Η ΚΑΜΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ! ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ! ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ. ΠΟΙΟΙ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΠΛΗΡΩΣΑΝ

H Καμόρα της πόλης! Η μαφία της Συμπρωτεύουσας που δρούσε κάτω από πέπλο προστασίας! Μια μαφία που παρόμοια υπάρχει σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Μέχρι στιγμής η αστυνομία έχει καταφέρει να συνδέσει την αυτοκτονία του επιχειρηματία Λ.Μαριόλη, ο οποίος είχε δανειστεί από το κύκλωμα 650.000 ευρώ και δεχόταν αφόρητες πιέσεις για να εξοφλήσει τα χρέη του. Ο επιχειρηματίας αυτοκτόνησε στις 28/06/2011 και είχε αφήσει ένα σημείωμα στην οικογένειά του λέγοντας ότι "προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα".

Τότε είχαμε γράψει ότι στο σημείωμα υπήρχαν αποκαλυπτικά στοιχεία τα οποία όμως δεν είχαν γίνει γνωστά για προφανείς λόγους. Εδώ στη Θεσσαλονίκη ήταν κοινό μυστικό ότι ο επιχειρηματίας είχε μπλέξει με κύκλωμα τοκογλύφων, το οποίο, ήταν γνωστό σε όλη , μα όλη, την καλή κοινωνία της πόλης. Στο μικροσκόπιο της ΕΛΑΣ έχει μπει και η αυτοκτονία του 46χρονου Ευριπίδη Φιλιππίδη ο οποίος βρέθηκε απαγχονισμένος στο εξοχικό των γονιών του στο Λιτόχωρο Πιερίας στις 14/05/2009.

Είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει λίγο πριν συναντήσει μέλος της Μαφίας στο Μακεδονία Παλλάς για να συζητήσουν για ένα μεγάλο χρέος του. Λίγες μέρες πριν αυτοκτονήσει σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ, τα μέλη του τοκογλυφικού κυκλώματος τον εκβίαζαν και απειλούσαν την ζωή του. Επίσης, με την αδίστακτη συμμορία σχετίζεται η απόπειρα αυτοκτονίας 53χρονου επιχειρηματία ο οποίος βούτηξε στο κενό από τον 4ο όροφο οικοδομής. Είχε δανειστεί άγνωστο χρηματικό ποσό από τον εγκέφαλο της 2ης οργάνωσης και δεν μπορούσε να πληρώσει τις δόσεις του.

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει η εφημερίδα "Εθνος" η λίστα με εκείνους που δανείστηκαν και πλήρωσαν υπέρογκα ποσά σε τόκους είναι ατελείωτη! Ενας από αυτούς είναι ο γνωστός ποδοσφαιριστής Ντέμης Νικολαϊδης και πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ, ο οποίος δανείστηκε τον Αύγουστο του 2010 από τον Μελέτη ποσό 350.000 ευρώ δίνοντας 51.800 ευρώ το μήνα!!! Το ποσό αυτό αντιστοιχούσε σε τόκους και μέρος του κεφαλαίου. Το αρχικό μηνιαίο επιτόκιο ήταν 10%. Λόγω της συνέπειας του Νικολαϊδη, το επιτόκιο έπεσε στο 6,5%. Συνολικά ο Νικολαϊδης για το ποσό των 350.000 ευρώ επέστρεψε 620.000! Δηλαδή δανείστηκε με επιτόκιο 120% το χρόνο!

Η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι στις 23/05/2011: Ο Ι.Δ. κάτοικος Μελισσοχωρίου κατέθεσε στην αστυνομία ότι δανείστηκε το 2009 30.000 ευρώ από τον Μάρκο Καραμπέρη με επιτοκιο 5% το μήνα! Για να δανειστεί αυτά τα χρήματα ο Καραμπέρης τον εξανάγκαζε να δίνει ως εγγυήσεις επιταγές πελατών από την επιχείρηση που διατηρούσε. Τον υποχρέωσε μάλιστα να υπογράψει συμφωνητικό στο οποίο φαινόταν ότι είχε δανειστεί άτοκα! Μέσα σε 2 μήνες επέστρεψε 40.000 ευρώ. Αν καθυστερούσε να δώσει την δόση του ο Καραμπέρης τον εκβίαζε και τον απειλούσε.

27/05/2011: Ο Γ.Ρ. έμπορος δανείστηκε 5.000 ευρώ με επιτόκιο 10% το μήνα. Επέστρεψε μέσα σε 3 μήνες εμπόρευμα με εμφιαλωμένα κρασιά αξίας 2.500 ευρώ και τρίμηνη επιταγή 6.500 ευρω. Εδωσε άλλα 6.500 ευρώ και τελικά βρέθηκε να δίνει και εμπόρευμα στον Καραμπέρη αξίας 70.000 ευρώ! Επίσης, τραπεζικός που θεωρήθηκε υπεύθυνη για την μη έγκριση δανείου στο εξωτερικό, αναγκάστηκε να τους πληρώσει 30.000 ευρώ! Ξενοδόχος δανείστηκε 348.000 ευρώ και αφού επέστρεψε 210.000 ευρώ ανάγκασαν τα παιδιά του να υπογράψουν συναλλαγματικές 400.000 ευρώ και να προσημειώσουν σπίτι αξίας 900.000 ευρώ!

Η Κ.Λ. κάτοικος Θέρμης, έμπορος, δανείστηκε από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο του 2008 200.000 ευρώ με τόκο 10% μηνιαίως. Οπως ανέφερε για το ποσό αυτό, επέστρεψε 50.000 ευρώ σε μετρητά και κοσμήματα συνολικής αξίας 500.000 ευρω, χωρίς όμως να καταφέρει να αποπληρώσει τους τόκους και το κεφάλαιο. Ετσι, στις αρχές του 2009 το εργοστάσιο σφολιάτας που είχε της το πήραν! Τα πρωτοπαλίκαρα του σκληρού σκέλους της πολυπλόκαμης οργάνωσης δεν δίσταζαν να ξυλοκοπούν όσους καθυστερούσαν να αποπληρώνουν τα χρέη τους. Σε μια περίπτωση, αφού είχαν δείρει το θύμα, το έβγαλαν από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν και συνέχισαν να τον εκβιάζουν!

Οι κατηγορούμενοι είναι:

Καραμπέρης Μάρκος, του Θωμά και της Σμαρώς, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση, ένταξη, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) εκβίαση κατ` επάγγελμα και κατ` εξακολούθηση, γ) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, δ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης ε) παράνομη κατοχή όπλου, οπλοφορία, οπλοχρησία.

