί μού έδιναν λίγα χρόνια ζωής. Εγώ, όμως, ενάντια στις προβλέψεις, έζησα. Έκανα οι­κογένεια και μια πετυχημένη επιχει­ρηματική καριέρα. Τότε άρχισα να πιστεύω και άρχισα να σκέφτομαι ότι κάποιος πάνω από εμένα μού τα έδωσε όλα αυτά. Βιώνοντας τη σχέση μου με τον Θεό γνώρισα τον Αρχιεπίσκοπο. Είναι άνθρωπος σπάνιος και είναι ο πνευματικός μου. Ζω δίπλα του ως απλός άνθρωπος».

Έχετε φίλους;

«Ένας αμερικανός συγγραφέας έλε­γε πως αν θες να μάθεις ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι σου πρέπει να μπεις στη φυλακή. Εμένα με έκλει­σαν παράνομα στον χώρο αυτόν και έτσι συνειδητοποίησα τα λόγια του. Οπωσδήποτε πάντως δεν είναι εκεί­νοι που έσπευδαν να με γνωρίσουν και να ζητήσουν τη συνεργασία και τη βοήθεια μου την εποχή της επι­χειρηματικής μου δραστηριότητας».

Πώς είναι ο κόσμος των παρα­νόμων;

«Δεν μπορώ να έχω εικόνα γιατί οι κινήσεις μου είναι περιορισμένες και έτσι οι επαφές μου είναι ανύπαρκτες μέσα στη φυλακή. Βλέπω κάθε μέρα μπροστά μου έναν κόσμο πασχόντων. Θα σας πω όμως κάτι ως αίσθηση: υπάρχει εδώ μια κόκκινη γραμμή στο φιλότιμο που δεν έχουν πάρα πολλοί από αυτούς που είναι έξω».

-Τι έχετε επιθυμήσει περισσότερο;

«Οπωσδήποτε την οικογένεια μου αλλά μια πιο γεμάτη και μεγαλύτερη εικόνα από αυτήν που καθορίζει ως ορίζοντα το παράθυρο του κελιού μου. Συγγνώμη, αλλά και ένα πιο ανθρώπινο μπάνιο και τουαλέτα, στο οποίο θα μπορούσα να πάω μόνος μου, χωρίς να υποβαστάζομαι και να ντρέπομαι διότι θίγεται η ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου».

-Όλα αυτά που λέγονται για πα­κτωλούς εκατομμυρίων σε λογα­ριασμούς τι βάση έχουν,

«Αρνούμαι τις μυθιστορηματικές κατα­σκευές και δεν μπορεί να είμαι θύμα φανταστικών σεναρίων. Οι λογαρια­σμοί μου έχουν ερευνηθεί επί σειρά ετών από τις δικαστικές και λοιπές αρ­χές και υπηρεσίες του κράτους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει πακτωλός εκατομμυρίων και ήδη, όπως είναι γνωστό, χωρίς να αναγνωρίζω ότι τέλεσα ποινικό αδί­κημα, έχω εκχωρήσει όλα τα δικά μου χρήματα που είχα σε λογαριασμούς στην Proton Bank».

«Εμπιστεύτηκα ανθρώπους που επιζητούσαν την καταστροφή μου»

-Βλέποντας τα πράγματα από από­σταση, κάνατε λάθη;

«Το μόνο λάθος που έκανα ήταν να πιστέψω ότι μπορώ να ασκήσω επιχει­ρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα και να εμπιστευθώ ανθρώπους που στην πορεία αποδείχθηκε ότι επιζη­τούσαν την καταστροφή μου. Έκανα τις συνήθεις δραστηριότητες που κά­νουν όλοι μα όλοι, χωρίς εξαιρέσεις, οι επιχειρηματίες του επιπέδου στο οποίο βρισκόμουν. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο. Αλλά μόνο για μένα, και επιλεκτικά, αυτό θεω­ρήθηκε έγκλημα.

Και δεν μπορώ να καταλάβω, όπως και κάθε νοήμων πολίτης, πώς είναι δυνατόν να φταίει αυτός που αγοράζει μια τράπεζα, την οποία τον έχουν διαβεβαιώσει ότι εί­ναι υγιής και τη βρίσκει άρρωστη, και όχι αυτός που την πουλάει εξασφαλί­ζοντας και τα σχετικά "πιστοποιητικά υγείας". Δηλαδή, και εξαπατήθηκα και φταίω που εξαπατήθηκα. Ναι, αυτό ήταν μεγάλο στρατηγικό λάθος».

- Υποστηρίξατε πολιτικούς και, αν ναι, ποιούς;

«Δεν απαντώ, θα τα πούμε στο δικα­στήριο. Υπάρχει πάντως στην υπόθεση μου και προσκήνιο και παρασκήνιο».

- Σας χρεώνουν και με μια βομβι­στική ενέργεια όμως...

«Ο άνθρωπος ο οποίος υπήρξε θύμα της βομβιστικής επίθεσης έχει κατα θέσει ενόρκως στην αρμόδια ανακρίτρια, αναλυτικά και τεκμηριωμένα, ότι δεν έχω καμία σχέση με τη δολοφονική επίθεση εις βάρος του και διατρανώνει την πίστη του ότι είμαι αθώος. Δυστυχώς η Αστυνομία στο στάδιο της προανάκρισης επέδειξε βαρύτατη αμέλεια γιατί, ενώ ο παθών υπέδειξε τους πιθανούς ηθικούς αυτουργούς της εις βάρος του επίθεσης, αυτή δεν ερεύνησε καθόλου τις καταγγελίες του».

Η Συνέντευξη παραχωρήθηκε στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  (1/6/2014) στην Δημοσιογράφο κ. Γιάννα Παπαδάκου.

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: