20 Οκτωβρίου, 2013

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 

Μια πατρική φωνή για τις αυτοκτονίες

Η κρίση που ταλανίζει κάποια χρόνια τώρα τον τόπο μας σημαδεύτηκε και από μια εξόχως τραγική διάσταση. Την αύξηση των αυτοκτονιών. Όσων τουλάχιστον γίνονται γνωστές, αφού οι ειδικοί πιστεύουν ότι πάντοτε ο αριθμός τους είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Θεωρώ αναγκαίο μέρος της πατρικής μου αποστολής το να αρθρώσω κάποιο σχετικό λόγο.

Μαθαίνουμε από τους ψυχιάτρους και ψυχολόγους πως η αφαίρεση της ίδιας της ζωής κάποιου λαμβάνει χώρα όταν αυτός χάνει την ελπίδα ότι θα αλλάξει κάτι. Όταν αισθάνεται αβοήθητος και ανίκανος να έχει κάποιον έλεγχο πάνω στα γεγονότα που κατέκλυσαν τη ζωή του. Όταν στενεύει ο γνωστικός του ορίζοντας, όταν δηλαδή παραμορφώνεται n ικανότητα σκέψης και έτσι o άνθρωπος αδυνατεί να διακρίνει εναλλακτικές λύσεις. Αλλά επίσης συνυπάρχει το διάβημα αυτό και με μια κίνηση οιονεί καταγγελίας και τιμωρίας εκείνων οι οποίοι έφεραν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Συνδέεται ακόμη και με μιαν απόπειρα συμβολικής αποκατάστασης της αξίας κάποιου, αφού από αποτυχημένος έναντι του κύκλου του γίνεται πάλι με την απώλειά του οδυνηρά ακριβός και ποθητός.

Οι ψυχολογικές ερμηνείες μάς είναι πολύτιμες διότι μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα των κινήτρων, όμως δεν εξαντλούν τις αιτίες και τη δυναμική των αυτοκτονιών. Στο βάθος τους μπορούμε να διακρίνουμε την απώλεια στήριξης στο Πρόσωπο του Θεού, την αποτυχία μιας προσωπικής σχέσης μαζί Του (αν αυτή υπήρξε ποτέ), ή ακόμη και τον θυμό εναντίον Του. Προς έναν Θεό, όμως, ας μην το ξεχνάμε ο Οποίος έγινε άνθρωπος, όχι για να μας λύσει τα βιοτικά προβλήματα (δεν υποσχέθηκε κάτι τέτοιο) αλλά για να εμφυσήσει νέες υπαρξιακές προοπτικές και νέο νόημα ζωής. Νόημα το οποίο να έχει τη δύναμη να διαπερνά (και τελικά να ξεπερνά) την ίδια την απελπισία και τον θάνατο. Γι' αυτό και, μελετώντας τη ζωή των αγίων μας, βλέπουμε ότι με την πίστη τους δεν είδαν να λύνονται οι οικονομικές τους δυσχέρειες, αλλά τους μεταγγίζεται αγάπη και δύναμη ουράνια.

Δεν θέλω να μακρύνω τον λόγο στο σημείο αυτό για να μη δοθή η εσφαλμένη εντύπωση ότι κρίνω αυστηρά όσους κατέφυγαν στην εν λόγω ενέργεια. Ο σεβασμός προς τη μνήμη τους και η αγάπη προς τη μοναδικότητα του προσώπου τους πρέπει να παραμείνουν αμείωτα. Άλλωστε ελάχιστοι είναι εκείνοι των οποίων η πίστη παραμένει αδιατάρακτη και όλοι πάσχουμε ως προς τη σχέση μας με τον Θεό, με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας. Έχω όμως ευθύνη και καθήκον απαράγραπτο να τοποθετηθώ στο επώδυνο αυτό ζήτημα προκειμένου να προλάβουμε άλλες παρόμοιες απόπειρες, προκειμένου να αποσοβήσουμε άλλες απώλειες του θεϊκού δώρου της ζωής.

Εδώ η ευθύνη των MME και των πολιτικών μας είναι τεράστια. Και τούτο διότι η αυτοκτονία λόγω οικονομικής στενότητας ποτέ δεν είναι πράξη αξιοπρέπειας, όπως δυστυχώς διαφημίστηκε από μερίδα δημοσιογράφων και από κάποιους πολιτικούς. Θα μπορούσε κάποιος να τη χαρακτηρίζει πράξη φυγομαχίας, ή και ανικανότητας να διακρίνει ο επιχειρών τις επιπτώσεις της ενέργειάς του στους άλλους. Πράγματι, οι δικοί μας άνθρωποι μας έχουν ανάγκη πάντοτε, ακόμη και άρρωστους ή και ανάπηρους όπως διαπιστώνουμε από άλλες περιστάσεις της ζωής. Άραγε ζήτησαν οι αυτόχειρες τη γνώμη και την έγκριση των αγαπημένων τους προσώπων πριν προβούν στην πράξη τους.