Λογοθέτης Δημήτριος, του Ιωάννη και της Ελένης, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) εκβίαση κατ` επάγγελμα και κατ` εξακολούθηση, γ) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, δ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Μπούρδα Ελένη του Γεωργίου και της Καλλιρόης, κατηγορούμενη για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Χατζηιγνατιάδης Ιωάννης του Βασιλείου και της Έλλης, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Κωνσταντινίδης Ευστράτιος του Κων/νου και της Παναγιώτας, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, γ) άμεση συνέργεια σε εκβίαση, δ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης ε) παράβαση νόμου για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς και στ) παράβαση του νόμου περί όπλων.

Γκαλιάνη Μαρία του Πέτρου και της Χρυσάνθης, κατηγορούμενη για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) τοκογλυφία κατ` επάγγελμα, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης, δ) παράβαση Κώδικα νόμου για τα ναρκωτικά.

Καραμπέρης Θωμάς του Μάρκου και της Ελένης, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) άμεση συνέργεια σε εκβίαση, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Φερέτης Γεώργιος του Αντωνίου και της Μαρίας, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) παροχή ουσιωδών πληροφοριών και υλικών μέσων με σκοπό τη διευκόλυνση ή υποβοήθηση εγκληματικής οργάνωσης, γ) τοκογλυφία κατ` εξακολούθηση

Παπαχατζής Χρήστος του Νικολάου και της Ολυμπίας, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) παροχή ουσιωδών πληροφοριών και υλικών μέσων με σκοπό τη διευκόλυνση ή υποβοήθηση εγκληματικής οργάνωσης, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Ζήνδρος Νικόλαος του Σπυρίδων και της Κυριακής, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) παροχή ουσιωδών πληροφοριών και υλικών μέσων με σκοπό τη διευκόλυνση ή υποβοήθηση εγκληματικής οργάνωσης.

Καβρακύρης Αθανάσιος του Χρήστου και της Σοφίας, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) παροχή ουσιωδών πληροφοριών και υλικών μέσων με σκοπό τη διευκόλυνση ή υποβοήθηση εγκληματικής οργάνωσης, γ) άμεση συνέργεια σε εκβίαση, δ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

Θεοδώρου Γεώργιος του Ιωάννη και της Ειρήνης Σταυρούλας, κατηγορούμενος για α) συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, β) παροχή ουσιωδών πληροφοριών και υλικών μέσων με σκοπό τη διευκόλυνση ή υποβοήθηση εγκληματικής οργάνωσης, γ) νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ` επάγγελμα, εντός πλαισίων εγκληματικής οργάνωσης.

- Μέλος της εγκληματικής οργάνωσης είναι και ο παρακάτω αναζητηθείς και μη συλληφθείς λόγω μη εντοπισμού του στα όρια του αυτοφώρου:

Κυριακίδης Γεώργιος του Δημητρίου και της Μαρίας, κατηγορούμενος για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων της εκβίασης και τοκογλυφίας, (άρθρα 187 παρ. 1 σ.σ. 385 παρ.1 στοιχ. α και 404 παρ. 3 Π.Κ.).

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Μετά το πέρας της τελετής βράβευσης του επιχειρηματία κ. Βάσου Χατζηθεοδοσίου, στις 20 Ιανουαρίου 2012, που έλαβε χώρα στην αίθουσα τελετών της Ι.Α.Κύπρου  εξερχόμενος ο Μακαριώτατος του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου  ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ευχήθηκε, στους Δημοσιογράφους που τον ανέμεναν «χρόνια πολλά και ευλογημένα και ιδιαίτερα ένα έτος ευλογημένο. Έτος που με τη βοήθεια του Θεού θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες». Στη συνέχεια, εξέφρασε τις ευχαριστίες του «προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο, τις Ιερείς Μητροπόλεις και τους ευλαβείς κληρικούς, αλλά και όλους τους αγαπητούς Κυπρίους, οι οποίοι με αγάπη μας αντιμετωπίζουν αυτό τον καιρό». «Υπάρχουν ορισμένες δυσκολίες στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και κυρίως στις μεγαλουπόλεις», τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος.

«Η Εκκλησία της Κύπρου με τους εργάτες της θέλησε να μας συμπαρασταθεί και στέλνει διάφορες βοήθειες, τις οποίες τις αξιοποιούμε και τις χρειαζόμαστε.  Ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας θυμούνται και ιδιαίτερα θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ για τη σημερινή αυτή εκδήλωση, δηλαδή τις ευχαριστίες και της εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς τον κ. Χατζηθεοδοσίου, ο οποίος συντελεί με τον κόπο των εργασιών του, ώστε αυτά τα αγαθά από εδώ να φτάσουν στην Αθήνα και γίνεται κατά κάποιο τρόπο αυτός μια γέφυρα αγάπης από την Κύπρο προς την πατρίδα μας, την Ελλάδα», πρόσθεσε. Απαντώντας στην ερώτηση για το ποιες είναι οι ανάγκες του ελληνισμού σήμερα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος επεσήμανε ότι «το δύσκολο είναι πώς μπορούμε να βγούμε από αυτές τις ανάγκες. Είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί ούτε να το προβλέψει ούτε να πει τίποτε. Απλώς, ελπίζοντας και πιστεύοντας στη δύναμη του ελληνισμού, είμαι σίγουρος και το υπογραμμίζω ότι θα ξεπεράσει αυτή τη δυσκολία και θα ξαναβρούμε πάλι τον εαυτό μας για να προχωρήσουμε μπροστά με προκοπή».

«Σήμερα στην Αθήνα υπάρχει φτώχεια, υπάρχει ανεργία, υπάρχει μία ανασφάλεια και υπάρχει ένα ερωτηματικό προς τα που πηγαίνουμε. Είναι κάτι που απασχολεί όλους μας και τον καθένα χωριστά και ιδιαίτερα αυτούς που έχουν τις ευθύνες στα χέρια τους για την πορεία αυτού του τόπου, αυτού του λαού. Δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός, βέβαια, αλλά πρέπει με ψυχραιμία, με μεθοδικότητα και με εργασία όλοι μαζί να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες», συμπλήρωσε. Σε ερώτηση άλλου δημοσιογράφου για τα θέματα της φορολογίας της Εκκλησίας της Ελλάδας, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος τόνισε: «λυπάμαι που το ακούω από κατοίκους της Κύπρου. Αυτό είναι ένα σύνθημα που το έχουνε ειδικά εξαπολύσει διάφοροι χώροι, για τις δικές τους σκοπιμότητες. Η Εκκλησία της Ελλάδος», ανέφερε, «πληρώνει περισσότερο φόρο απ' ότι οι πολίτες στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να το ξέρετε». Στη συνέχεια, παρουσίασε ως παράδειγμα τα έσοδα του 2010 του Κεντρικού Οργανισμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, λέγοντας ότι «ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ και τα έξοδα 16 εκατομμύρια.

