ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΗΣ (21/10/2013)

 

Έναν γρίφο που απασχολεί τους επιστήμονες για περισσότερο από τρείς αιώνες κατάφεραν να λύσουν ερευνητές του πανεπιστημίου Leeds στη Βρετανία, σε συνεργασία με το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ελβετίας, υποστηρίζοντας ότι προσδιόρισαν την κατεύθυνση προς την οποία περιστρέφεται το κέντρο της Γης. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), ο εσωτερικός πυρήνας της Γης, που αποτελείται από στερεό σίδηρο, περιστρέφεται με ανατολική κατεύθυνση, κάτι που σημαίνει ότι περιστρέφεται γρηγορότερα από όλον τον πλανήτη.

Αντίθετα, ο εξωτερικός πυρήνας της Γης, που αποτελείται κυρίως από λιωμένο σίδηρο, περιστρέφεται προς τα δυτικά, με πιο αργούς ρυθμούς. Το 1962, ο επιστήμονας Edmund Halley είχε υποστηρίξει ότι το γεωμαγνητικό πεδίο της Γης κινείται προς τα δυτικά, ωστόσο αυτή είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες συνδέουν την περιστροφή του εσωτερικού πυρήνα με τη συμπεριφορά του εξωτερικού πυρήνα. Οι ερευνητές του Leeds εκτιμούν πως ο πλανήτης συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο γιατί ανταποκρίνεται στις μεταβολές του γεωμαγνητικού πεδίου της Γης.

Τις τελευταίες δεκαετίες σεισμογράφοι που κατέγραψαν σεισμούς που «ταξίδεψαν» μέσα από τον πυρήνα της Γης αναγνώρισαν ότι ο στερεός εσωτερικός πυρήνας της Γης κινείται προς τα ανατολικά. Όπως αναφέρει ο Δρ. Philip Livermore, πρώτος συγγραφέας της μελέτης, η συμπεριφορά του εξωτερικού και του εσωτερικού πυρήνα «εξηγείται με όρους ίσης και αντίθετης δράσης».  Πιο συγκεκριμένα, το μαγνητικό πεδίο πιέζει τον εσωτερικό πυρήνα προς τα ανατολικά, κάνοντάς τον να κινείται γρηγορότερα από τη Γη, ενώ ταυτόχρονα πιέζει τον εξωτερικό υγρό πυρήνα προς την αντίθετη κατεύθυνση, κάτι που τον αναγκάζει να κινείται προς τα δυτικά.

Ο στερεός εσωτερικός πυρήνας σιδήρου έχει περίπου το μέγεθος της Σελήνης και περιβάλλεται από τον υγρό πυρήνα, ένα κράμα σιδήρου, του οποίου η κίνηση παράγει το γεωμαγνητικό πεδίο. Αν και ο εσωτερικός πυρήνας βρίσκεται σε βάθος 5.200 χλμ., επηρεάζει σημαντικά την επιφάνεια της Γης. Ειδικότερα, καθώς ο εσωτερικός πυρήνας μεγαλώνει, η θερμότητα που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της στερεοποίησης μεταφέρεται στον υγρό εξωτερικό πυρήνα, δημιουργώντας το γεωμαγνητικό πεδίο της Γης. 

Χωρίς το μαγνητικό πεδίο, η επιφάνεια της Γης δεν θα μπορούσε να προστατευτεί από την ηλιακή ακτινοβολία και δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη. Η έρευνα εκτιμάται ότι θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τη δυναμική του πυρήνα και του μαγνητικού πεδίου της Γης. 

"MΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ" ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

 

Τη δημιουργία ηλεκτρονικού ασφαλιστικού προφίλ για το σύνολο των κατοίκων της χώρας μέσω του οποίου θα ελέγχεται το σύνολο του ασφαλιστικού βίου των πολιτών προωθεί το υπουργείο Εργασίας. Κάθε πολίτης θα «παρακολουθείται» μέσω του ΑΜΚΑ για το σύνολο του ασφαλιστικού βίου του, ενώ μέσω του συστήματος «Ατλας» όλες οι σχετικές πληροφορίες θα καταχωρίζονται σε Ατομικό Ψηφιακό Λογαριασμό Ασφάλισης.