Το επιχείρημα πως η ζωή είναι δική μας και την κάνουμε ό,τι θέλουμε δεν ευσταθεί, δεδομένου ότι μέσα στην ανθρώπινη φύση βρίσκεται έμφυτη η αρχή της αλληλεξάρτησης. Ο σύζυγος και η σύζυγος δεν ανήκουν πια στον εαυτό τους αλλά στον άλλο. Δεν δικαιούνται n μητέρα και ο πατέρας να διαθέτουν τον εαυτόν τους όπως θέλουν αλλά οφείλουν στα παιδιά τους να διαφυλάξουν όχι μόνο τη ζωή τους αλλά και την υγεία τους. Και, συνολικότερα μιλώντας, όλοι αποτελούμε μέλη αναπόσπαστα της κοινωνίας μας, του έθνους μας, της ανθρωπότητας, ιδιότητα από την οποία δεν έχουμε το δικαίωμα να παραιτηθούμε.

Αν ο πόλεμος είναι κακός και όλοι τον αποστρεφόμαστε, αν είμαστε ενάντιοι στις εκτρώσεις και στην ευθανασία, αν καταδικάζουμε τη βιαιοπραγία και την εγκληματικότητα, είναι επειδή απλά κανείς δεν περισσεύει. Η αξία του ανθρώπινου προσώπου, όπως μάλιστα μας τη δίδαξαν οι μεγάλοι θεολόγοι και Πατέρες της Εκκλησίας, είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, απλούστατα επειδή κάθε άνθρωπος, ακόμη και ο πιο διαλυμένος, κατεστραμμένος, απελπισμένος κ.ο.κ. αποτελεί εικόνα του Θεού με προοπτική αιωνιότητας.

Οι καθολικές πλέον σήμερα αρχές της ατομικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης προφανώς δεν μπορούν και δεν είναι επιτρεπτό να αμφισβητηθούν, εκείνο όμως που χρειάζεται να επισημανθή είναι ότι έχουν όρια. Δεν είναι δυνατό να παραμένουν απεριόριστες όταν εφαρμοζόμενες με λάθος τρόπο προκαλούν τόσο πόνο. Η αδιαφορία μας για το αν μια πράξη μας κάνει άλλους να υποφέρουν δίνει εγωιστικό χροιά στις ενέργειες μας και γι' αυτό δεν δικαιούται να επαινείται όπως κάποιοι επιπόλαια πράττουν. Η ανθρώπινη φύση έχει την τάση να μιμείται, και για το καλό και για το κακό. Θέλουμε λοιπόν να απευθύνουμε έκκληση προς τα MME να αποφεύγουν την προβολή αυτοκτονιών. Και όταν αυτό είναι ανέφικτο, να μην τις ηρωοποιούν τουλάχιστον. Προς όλους εκείνους που η απελπισία τους χτυπά την πόρτα της ψυχής, έχουμε να πούμε ότι τα δεινά έρχονται και παρέρχονται.

Με πίστη στον Θεό (έναν Θεό που δεν βρίσκεται μακριά ή απέναντί μας αλλά που γνώρισε ο Ίδιος τον πόνο), αλλά και στις κρυμμένες δυνατότητες που ο καθένας μας διαθέτει, θα δώσουν τη μάχη και θα καταφέρουν να φθάσουν κάποτε σε ένα σημείο όπου η παλιά επιθυμία να δώσουν τέλος στη ζωή τους θα φαίνεται σαν ένα εφιαλτικό όνειρο που ευτυχώς τελείωσε. Και προς όλους μας ανεξαιρέτως, χριστιανούς, αλλόθρησκους, αδιάφορους, άθεους, έχω να πω ότι κάθε αυτοκτονία (ακόμη και μια αποτυχημένη απόπειρα) μας χρεώνει όλους με την ενοχή ότι δεν μπορέσαμε να την αποτρέψουμε, επειδή ούτε καν μάθαμε το πρόβλημα του αδελφού μας, ή δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε ποιος έχει ανάγκη τη συμπαράστασή μας.