Επομένως, έχουμε χρεωστικό υπόλοιπο από τον περασμένο χρόνο 5 εκατομμύρια. Στα 11 εκατομμύρια σημειώστε ότι οι φόροι προς το κράτος είναι δύο εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες, δηλαδή το εν τρίτο. Δεν ξέρω ποιος πολίτης σε ποια χώρα, ποιος οργανισμός, σε ποια χώρα, θρησκευτικός πληρώνει τόσα όσα πληρώνει η Εκκλησία στο κράτος. Το 2010 στα 11 εκατομμύρια έσοδα πλήρωσε δύο εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες. Επομένως, όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού που λέγονται, διότι υπάρχουν τέτοιες διαθέσεις, δυστυχώς πολλές και αυτό κι αν είναι ένα πρόβλημα του ελληνισμού σήμερα», σημείωσε. Κληθής, τέλος, να απαντήσει σε ερώτηση για το θέμα του Ηγούμενου Εφραίμ, ο Μακαριώτατος είπε ότι «είναι ένα θέμα πάρα πολύ λεπτό. Αφού ασχολείται με αυτό η δικαιοσύνη, εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε, αλλά όμως σαν Εκκλησία επειδή γνωρίσαμε και γνωρίζουμε τον άνθρωπο, συμπάσχουμε και είμαστε στο πλευρό του».

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ήταν ξεκάθαρος και στην ερώτηση κατά πόσο γίνονται ενέργειες για να τερματιστεί αυτό το θέμα, τονίζοντας ότι «ενέργειες οι οποίες μπορούν να εκληφθούν ως παρέμβαση δικαιοσύνης όχι, αλλά συμπαράσταση ανθρώπινη σε ώρες δύσκολες υπάρχει».

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ελλάδα

Στους δρόμους βγαίνουν και πάλι οι αγρότες, ξεκινώντας κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, οι οποίες θα κορυφωθούν στις 4 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη. Τη Δευτέρα προγραμματίζουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΕΛΓΑ σε όλη τη χώρα.

Το οριστικό του διαζύγιο με τη ΝΔ και τις προθέσεις του για δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα προαναγγέλλει ο ανεξάρτητος βουλευτής Πάνος Καμμένος, μετά την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά, όπως αναφέρει, να υπερψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση.

Γενικά αίθριος θα είναι ο καιρός σήμερα, Κυριακή, με τη θερμοκρασία στην Αθήνα να φτάνει τους 14 βαθμούς Κελσίου και στη Θεσσαλονίκη τους 8 βαθμούς Κελσίου. Κανονικά διεξάγονται τα δρομολόγια των πλοίων από τον Πειραιά και τη Ραφήνα, καθώς οι άνεμοι έχουν εξασθενίσει. Τη Δευτέρα προβλέπονται βροχές στις περισσότερες περιοχές της χώρας, ενώ μικρή άνοδο αναμένεται να παρουσιάσει ο υδράργυρος.

Οκτώ από τους πρώτους 16 κατηγορούμενους για συμμετοχή σε τέσσερα κυκλώματα τοκογλυφίας, εκβίασης, απάτης και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες προφυλακίστηκαν, μετά την απολογία τους ενώπιον του γ' τακτικού ανακριτή Θεσσαλονίκης. Η διαδικασία των απολογιών θα συνεχιστεί και την Κυριακή, ενώ αναμένεται να ολοκληρωθεί τη Δευτέρα.

Γεωργιανός κακοποιός, ο οποίος καταζητείτο ως αρχηγός διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης με πλοκάμια σε χώρες της δυτικής και νότιας Ευρώπης, συνελήφθη μαζί με τον 36χρονο σωματοφύλακα του. Προηγήθηκε επιχείρηση των ανδρών της Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος, που τον εντόπισαν στη Βουλιαγμένη.

Κόσμος

Στις κάλπες προσέχονται την Κυριακή οι Φινλανδοί για την εκλογή νέου προέδρου με τους φιλοευρωπαίους υποψήφιους να προηγούνται, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, και τα ζητήματα που αφορούν τη σχέση της χώρας με την ΕΕ να κυριαρχούν στην προεκλογική διαμάχη. Κανένας από τους υποψήφιους δεν φαίνεται να εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία και για αυτό ο διάδοχος της πολύ δημοφιλούς Τάρια Χάλονεν, η οποία ολοκλήρωσε δύο διαδοχικές εξαετείς θητείες, μάλλον θα εκλεγεί στις 5 Φεβρουαρίου.

Ο Νιουτ Γκίνγκριτς κέρδισε με άνεση τις εκλογές για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στη Νότια Καρολίνα έναντι του βασικού του αντιπάλου και επικρατέστερου στις μέχρι σήμερα αναμετρήσεις, Μιτ Ρόμνεϊ. Η νίκη δίνει στον συντηρητικό και αμφιλεγόμενο σε κάποιες από τις απόψεις του Γκίνγκριτς ώθηση στον εσωκομματικό αγώνα αλλά η εκστρατεία είναι ακόμα στα πρώτα βήματα της. Με καταμετρημένο το σύνολο των ψήφων έλαβε το 40%. Ο Ρόμνεϊ ακολουθεί με 28% ενώ οι άλλοι δύο υποψήφιοι, ο Ρικ Σαντόρουμ και ο Ρον Πολ περιορίστηκαν σε χαμηλότερα ποσοστά, 17% και 13% αντίστοιχα.

Για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ψηφίζουν την Κυριακή οι Κροάτες. Οι κάλπες άνοιξαν στις 8 το πρωί (ώρα Ελλάδας) και θα κλείσουν στις 8 το βράδυ. Τα πρώτα μερικά αποτελέσματα αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα μετά τις 9 το βράδυ. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το «ναι» στην ΕΕ συγκεντρώνει ποσοστό μεταξύ του 55% και του 60%, ενώ το «όχι» ποσοστό γύρω στο 30%. Η Κροατία θα γίνει το 2013 το 28ο μέλος της Ένωσης, εάν οι δημοσκοπήσεις επαληθευτούν.

Ξεκίνησε αργά το βράδυ του Σαββάτου η αποφασιστικής σημασίας ψηφοφορία στη Νότιο Καρολίνα από την οποία αναμένεται να σχηματιστεί πιο καθαρή εικόνα για τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο που βρίσκεται πιο κοντά στο προεδρικό χρίσμα. Η ιστορία μάλιστα διδάσκει ότι όποιος επικράτησε στη συγκεκριμένη Πολιτεία, τελικά βρέθηκε απέναντι από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών.

Περίπου 14.500 χιλιάδες Τούρκοι που ζουν στη Γαλλία και το Βέλγιο συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι, διαδηλώνοντας κατά του νόμου που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Η γερουσία αναμένεται να τον επικυρώσει τη Δευτέρα, ενώ έχει ήδη εγκριθεί από την Εθνοσυνέλευση.