  

Ηλεκτρονική πρόσβαση στον λογαριασμό του θα έχει οποιαδήποτε στιγμή ο κάθε ασφαλισμένος, ενώ κάθε φορά που θα διεκδικεί οποιαδήποτε παροχή από το Ταμείο του θα αναζητείται η πιστοποίηση του δικαιώματος από τον ατομικό του λογαριασμό. «Πρόκειται για ένα σπάνιο έργο που δικαιολογεί απολύτως τον τίτλο του» σημειώνει χαρακτηριστικά ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι το σύστημα θα είναι σε πλήρη εφαρμογή εντός του 2015, όταν θα έχουν ενταχθεί στους λογαριασμούς όλες οι χειρόγραφες ασφαλιστικές καταστάσεις.

Ήδη το 15% του έργου έχει υλοποιηθεί, ενώ τα στοιχεία των ασφαλισμένων από το 2001 και εντεύθεν μπορούν εύκολα να ενταχθούν, καθώς είναι σε ψηφιακή μορφή. Ωστόσο το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να ψηφιοποιηθούν 110 εκατομμύρια καταστάσεις ασφάλισης και αποδεικτικά πληρωμής από 17 ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία αντιπροσωπεύουν συνολικά 18 δισεκατομμύρια ημέρες ασφάλισης!

 

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ "ΒΛΑΧΟΠΟΝΗΡΙΑ"

 

Με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να βρίσκεται εγκλωβισμένος μεταξύ ΔΝΤ και Κομισιόν αναφορικά με την ανάγκη λήψης νέων μέτρων για την κάλυψη του δημοσιονομικού προδιαγραφόμενου κενού για το 2014 η Γερμανία φαίνεται εμφανίζεται με «συμβιβαστική» πρόταση. Πιο συγκεκριμένα και όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας realnews κυοφορείται πρόταση μέγιστου ύψους 9 δισ.€  με αντάλλαγμα η Ελλάδα να παραιτηθεί από τις γερμανικές αποζημιώσεις αλλά κυριότερα από το κατοχικό δάνειο.

Η στιγμή δεν είναι τυχαία. Ο βομβαρδισμός με στοχευμένες φημολογίες  για την ανάγκη λήψης νέων μέτρων μεταξύ ΔΝΤ και Κομισιόν εξαιτίας του δημοσιονομικού κενού που θα παρουσιαστεί το 2014, κενό το οποίο διαψεύσει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας -αλλά πολύ λίγη σημασία έχει αυτό-  έχει δημιουργήσει εκνευρισμό στην κυβέρνηση. Εκνευρισμό τον οποίο το Βερολίνο θεωρεί πως είναι ευκαιρία για να τον εκμεταλλευθεί, θεωρώντας πως η Αθήνα θα «αρπάξει» την προσφορά και θα πει και ευχαριστώ! Πως; Με μια προσφορά την οποία θα ανταλλάξει για το κατοχικό δάνειο που εκτιμάται στα 50 δισ. € αλλά και τις αποζημιώσεις το ύψος των οποίων είναι δυσθεώρητο φτάνοντας τα 115 δισ.€!

Το παιχνίδι έχει στηθεί καλά και έχει στηθεί σε τέτοιο σημείο που ανάγκασε τον πρωθυπουργό –όπως διαρρέει το Μέγαρο Μαξίμου- να πάρει τηλέφωνο την διευθυντήρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρτν για να της πει «οργισμένα αλλά σε φιλικό(!) κλίμα» πως δεν δεν πρόκειται να πάει νέα μέτρα. Λέμε παιχνίδι γιατί περί αυτού πρόκειται. ΔΝΤ και Κομισιόν παίζουν το «κορόιδο» με την κυβέρνηση να μην ξέρει ποιος ζητά τα μέτρα! Το ΔΝΤ λέει πως εμείς δεν το ζητήσαμε αλλά ο ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ματίας Μορς ως «αρχηγός» της τρόικας και η Κομισιόν τηρεί σιγή ιχθύος!