Κάθε απόπειρα να τελειώσει μια ζωή με αυτοχειρία είναι πλήγμα στην καρδιά του πολιτισμού μας και της δήθεν προόδου μας, η οποία εξαντλείται σε επιστημονικούς και τεχνολογικούς θριάμβους αλλά κατέληξε στο πάγωμα της αγάπης μέσα στις καρδιές μας.
 

ΕΤΕΛΕΣΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

 

Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013 η χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου Αντωνόπουλου. Η χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Αργολίδος τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, παρουσία πλήθος πιστών από την Αργολίδα και την Βοιωτία.  Ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Σαγματά και νυν Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, στην ομιλία του αναφέρθηκε στον προκάτοχό του κυρό Ιάκωβο, τονίζοντας ότι θα προσπαθήσει να φανεί αντάξιος. "Δεν αναλαμβάνω αυτή την διακονία εν δυνάμει λόγου, είμαι υπέρ της μωσαϊκής ιεροσύνης, αλλά προσωπικά είμαι σαν τον Μωυσή ισχνός και βραδύγλωσσος. Θα προσπαθήσω τα κενά και τις ελλείψεις που ατυχώς έχω, να τα καλύψω με την αγάπη προς τον Χριστό και τους αδελφούς μου", ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Νεκτάριος.


Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης Αργολίδος παρακάλεσε όλους τους Αγίους να τον βοηθήσουν να υπηρετήσει τον λαό της Αργολίδος, που ο Κύριος τον αποστέλει κήρυκα του σταυρού και της αναστάσεως του. "Μακαριώτατε, πριν 30 χρόνια είχα την ευλογία να λάβω τον βαθμό του Πρεσβυτέρου από τα αρχιερατικά σας χέρια και σήμερα ευλογία του Παναγάθου Θεού αξιώνομαι και πάλι από εσάς να λάβω τον βαθμό της Αρχιεροσύνης", τόνισε χαρακτηριστικά ο νέος Μητροπολίτης Αργολίδος. Κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος πρόσθεσε: "Δεχτείτε την ταπεινή μου διαβεβαίωση ότι θα υποβάλλω τον εαυτό μου σε κάθε θυσία, ώστε οι προσδοκίες σας να μην διαψευσθούν! Θα αγωνιστώ με όλες τις δυνάμεις της ψυχής μου, ώστε να μην γίνω εμπόδιο στη πορεία του λαού του Θεού προς την βασιλεία."

Από την πλευρά του ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, απευθυνόμενος προς τον νέο Μητροπολίτη Αργολίδος μεταξύ άλλων ανέφερε: "Παρακολούθησα με πολύ προσοχή τις σκέψεις σου, και είναι δικαιολογημένη και η αγωνία και οι φόβοι σου, και οι προβληματισμοί σου." "Θα ήθελα πάνω σ΄αυτό να πω το εξής: Μείνε αυτός που είσαι! Σε γνώρισα εδώ και τριάντα χρόνια και εργαστήκαμε μαζί, εάν μείνεις αυτό που είσαι η εργασία σου θα είναι αδόκιμη και η ποιμαντορία σου δυνατή", υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Επίσης ο Μακαριώτατος  τόνισε: "Τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος οι σεβαστοί Αρχιερείς, εκτίμησαν την προσφορά σου, είδαν τον χαρακτήρα σου και σε ψήφισαν να ποιμάνεις μια ιστορική επαρχία με μια ιστορία μακραίωνη και ένα λαό πιστό και καλιεργημένο." "Η πορεία μέσα στην Εκκλησία θέλει θυσία, διότι η Εκκλησία δεν είναι εξουσία αλλά διακονία αγαπητέ Νεκτάριε",  Από αυτή την στιγμή με περισσότερη αγάπη και ζήλο θα διακονήσεις στη θέση που σε αξιώσε ο Θεός να λάβεις."

 



ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (20/10/2013)

 
 
Κατά Λουκάν Η΄27-39

Τω καιρώ εκείνω ελθόντι τω Ιησού εις την χώραν των Γαδαρηνών, υπήντησεν αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως, ός είχε δαιμόνια εκ χρόνων ικανών, και ιμάτιον ουκ ενεδεδίσκετο, και εν τη οικία ουκ έμενεν, αλλ’ εν τοις μνήμασιν. Ιδών δε τον Ιησούν, και ανακράξας, προσέπεσεν αυτώ, και φωνή μεγάλη είπε. Τι εμοί και συ, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου; Δέομαί σου μη με βασανίσης. Παρήγγειλε γαρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου. Πολλαίς γαρ χρόνοις συνυπάρκει αυτόν.