Οικονομία

«Η αναχώρηση των επικεφαλής της επιτροπής των ιδιωτών πιστωτών που εκπροσωπεί το IIF, Τσαρλς Νταλάρα και Ζαν Λεμιέρ, το πρωί του Σαββάτου, από την Αθήνα για το Παρίσι δεν σχετίζεται με τις συζητήσεις για το PSI, οι οποίες συνεχίζονται» τονίζει σε ανακοίνωσή του το απόγευμα του Σαββάτου ο εκπρόσωπος του IIF, Φρανκ Βογκλ. Όπως επισημαίνει, οι δύο άνδρες εφόσον είναι απαραίτητο θα έχουν τηλεφωνική επικοινωνία με την ελληνική κυβέρνηση, ενώ στην Αθήνα παραμένει μία ομάδα ειδικών του Ινστιτούτου και εργάζεται με κυβερνητικούς αξιωματούχος σε αρκετές πτυχές του PSI.

Τηλεφωνική επικοινωνία είχαν το Σάββατο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, εν όψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 30 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, συζήτησαν θέματα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη και την απασχόλησης στην Ευρώπη, αλλά και την πορεία του Μεσανατολικού μετά τις επισκέψεις του Παλαιστίνου ηγέτη Μαχμούντ Αμπάς, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα σε Λονδίνο και Βερολίνο.

Αύξηση των επιχειρησιακών συμβάσεων καταγράφεται τους τελευταίους μήνες -και μετά τη ψήφιση του επίμαχου άρθρου 37 - με τις περισσότερες να έχουν συναφθεί στην περιοχή της Αττικής. Ειδικότερα, από τις 52 τέτοιες συμβάσεις που υπογράφηκαν, οι 20 συνήφθησαν στην Αττική. Οι μέχρι σήμερα υπογραφείσες επιχειρησιακές προβλέπουν αμοιβές κατώτερες από τις κλαδικές σε ποσοστό από 5% έως και 40% και αφορούν 17.500 εργαζόμενους. Οι 39 έχουν υπογραφεί με ενώσεις προσώπων και οι 13 με επιχειρησιακά σωματεία. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν και στο τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας.

Αθλητισμός

Η Ατλέτικο Μαδρίτης διατήρησε για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι απαραβίαστη την εστία τους και με χατ-τρικ του Φαλκάο πέρασαν «δια περιπάτου» από το «Ανοέτα», συντρίβοντας με 4-0 τη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Νίκη για την Εσπανιόλ επί της Σανταντέρ του Τζιόλη.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Λάσλο Μπόλονι έδειξε τη ψυχολογία του στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε τη νίκη του ΠΑΟΚ επί του Πανιωνίου. «Μπορώ να κάνω απεργία σήμερα; Έχω πολλούς λόγους να κάνω απεργία, αλλά δεν είναι του παρόντος» είπε χαρακτηριστικά ο Ρουμάνος τεχνικός, ξεκινώντας την τοποθέτησή του.

Καταιγιστική η Ρόμα, συνέτριψε στο «Ολίμπικο» 5-1 την Τσεζένα με τον Φραντσέσκο Τότι να γράφει ιστορία. Με τα δύο γκολ που πέτυχε στο πρώτο οκτάλεπτο της αναμέτρησης (το πρώτο μόλις στο 34ο δευτερόλεπτο), ο αρχηγός των Ρωμαίων έφτασε τα 211 στο πρωτάθλημα, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ για παίκτη που έχει αγωνιστεί μόνο σε μία ομάδα του καμπιονάτο

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (Β΄ ΜΕΡΟΣ)

Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι η ανθρώπινη ιστορία στην εξέλιξή της δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο θα ήθελαν κάποιοι να είναι ...Όσο θα ήθελαν κάποιοι να την εμφανίσουν, γιατί τους συμφέρει η περιπλοκότητά της ...Όσο θα ήθελαν κάποιοι πολιτικοί να την εμφανίσουν, για να δικαιολογήσουν τις ολέθριες για τους λαούς τους και συμφέρουσες για τους ίδιους επιλογές τους ...Όσο θα ήθελαν κάποιοι αστοί ιστορικοί επιστήμονες, προκειμένου να δικαιολογήσουν το επιστημονικό τους "μεροκάματο" ...Όλοι εκείνοι, οι οποίοι έχουν συμφέρον από την τεχνητή περιπλοκότητά της, εφόσον επωφελούνται από τις συνεχείς επαναλήψεις των ίδιων δεδομένων.

Κάποιοι μπορούν εκ του ασφαλούς και παριστάνουν τους φωτισμένους "ηγέτες", εξαιτίας αυτών των επαναλήψεων. Κάποιοι άλλοι παριστάνουν τους δαιμόνιους "επενδυτές" και κάποιοι άλλοι τους σοφούς "προφήτες", εξαιτίας αυτών των επαναλήψεων. Όλοι αυτοί βγάζουν το μεροκάματό τους, "βλέποντας" υποτίθεται "μπροστά" από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ενώ στην πραγματικότητα δεν "βλέπουν" τίποτε, εφόσον έχουμε επαναλαμβανόμενους κύκλους... "Μαγγελάνοι" της πλάκας, που βλέπουν τις πατούσες τους, αλλά όχι τον ορίζοντα ..."Μύωπες ημίτυφλοι", που ξεχωρίζουν με απόλυτη γνώση τη λάσπη από την άσφαλτο ή την άμμο που πατάνε, αλλά δεν βλέπουν πού πηγαίνουν.

Αυτοί είναι που εδώ και αιώνες εκπαιδεύονται από το σύστημα να οδηγούν την ανθρωπότητα. Εκπαιδεύονται στα περίπλοκα που συμφέρουν το σύστημα και όχι στα απλά που συμφέρουν την ανθρωπότητα. Άνθρωποι, οι οποίοι γνωρίζουν τα πάντα εκτός από τα χρήσιμα. Άνθρωποι, οι οποίοι γνωρίζουν τι χρώμα φανελάκι φορούσε ο Ναπολέοντας, αλλά που δεν υποπτεύονται καν ποιοι επωφελήθηκαν από τα CDS της ήττας του στο Βατερλώ. Όλα αυτά συμβαίνουν εκ του ασφαλούς, γιατί η "φάμπρικα" είναι μεγάλη και σίγουρη ...Μεγάλη, που κρύβει τεράστια συμφέροντα ...Συμφέροντα, τα οποία, αν αποκαλυφθούν, θα ξεσηκωθούν οι λαοί εναντίον των εκμεταλλευτών τους και θα τους σκοτώσουν.