Ταυτόχρονα όμως το ΔΝΤ εισηγείται την ανάγκη λήψης νέων μέτρων καθώς όπως λέει το επιζητούμενο πλεόνασμα του 1,5% για το 2014 δεν μπορεί να δημιουργηθεί χωρίς νέα μέτρα. Μέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου έρχεται η φημολογία ότι η Γερμανία νιώθει περίπου … τύψεις για την μη καταβολή αποζημιώσεων και προτείνει έμμεσα την παραίτηση της Ελλάδας από αυτές. Σε πρώτη φάση από το επιτελείο της Ανγκελα Μέρκελ φαίνεται να επεξεργάζονται το σενάριο της μερικής αποκατάστασης, ενδεχομένως με παραίτηση της χώρας από τμήμα κεφαλαίων που έχουν διατεθεί για τα ελληνικά πακέτα διάσωσης.

Έτσι και σύμφωνα  με το σχέδιο αυτό, το ποσό δεν μπορεί να ανέρχεται σε περισσότερα από έναν υψηλό μονοψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων έως δηλαδή και 9 δις. ευρώ.Το δεύτερο σενάριο αφορά στη δημιουργία επενδυτικού ταμείου το οποίο θα διαθέτει χρήματα για την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των Σοσιαλδημοκρατών για χαλάρωση της λιτότητας και προώθηση της ανάπτυξης.

Το σημαντικό όμως της υπόθεσης είναι πως και στις δύο περιπτώσεις δεν προβλέπουν αναγνώριση του χρέους της Γερμανίας. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα ακόμη γερμανικό εκβιασμό. Η νέα μέτρα και πτώση της κυβέρνησης ή παίρνετε 9 δισ. € επιβιώνετε προσωρινά και μετά βλέπουμε. Το πρόβλημα όμως είναι πως το πολιτικό  κεφάλαιο της αποπληρωμής του κατοχικού δανείου τουλάχιστον είναι όπλο στα χέρια της ελληνικής πλευράς, όπλο το οποίο δεν δύνανται και δεν μπορεί να απεμπολήσει. Για τι αν το κάνει η αντίδραση στο εσωτερικό θα είναι τέτοια που οι επιπτώσεις της θα είναι ίδιες με αυτές της επιβολής νέων οριζόντιων μέτρων.

Αν η χώρα πάει την Γερμανία στο Διεθνές Δικαστήριο μόνο για το Κατοχικό Δάνειο, το οποίο είναι άμεσα απαιτητό και υπολογιστέο, η χώρα των Τευτόνων, θα αναγκαστεί έτσι και αλλιώς να διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Μόλις κοστολογηθούν και τα εγκλήματα των προγόνων τους, και υπάρξει απόφαση του Δικαστηρίου, και υποχρεωθεί να πληρώσει η Γερμανία αποζημιώσεις, τότε μιλάμε για σχεδόν ολική διαγραφή του χρέους, πάντως με αυτό που θα απομένει θα μπορούμε να ζούμε αποπληρώνοντάς το χωρίς δυσκολίες.

Στόχος των Γερμανών είναι να "τελειώσουν" όχι με την Ελλάδα όπως παρουσιάζεται από τα νεοταξίτικα ΜΜΕ αλλά με τα δικά τους χρέη. Ύστερα λένε εμάς "μπαταχτσίδες".

 

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ (ΤΕΡΑΣΤΙΑ) ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

 

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος είχαν συναντήσεις κορυφής με τους επικεφαλής των ισχυρών αμερικανοεβραϊκών οργανώσεων κατά τη διάρκεια των πρόσφατων επίσημων περιοδειών τους στις ΗΠΑ. Κινήσεις ουσίας σε μια διεθνοπολιτική σκακιέρα που εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερα στοιχεία συστημικής πολυπλοκότητας. Σε αυτήν τη συστημικά προκλητική εποχή η Ελλάδα χρειάζεται:

α) δομική εξωστρέφεια,

β) ενίσχυση των υφιστάμενων συμμαχικών δεσμών,

γ) τη δημιουργική αξιοποίηση των πηγών προβολής της ήπιας ισχύος και, βέβαια,

δ) ενέργειες επούλωσης των πληγών που τα τελευταία χρόνια αποτυπώθηκαν στο κύρος και το γόητρό της.