Και εδεσμείτο αλύσεσι και πέδαις φυλασσόμενος και διαρρήσων τα δεσμά, ηλαύνετο υπό του δαίμονος εις τας ερήμους. Επερώτησε δε αυτόν ο Ιησούς, λέγων. Τι σοι εστίν όνομα; Ο δε είπε. Λεγεών, ότι δαιμόνια πολλά εισήλθεν εις αυτόν. Και παραγγέλει αυτόν ίνα μη επιτάξη αυτοίς εις την άβυσσον απελθείν. Ήν δε εκεί αγέλη χοίρων ικανών βοσκομένων εν τω όρει και παρεκάλουν αυτόν, ίνα επιτρέψει αυτοίς εις εκείνους εισελθείν.

Και επέτρεψεν αυτοίς. Εξελθόντα δε τα δαιμόνια από του ανθρώπου, εισήλθον εις τους χοίρους, και ώρμησεν η αγέλη κατά του κρημνού εις την λίμνην, και απεπνίγει. Ιδόντες δε οι βόσκοντες το γεγενημένον, έφυγον και απελθόντες απήγγειλαν εις την πόλιν, και εις τους αγρούς. Εξήλθον δε ιδείν το γεγονός και ήλθον προς τον Ιησούν, και εύρον καθήμερον τον άνθρωπον, αφ’ ού τα δαιμόνια εξεληλύθει, ιματισμένον και σωφρονούντα παρά τους πόδας του Ιησού και εφοβήθησαν. Απήγγειλαν δε αυτοίς και οι ιδόντες, πώς εσώθη ο δαιμονισθείς.

Και ερώτησαν αυτόν άπαν το πλήθος της περιχώρου των Γαδαρηνών απελθείν απ’ αυτών, ότι φόβω μεγάλω συνείχετο. Αυτός δε εμβάς εις τα πλοίον, υπέστρεψεν. Εδέετο δε αυτού ο ανήρ, αφ’ ού εξεληλύθει τα δαιμόνια, είναι σύν αυτώ. Απέλυσε δε αυτόν ο Ιησούς, λέγων. Υπέστρεψε εις τον οίκον σου, και διηγού όσα εποίησέ σοι ο Θεός. Και απήλθε, καθ’ όλην την πόλιν κηρύσσων όσα εποίησεν αυτώ ο Θεός.

Μετάφραση Περικοπής

Εκείνο τον καιρό που ήλθε ο Ιησούς στην χώρα των Γαδαρηνών, τον συνάντησε ένας άνδρας από την πόλη, που είχε δαιμόνια από πολλά χρόνια και δεν έβανε ρούχο απάνω του, ούτε σε σπίτι δεν έμενε, αλλά μέσα στα μνήματα. Όταν είδε τον Ιησού έβγαλε μεγάλη φωνή, έπεσε κάτω μπροστά του και του είπε δυνατά. Τι δουλειά έχω εγώ με σένα, Ιησού Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε παρακαλώ να μη με βασανίσεις. Ο Ιησούς  έδωσε εντολή στο ακάθαρτο πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο, που πολλά χρόνια τον είχε αιχμαλωτισμένο.

Τον έδεναν με αλυσίδες και τον φύλαγαν, αλλά εκείνος έσπαζε τα δεσμά και έτρεχε στις ερημιές, όπου τον παρέσυρε ο δαίμονας. Τον ρώτησε ο Ιησούς, λέγοντας: Ποιο είναι το όνομα σου; Κι εκείνος είπε: Λεγεώνα, επειδή πολλά δαιμόνια είχαν εισέλθει μέσα του και τον παρακαλούσε να μην τα προστάξει να πάνε στην άβυσσο. Ήταν εκεί ένα κοπάδι από πολλούς χοίρους που έβοσκαν στο βουνό και τα δαιμόνια παρακαλούσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να πάνε σε αυτούς κι Εκείνος τους επέτρεψε. Βγήκαν τότε τα δαιμόνια από τον άνθρωπο και μπήκαν στους χοίρους και όρμησε το κοπάδι στο γκρεμό και έπεσαν όλοι στη λίμνη και πνίγηκαν.

Κι όταν είδαν οι χοιροβοσκοί το τι έγινε,  έφυγαν, και είπαν στους κατοίκους της πόλης  και σε αυτούς που δούλευαν στα χωράφια το τι έγινε. Βγήκαν τότε να δουν και ήλθαν στον Ιησού, όπου βρήκαν τον άνθρωπο αυτόν, απαλλαγμένο πλέον από τα δαιμόνια, να κάθεται ντυμένος και φρόνιμος κοντά στα πόδια του Ιησού και φοβήθηκαν. Τους είπαν έπειτα κι εκείνοι που είδαν το θαύμα με ποιόν τρόπο σώθηκε δαιμονισμένος.