Γι’ αυτόν τον λόγο αναφερόμαστε στην ομοιότητα της γεωγραφίας με την ιστορία. Κάποιος, που έχει τις κατάλληλες γνώσεις, μπορεί με πέντε κουβέντες να εξηγήσει στους λαούς την ανθρώπινη ιστορία ...Μπορεί να τους εξηγήσει και τον δικό τους ρόλο σε αυτήν την ιστορία ...Μπορεί να τους εξηγήσει πού και πότε ακριβώς πέτυχαν μεγαλειώδη και σημαντικά πράγματα και πότε ακριβώς είχαν απώλειες. Σε αυτό το σημείο βέβαια υπάρχει και το φαινόμενο της τραγικής ειρωνείας. Η σημερινή αδυναμία κατανόησης των ιστορικών δεδομένων, που οδηγούν σε καταστροφές, αφορά κατά κύριο λόγο τον λαό εκείνο, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο πιο "έμπειρος" του κόσμου ...Τον λαό της Ευρώπης ...Της Ευρώπης, που για τις τελευταίες δύο χιλιετίες δέσποζε στον Πλανήτη.

Αυτός ο "έμπειρος" λαός έφτασε σήμερα στο σημείο να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Ο λαός αυτός, ο οποίος "εφεύρε" όλες τις μορφές του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, είναι σήμερα το μεγαλύτερο θύμα του. Ο λαός αυτός, ο οποίος "εφεύρε" την ίδια την επιστήμη της ιστορίας, δεν κατανοεί την ίδια τη λειτουργία της. Δεν καταλαβαίνει ούτε καν τις συνέπειες των δικών του πράξεων, εφόσον πρωταγωνιστεί ανελλιπώς τους τελευταίους αιώνες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Δεν καταλαβαίνει ούτε καν πότε και πώς την "πατάει". Μπερδεύεται. γιατί απλούστατα δεν κατανοεί τα συμβαίνοντα. Εμπιστεύεται προδοτικές ηγεσίες και δεν έχει τα κριτήρια εκείνα, τα οποία θα πίστευε κάποιος ότι θα διέθετε εξαιτίας της εμπειρίας του, προκειμένου ν’ αποφεύγει τις "κακοτοπιές".

Ο λαός αυτός, ο οποίος "γέννησε" τους πιο σημαντικούς και ισχυρούς ανθρώπους της ιστορίας, σήμερα άγεται και φέρεται από τα "σκουπίδια" της. Ο λαός, που κάποτε "γέννησε" τον Αλέξανδρο, τον Περικλή, τον Λεωνίδα, αλλά και τον Καίσαρα, τον Τραϊανό ή τον Καρλομάγνο, κατάντησε να άγεται και να φέρεται από την "πλέμπα" της μεγάλης "λάσπης" ...Από αγράμματα "σκουπίδια" σαν τον Χίτλερ, τον Στάλιν παλαιότερα ή τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε, τον Κάμερον και τον Σαρκοζί σήμερα ...Από τα μίσθαρνα υποχείρια των "τρωκτικών" των εβραϊκών γκέτο του Βερολίνου και της Βαρσοβίας.

Μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα αυτός ο υποτίθεται έμπειρος λαός "έχασε" δύο μεγάλους πολέμους από δύο διαφορετικούς αντιπάλους και δεν το κατάλαβε καν. Με συνοπτικές διαδικασίες οι Ευρωπαίοι έχασαν τη μάχη της παγκόσμιας κυριαρχίας τόσο από τους Αμερικανούς όσο και από τους Εβραίους. Ο πάλαι ποτέ αήττητος λαός έφτασε στο σημείο να μην μπορεί καν να προβάλει αντίσταση ...Στο σημείο να μην αντιλαμβάνεται καν πότε δέχεται επίθεση και από ποιους. Ο λαός, ο οποίος για δύο και πλέον χιλιετίες δέσποζε στον Πλανήτη, έγινε το μεγαλύτερο "θύμα" του ...Θύμα των δικών του επινοήσεων και αναγκών ...Θύμα των "μαθημάτων" που έκανε σε πονηρούς "μαθητές". "Τυφλώθηκε" από εκείνους, που τους έμαθε να "βλέπουν".

Το 1945, στο όνομα της "ευρωπαϊκής" δημοκρατίας, έχασαν οι Ευρωπαίοι την ελευθερία τους. Έπαιξαν κάποιοι με τους φασίστες και το πέτυχαν. Στο όνομα της προστασίας της δημοκρατίας της Ευρώπης από τους Ναζιστές ή τους Σταλινικούς οι ευρωπαϊκοί λαοί υποτάχθηκαν απόλυτα στους Αμερικανούς. Απέκτησαν "κηδεμόνα" και άρα απώλεσαν την ελευθερία τους. Το ίδιο πονηρό παιχνίδι έπαιξαν μετά από μισό αιώνα και οι Εβραίοι. Σήμερα, στο όνομα της Ενωμένης Ευρώπης, οι ευρωπαϊκοί λαοί χάνουν τις ίδιες τις πατρίδες τους.

__________________________

Αύριο η συνέχεια

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

β. Η Μακεδονία των πόλεων

Η γνωστή Μακεδονία της εποχής αυτής ήταν η Μακεδονία των πόλεών της. αυτήν τουλάχιστον μαρτυρούν οι διαθέσιμες πηγές. Ο κόσμος της υπαίθρου απασχολούσε ακόμη μόνο τις κρατικές αρχές και κυρίως για λόγους φορολογικούς. Οι χωρικοί ήσαν, από τη σκοπιά των κρατικών αρχών, Χριστιανοί ή Μουσουλμάνοι, οι πρώτοι ήσαν απαραίτητοι ως φορολογούμενοι ενώ οι δεύτεροι ως στρατολογούμενοι. Ο κόσμος της υπαίθρου, πολύγλωσσος και πολύδοξος, ήταν γνωστός από τα συγκροτήματα των ομόγλωσσων ή ομόδοξων χωριών τους: Καραγιάνια, Μπουτσάκια, Μαστοροχώρια, Καστανοχώρια, Γραμμοχώρια, Κορέστια κ.ά.