Και ενώ η ελληνική Πολιτεία αξιοποιεί δημιουργικά την επιβεβλημένη εξωστρέφεια, υφίσταται έλλειμμα πολιτικής ως προς την ενδυνάμωση των δεσμών του μητροπολιτικού κέντρου με την ομογένειά μας στις ΗΠΑ πρωτίστως αλλά και στον Καναδά, και στην Αυστραλία. Ίσως αυτό να ηχεί υπερβολικό, αφού η κοινή αντίληψη στο εσωτερικό του ελλαδικού κράτους είναι ότι οι σχέσεις μας με την ελληνική διασπορά είναι αδιασάλευτες και σταθερές, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Η ελληνική ομογένεια βρίσκεται σε συρρίκνωση σε διεθνές επίπεδο, καθώς πλέον ο πυρήνας της έχει εισέλθει στην τέταρτη γενιά, κατά μέσο όρο, ενώ οι δεσμοί με την ελληνική γλώσσα έχουν ασθενήσει με υπαιτιότητα της επίσημης ελληνικής Πολιτείας.

Το ελλαδικό κράτος έχει αρχίσει και χάνει ίσως το σημαντικότερο όπλο ήπιας ισχύος, το οποίο διέθετε στη διεθνή αρένα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, τη διασπορά του. Και μπορεί ταινίες όπως το «My big fat Greek wedding» να απασχόλησαν το Hollywood πριν από μερικά χρόνια ως εισπρακτικές επιτυχίες, αλλά η αναπαραγωγή στερεότυπων για τον ομφαλοσκόπο πάτερ φαμίλια και την πληθωρική μητέρα που ξέρει μόνο να φτιάχνει μουσακά και να περιφρουρεί την αρετή της νύφης, όπως γινόταν στην ελληνική επαρχία στη δεκαετία του '50, σίγουρα δεν αποδίδει ορθά τη δυναμική της ελληνικής ομογένειας.

Τι μπορεί να γίνει; Το έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό και το επαναλαμβάνω. Να ακολουθήσουμε το ανάλογο επιτυχημένο μοντέλο του Ισραήλ. Να δοθεί, δηλαδή, ιδιαίτερη βαρύτητα στην επανασύνδεση του ελληνικού κράτους με την ελληνική ομογένεια, να χτιστούν περισσότεροι παιδικοί σταθμοί και περισσότερα σχολεία εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στις ΗΠΑ, να μπορέσει η ελληνορθόδοξη εκκλησία να συνδεθεί σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος με την καθημερινότητα των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων και, ασφαλώς, να δημιουργηθούν έδρες νεοελληνικών σπουδών, λογοτεχνίας, ποίησης αλλά και πολιτικής, που θα χρηματοδοτούνται από την ελληνική εφοπλιστική κοινότητα με την επίσημη αναγνώριση από την ελληνική Πολιτεία και γενναίες φορολογικές απαλλαγές ως αναγνώριση της προσφοράς. Είναι δυνατόν να γίνουν τέτοιες κινήσεις αυτή την κρίσιμη στιγμή για τους οικονομικούς μας δείκτες; Ναι, γιατί τέτοιες πολιτικές αποτελούν εθνικές επενδύσεις και όχι απλώς έξοδα παραστάσεως. Με άλλα λόγια, αποτελούν πολιτικές με σημαντικό μεσοπρόθεσμο ανταποδοτικό όφελος για την Ελλάδα, που αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα λεφτά του Ελληνα φορολογούμενου.

Ποιος είναι ο πολιτικός στόχος μιας τέτοιας διαδικασίας; Να αυξήσουμε τη δυναμική επηρεασμού της Ελλάδας στον πυρήνα των διεθνών εξελίξεων. Ταυτοχρόνως, να γίνει η επανασύνδεση του μητροπολιτικού κέντρου με τη διασπορά. Δυστυχώς, η αυτοδιαπόμπευση, που μέρος του ελληνικού πολιτικού κόσμου εφάρμοσε με αιχμή του δόρατος το ανορθολογικό επιχείρημα «ο πιο διεφθαρμένος λαός», τραυμάτισε βαθύτατα τις ευαίσθητες χορδές της διασποράς μας. Οφείλουμε να εξηγήσουμε στη διασπορά μας πόσο υπερήφανοι είμαστε γι’ αυτούς, ότι χρειαζόμαστε τη στήριξή τους σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές και ότι στόχος μας είναι να τους κάνουμε ξανά υπερήφανους για τις ρίζες τους μέσω της επαναφοράς της Ελλάδας σε status διεθνούς κανονικότητας. Χρειαζόμαστε τη δύναμη της ομογένειάς μας και αυτή πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι δανεική.