Κι όλος ο κόσμος από τα περίχωρα των Γαδαρηνών ζήτησαν από τον Ιησού να φύγει από αυτούς, γιατί τους είχε πιάσει μεγάλος φόβος. Τότε  Εκείνος μπήκε στο πλοίο και ξαναγύρισε στη Γαλιλαία. Και ο άνδρας που είχε θεραπευτεί από τα δαιμόνια τον παρακαλούσε θερμά να είναι μαζί του. Ο Ιησούς όμως του είπε: Να φύγεις και να επιστρέψεις στο σπίτι του και να διηγείται όσα έκανε ο Θεός σε σένα. Και έφυγε εκείνος και έλεγε σε όλη την πόλη όσα έκανε σ' αυτόν ο Ιησούς.
 



ΑΜΕΣΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ

 

Λύση φαίνεται πως έχει βρεθεί για το θέμα της παραχώρησης των 90 M1A1 Abrams από τα αποθέματα του αμερικανικού Στρατού σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από κύκλους του ΥΠΕΘΑ. Το γεγονός ότι η προμήθεια των αρμάτων δεν συμπεριλήφθηκε στα 20 προγράμματα που ενέκρινε η διαρκής Επιτροπή Εξοιπλιστι9κών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής «δεν σημαίνει ότι έχει πάψει η ανάγκη για την προμήθειά τους ούτε ότι αυτή παραπέμπεται στις καλένδες» αφήνουν να διαρρεύσει οι ίδιοι κύκλοι.

Η ενίσχυση των δυνάμεων των Τεθωρακισμένων με σωλήνες των 120 χλστ. είναι επειγούσης σημασίας και αυτό το γνωρίζει τόσο το ΓΕΕΘΑ όσο και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος ο οποίος έχει ενημερωθεί σχετικά. Έτσι η «χρυσή λύση» στο θέμα της παραχώρησης των απολύτως απαραίτητων 90 αρμάτων έχει βρεθεί και σύντομα θα υπάρξουν ουσιαστικές κινήσεις του ΥΠΕΘΑ προς αυτή την κατεύθυνση.

Τα επιχειρησιακά σχέδια θέλουν τα συγκεκριμένα άρματα να συμπληρώνουν τη δύναμη των 170 Leopard 2HEL και των 183 Leopard 2A4 που υπηρετούν σε μονάδες του Έβρου και πιο ειδικά να κατευθύνονται στις μονάδες όπου πριν υπηρετούσαν τα M-60A3 τα οποία έχουν αποσυρθεί. Το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης σωλήνων των 120 χλστ. στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου είναι δεδομένο και αναμένεται να γίνει ακόμη πιεστικότερο από τη στιγμή που θα αρχίσουν να παραδίδονται τα τουρκικά άρματα ALTAY.

Η αμερικανική πλευρά ήταν και εξακολουθεί να είναι απόλυτα θετική στην παραχώρηση τω 90 αρμάτων σε πρώτη φάση, ενώ οι συνολικές απαιτήσεις του Στρατού φτάνουν μέχρι και τα 200 άρματα. Η προεργασία που έχει γίνει ήδη από το 2011 με την αρχική προσφορά των 400 M1A1 από πλευράς Στρατού δεν έχει πάει χαμένη, σε ότι αφορά την υποδομή και στο που και πως τα άρματα από τη στιγμή που θα έρθουν στη χώρα, θα αξιοποιηθούν σχεδόν αμέσως.Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για το πότε θα κλείσει η συμφωνία κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό από το ΓΕΕΘΑ (για το λόγο ότι κανείς δε θέλει να θέσει αύτη την ώρα σε κίνδυνο την επιδιωκόμενη συμφωνία), αλλά όλοι αισιοδοξούν ότι θα είναι σε θέση να την ανακοινώσουν σύντομα.

Η επιδίωξη για λύση στο θέμα της προμήθειας των 90 M1A1 δεν πρέπει να εξεταστεί ως μεμονωμένο γεγονός, όπως αναφέρουν οι ίδιοι κύκλοι κοντά στο περιβάλλον του υπουργού Εθνικής Άμυνας, αλλά εντάσσεται στη γενικότερη κινητικότητα που επικρατεί στο χώρο των ΕΔ, τόσο με τη συνεχή διενέργεια ασκήσεων αλλά και με τις αποφάσεις για την προμήθεια των 10 CH-47D Chinook, μηδέ εξαιρουμένης και της βολής του συστήματος S-300 που έχει προγραμματιστεί για τις 11 Δεκεμβρίου.