Ένα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από την ανάλυση των δεδομένων της εποχής είναι το εξής: τα χωριά της Μακεδονίας ήσαν σχεδόν κατά κανόνα αμιγώς ελληνόφωνα, σλαβόφωνα, βλαχόφωνα, αλβανόφωνα ή τουρκόφωνα, χριστιανικά ή μουσουλμανικά, ενώ οι πόλεις είχαν ανάμικτο πληθυσμό, κατά κύριον λόγο ελληνόφωνο. Οι πόλεις της περιοχής, η Θεσσαλονίκη, οι Σέρρες, η Καβάλα, η Δράμα, η Έδεσσα, η Νάουσα, η Βέροια, η Φλώρινα, το Μοναστήρι, η Καστοριά, η Αχρίδα, η Σιάτιστα και η Κοζάνη, έδρες όλες μητροπόλεων ή επισκοπών, συντηρούσαν την ελληνομάθεια και την ελληνοφωνία, υπήρξαν δε φορείς εξελληνισμού όχι τόσο των παρακείμενων χωριών, την εποχή αυτή, όσο των χωρικών, που μετοικούσαν στις πόλεις. Ας σημειωθεί ότι, την εποχή αυτή, δεν είχε ακόμη αρχίσει ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχηματισμένων εθνών της περιοχής στον τομέα της ιδρύσεως και λειτουργίας εθνικών σχολείων στα χωριά της Μακεδονίας, ούτε είχε μειωθεί ο ρόλος των εκκλησιαστικών σχολείων στην εκπαίδευση της περιοχής, εν σχέσει προς τα κοσμικά σχολεία. 

Άλλο σημαντικό στοιχείο της ανθρωπογεωγραφίας της περιοχής την ίδια εποχή, που προκύπτει από τις διαθέσιμες μαρτυρίες, είναι το ακόλουθο: από δυσμάς προς ανατολάς, από το όρος Γράμμος και τη λίμνην Αχρίδα έως τον ποταμό Νέστο, ο προσεκτικός παρατηρητής μπορούσε να διακρίνει ένα νοητό σύνορο της Ελληνικής, το οποίο μετακίνησε προς βορράν το ελληνικό σχολείο κατά την περίοδο που ακολούθησε (1870-1912). Το σύνορο αυτό, προϊόν αιώνων πολλών μετακινήσεων και εγκαταστάσεων διακριτών γλωσσικά ή θρησκευτικά πληθυσμών, είχε ως αφετηρία στα δυτικά τις λίμνες Αχρίδα, Πρέσπες και Ορεστειάδα, όπου συνέκλιναν τρεις κυρίως γλώσσες και πολιτισμοί, από τον νότο η Ελληνική γλώσσα και παιδεία, από την δύση η Αλβανική και από τον βορρά η Σλαβική, και κατέληγε στον ποταμό Νέστο στ' ανατολικά.

Οι περί τις λίμνες επαρχίες Κολώνιας, Κορυτσάς. Αχρίδας, Μοναστηρίου, Φλωρίνης και Καστοριάς αποτελούσαν περιοχή, στην οποία συνυπήρχαν η Ελληνική, η Αλβανική, η Σλαβική και η Βλαχική. Σημαντικά κέντρα της περιοχής, όπως η Καστοριά, η Κορυτσά, η Αχρίδα, το Μοναστήρι και η Φλώρινα αποτελούσαν εστίες εξελληνισμού. Διά των μητροπόλεων, των κοινοτικών σχολείων και του εμπορίου είχαν ήδη εξελληνίσει την εποχή αυτή τους Αλβανούς, τους Σλάβους και τους Βλάχους που είχαν συρρεύσει εκεί, για όλους τους λόγους για τους οποίους ανέκαθεν προσελκύουν οι πόλεις πληθυσμό της υπαίθρου.

Προς ανατολάς των λιμνών υπήρχε η κύρια νότια προέκταση της Σλαβικής στη Μακεδονία, η οποία έφτανε ως τα πεδινά της Ημαθίας και της Θεσσαλονίκης. Η προέκταση αυτή της Σλαβικής ήταν κατάστικτη από θυλάκους και εστίες της Ελληνικής, της Βλαχικής και της Τουρκικής. Βασικά ερείσματα της Ελληνικής, εκτός από τη Θεσσαλονίκη, ήσαν η Βέροια, η Νάουσα και η Έδεσσα στο όρος Βέρμιον και οι εξελληνισμένες βλαχόφωνες εστίες στο όρος Μουρίκι, Βλαχοκλεισούρα και Βλάστη. Βλαχόφωνο αλλά μουσουλμανικό θύλακο αποτελούσαν τα χωριά της Αλμωπίας Νότια, Αρχάγγελος κ.ά., γνωστά ως χωριά της Καρατζόβας. Κύριες εστίες τουρκοφωνίας ήσαν το νότιο τμήμα των χωριών της Πτολεμαΐδας και τα Γιαννιτσά. 

Το τμήμα αυτό της Μακεδονίας, δηλαδή η προς δυσμάς του Αξιού Μακεδονία, αποτελούσε συνέχεια της ζώνης που εκτεινόταν από τα Ακροκεραύνια όρη έως τον Όλυμπο, της ζώνης «ισορροπίας» μεταξύ Ελλήνων και Σλάβων του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Ακριβέστερα, όπως ήδη αναφέρθηκε, ήταν χώρος στον οποίο συνέκλιναν και σχημάτιζαν ακρώρειες και σποράδες, εκτός των Ελλήνων και των Σλάβων, οι Αλβανοί και οι Βλάχοι. Δεν είναι ως εκ τούτου εύκολο να διακριθεί στην περιοχή σαφές βόρειο όριο της Ελληνικής. Πόλεις την εποχή αυτή αλλά και αργότερα, όπως το Κρούσοβο, ο Πρίλαπος, τα Βελεσσά, η Στρώμνιτσα, το Μελένικο και το Νευροκόπι, οι οποίες θεωρήθηκε ότι όριζαν τα βόρεια όρια των Ελλήνων, ήσαν εστίες της Ελληνικής, απομονωμένες από τον ελληνόφωνο κορμό του νότου, βαθιά σ' έναν αλλό΄φωνο κόσμο. Ούτε καν το Μοναστήρι θα μπορούσε να θεωρηθεί πως όριζε τέτοια όρια της Ελληνικής. Η Κορυτσά, η Καστοριά και η Νάουσα ήσαν πλησιέστερα σε μία νοητή γραμμή που θα μπορούσε να θεωρηθεί βόρειο όριο της Ελληνικής.

Η προβολή ενός τέτοιου ορίου βορειότερα αυτού που προτάθηκε πιο πάνω είχε ως αφετηρία το εξής εσφαλμένο αλλά ανομολόγητο σκεπτικό, στο οποίο στηρίχθηκαν οι ελληνικές διεκδικήσεις εδαφών επί έναν και πλέον αιώνα: ότι η ελληνική παρουσία στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου του Αίμου ήταν συνεχής, πυκνότερη στο νότο και αραιότερη στον βορρά. Η αντίληψη αυτή, φυσικά, αποτελεί ευθεία προέκταση της ελληνικής παρουσίας στη Χερσόνησο από την αρχαιότητα στους μέσους χρόνους και από τους μέσους στους νεώτερους χρόνους. Έχει διαπιστωθεί ωστόσο τώρα, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι στους μέσους και στους νεώτερους χρόνους διασπάσθηκε ο χώρος της αρχαίας ελληνοφωνίας σε ένα μωσαϊκό ελληνοφωνίας και αλλοφωνίας. Στην ίδια αντίληψη στηρίχθηκε φυσικά και η θεωρία περί των τριών «ζωνών» της Μακεδονίας, μιας νότιας με πυκνότερη ελληνοφωνία, μιας μεσαίας στην οποία ισορροπούσαν η Ελληνική και η Σλαβική και μιας βόρειας ζώνης στην οποία κυριαρχούσε η Σλαβική. 

Η ελληνοφωνία, ωστόσο, δεν παρουσίαζε σταδιακή διαβάθμιση από νότον προς βορράν. Το βόρειο όριο της συνεχούς ελληνοφωνίας, νοτίως της πόλεως της Καστοριάς, το οποίο είχαν εντοπίσει παρατηρητές του ΙΘ΄ αιώνος και ήταν διακριτό έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αποδίδει την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην περιοχή. Την κατάσταση αποδίδει η διάκριση, βορείως αυτού του ορίου της συνεχούς ελληνοφωνίας, θυλάκων και εστιών ελληνοφωνίας σε μια εν πολλοίς αλλόφωνη ενδοχώρα, νοτίως δε αυτού η απουσία σλαβοφωνίας. Η αθρόα ίδρυση και λειτουργία ελληνικών σχολείων στην περιοχή μετά το 1870 δεν αποδίδει την κατάσταση που επικρατούσε πριν από το 1870. 

Παλαιές και νέες εστίες ελληνοφωνίας, όπως αυτές που αναφέρθηκαν, εξελλήνιζαν τους αλλόφωνους κατοίκους της υπαίθρου που συνέρρεαν σ' αυτές, όχι τους ίδιους τους αλλόφωνους θυλάκους οι οποίοι διατηρούσαν την αλλοφωνία. Αυτής της μορφής ο εξελληνισμός, βραδύς αλλά και ασφαλής, συνεχίσθηκε έως το τελευταίο περίπου τέταρτο του ΙΘ΄ αιώνος, όταν η περιοχή προβλήθηκε ως ζωτικός χώρος της Ελλάδος, ανήκαν σ' αυτήν κλορονομικώ δικαιώματι. Στο εξής, όπως θα φανεί στο επόμενο κεφάλαιο, επεκτάθηκε και στην ύπαιθρο η ίδρυση ελληνικών σχολείων, αλλά ο εξελληνισμός των χωριών επιβραδύνθηκε, όταν άρχισε να αποδίδει ο αντίρροπος εκβουλγαρισμός των Σλάβων της Μακεδονίας που προωθούσε η Βουλγαρία.

Χρειάζεται εδώ να σημειωθεί ότι περισσότερο ενδεικτική της πραγματικής ελληνοφωνίας στην Μακεδονία δυτικά του Αξιού ήταν αυτή που εξασφάλισε το σύστημα των ελληνικών σχολείων που είχε αναπτυχθεί ως προϊόν του Διαφωτισμού, όχι αυτό των σχολείων της φάσεως που εγκαινίασε ο Εθνικισμός. για τον λόγο κυρίως ότι θεμελιώδης στόχος των σχολείων της δευτέρας φάσεως, εκτός βέβαια από την ελληνομάθεια, ήταν η προαγωγή του ελληνικού εθνικού φρονήματος, καθώς και η προβολή του αριθμού των σχολείων και των μαθητών τους ως αποδεικτικού στοιχείου της ελληνικής παρουσίας στη διαφιλονικούμενη περιοχή. Αξίζει να υπομνησθούν εν προκειμένω τα εξής: η ελληνοφωνία ήταν ευθέως ανάλογη των ελληνικών σχολείων στις πόλεις της εν λόγω ζώνης και κυρίως κατά τη περίοδο πριν από την εκδήλωση των εθνικών ανταγωνισμών στη Μακεδονία.

Επί τη βάσει όλων των στοιχείων στη διάθεση του ερευνητή είναι δυνατόν να εντοπισθεί το βόρειο όριο της Ελληνικής στη Μακεδονία την εποχή αυτή, όριο το οποίο φανερώνει την εξελληνιστική επίδραση των ελληνικών πόλεων προς βορράν αυτού του ορίου. Ανατολικώς του Γράμμου, λοιπόν, και με νοητό σημείο νοτιοδυτικά της Καστοριάς όπου συνέκλιναν οι τρεις βασικές γλώσσες της περιοχής (Ελληνική, Αλβανική και Σλαβική), η νοητή γραμμή άφηνε προς βορράν τα περισσότερα Καστανοχώρια, άφηνε προς νότον τα χωριά Δαμασκηνιά, Σκαλοχώρι, Βοτάνι, Κωσταράζι, Γέρμας, Σισάνι και Βλάστη, άφηνε προς βορράν την ελληνόφωνη Βλαχοκλεισούρα και, στρεφόμενη προς νότον, άφηνε προς βορράν τα σλαβόφωνα χωριά της Εορδαίας και τα τουρκόφωνα χωριά της ίδιας επαρχίας, περνούσε βορείως της Κοζάνης, της Βεροίας και της Ναούσης, για να καταλήξει στις εκβολές του Αξιού. Βορείως αυτού του ορίου, όπως προαναφέρθηκε, η Ελληνική απαντούσε στην Καστοριά, τη Βλαχοκλεισούρα, τη Φλώρινα, το Μοναστήρι, το Κρούσοβο, τα Βελεσσά, τον Πρίλαπο, τη Στρώμνιτσα.

Προς ανατολάς του Αξιού, η Ελληνική ήταν περιορισμένη και εκεί σε λίγες πόλεις και μεγάλα χωριά, στη Θεσσαλονίκη, σε λίγα χωριά της Ρεντίνας, στη Γευγελή, το Μελένικο, τις Σέρρες, την Αλιστράτη, τη Ζίχνα, τη Νιγρίτα, τη Δοϊράνη, την Κάτω Τζουμαγιά, το Πετρίτσι, το Δοξάτο, τη Δράμα, την Καβάλα, την Πράβιτσα, τον Σωχό και την Κομοτηνή. Σε αυτές και άλλες εστίες της περιοχής ανατολικώς του Αξιού, η Ελληνική είχε να επιδείξει μακρά και αξιόλογη εξελληνιστική δράση, αξιολογότερη ίσως της δράσεως των αντιστοίχων εστιών δυτικώς του Αξιού, για τον λόγο κυρίως ότι η ανατολική Ελλάς ήταν εγγύτερα στο τότε κέντρο των Ελλήνων, την Κωνσταντινούπολη, καθώς και στις ακμαίες ελληνικές κοινότητες του Ευξείνου Πόντου και των Παρίστριων Ηγεμονιών. Συμπαγείς θύλακοι Βουλγάρων, εξίσου συμπαγείς θύλακοι Τούρκων και βουλγαροφώνων Μουσουλμάνων Πομάκων, καθώς και θύλακοι Βλάχων Χριστιανών ή Μουσουλμάνων, συνιστούσαν το γλωσσικό μωσαϊκό αυτής της ανατολικής Ελλάδος.

Είναι απαραίτητο να τονισθεί εδώ ότι οι γλωσσικές κοινότητες της εν λόγω περιοχής, η οποία καθιερώθηκε τότε να ονομάζεται «γεωγραφική» Μακεδονία, δεν αποτελούσαν εθνικές κοινότητες με τη σημερινή σημασία του όρου. Δεν θα μπορούσαν επίσης να χαρακτηρισθούν «εθνοτικές» κοινότητες, για τον λόγο ότι η χρήση αυτή του όρου θα περιέπλεκε χωρίς να υπάρχει ανάγκη ένα ζήτημα που δεν επιδέχεται ερμηνείες άλλες από τη διαπίστωση, την οποία επιτρέπουν οι ελάχιστες ασφαλώς μαρτυρίες της εποχής, δηλαδή την κατανομή των ομιλούμενων γλωσσών της περιοχής, πριν από τις αλλαγές που προκάλεσε η διείσδυση των εθνικών σχολείων των λαών που διεκδικούσαν τμήματα της εν λόγω περιοχής. Μπορεί να θεωρείται βέβαιον ότι οι ελληνόφωνοι Χριστιανοί, μάλιστα δε των πόλεων, ταυτίζονταν με την ελεύθερη εστία των Ελλήνων. 

Με την ίδια εθνική εστία ταυτίζοταν και οι περισσότεροι Βλάχοι, καθώς και πολλοί Σλάβοι. Την εποχή αυτή και πριν προβληθούν στο προσκήνιο οι Βούλγαροι ως αδελφοί των Σλάβων της Μακεδονίας και ο Ρουμάνοι ως αδελφοί των Βλάχων, όσοι από τους αλλόφωνους ομοδόξους και συνοίκους των Ελλήνων Χριστιανοί είχαν την τύχη να σπουδάσουν τα εγκύκλια γράμματα σε ελληνικά σχολεία της περιοχής, με την εθνική εστία των Ελλήνων ταυτίζονταν, για τον λόγο κυρίως ότι αυτή η ελεύθερη εστία διατηρούσε τη λάμψη που είχε αφήσει πίσω του ο Διαφωτισμός. Με την ίδια, τέλος, εστία ταυτίζονταν και οι Αλβανοί Χριστιανοί της δυτικής Μακεδονίας.

Η αναζήτηση άλλης εθνικής ταυτότητας από την παραδοσιακή ταυτότητα που εξασφάλιζε η εθναρχεύουσα Ορθόδοξη Εκκλησία ή από αυτήν που επρόβαλλε το εθνικό κέντρο των Ελλήνων είναι ανέφικτη στον κόσμο της μακεδονικής υπαίθρου, η εμμονή δε στην ανίχνευση άλλης τέτοιας ταυτότητας θα επιβάρυνε την ανάλυση χωρίς λόγο με μεταγενέστερα στοιχεία, τα οποία την εποχή αυτή δεν είναι δυνατόν να ανιχνευθούν. Ως εκ τούτου, με τους όρους Έλληνες, Αλβανοί, Βούλγαροι (ή Σλάβοι) και Βλάχοι εννοούνται εδώ εκείνοι που είχαν ως μητρική τους γλώσσα την Ελληνική, την Αλβανική, τη Βουλγαρική ή τη Βλαχική, ασχέτως της πιθανής καταγωγής ή της ταυτότητας αυτών που ομιλούσαν τις εν λόγω γλώσσες. Η καταγωγή ή η προέλευση των διαφόρων γλωσσικών κοινοτήτων που εξετάζονται στην παρούσα μελέτη, δεν αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής αναζητήσεως, επειδή θα εξέτρεπε την ανάλυση προς κατευθύνσεις άλλες από αυτήν που επιτρέπουν οι διαθέσιμες αξιόπιστες μαρτυρίες.

Ποια ήταν, λοιπόν, η φυσιογνωμία αυτών των πόλεων, οι οποίες ανέπτυξαν την ελληνοφωνία στην μακεδονική χώρα, όπως την καθιέρωσαν οι επισκέπτες της με την κλασσική παιδεία; Η φυσιογνωμία των, τουλάχιστον, που διαφαίνεται στις μαρτυρίες των συγχρόνων; Η Αχρίδα, η αρχαία Λυχνιδός που όριζε στην Εγνατία οδό τη Μακεδονία από την Ιλλυρίδα, η «Όχρη» όπως ήταν γνωστή στους Έλληνες, ήταν έδρα της Μητροπόλεως Αχριδών και ευρισκόταν στη βορειοδυτική γωνία ενός επίμαχου εθνολογικού συνόρου- στου οποίου τις άλλες δύο γωνίες ευρίσκονταν η Καστοριά και το Μοναστήρι. Έλληνες, Αλβανοί και Σλάβοι συναντώντο στο τρίγωνο αυτό, όπως συναντώντο στο μακρινό παρελθόν, Έλληνες, Ιλλυριοί και Παίονες. 

Η εικόνα της περιοχής που άφησε Έλληνας παρατηρητής περί το 1830 και που ακολουθεί, φανερώνει την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί έως τότε: «Η Όχρη με τα περίχωρά της και περίχωρα της Ρέσνιας και Στρούγγας, συμποσούνται ως 6.000 σπίτια (καπνοί) [δηλαδή εστίες] και ψυχές πανδημεί 50.000. Εκ του αυτού αριθμού το ½ Χριστανοί Βούλγαροι και το ½ Τούρκοι Αλβανοβούλγαροι. Και χωριά απαριθμούνται Τούρκικα και Χριστιανικά ως 140. Η γλώσσα σλαβονική και εις Όχριν και Στρούγγαν και Ρέζνιαν και εις όλα τα περίχωρά των».

Η Καστοριά, η οποία σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις δεν είχε απωλέσει τον μεσαιωνικό ελληνικό της πυρήνα και η οποία δέχτηκε κατά τους μέσους και νεωτέρους χρόνους Σλάβους, Βλάχους και Αλβανούς Χριστιανούς από τα περίχωρα αλλά και από μακρινούς τόπους, καθώς και Τούρκους Μουσουλμάνους, εξελλήνισε με το πέρασμα του χρόνου μεγάλο μέρος των αλλοφώνων Χριστιανών. Ο μικτός πληθυσμός της, όπως φανερώνουν τα βαπτιστικά ονόματα σε πωλητήρια συμβόλαια του ΙΔ΄ αιώνος, αλλά και σε κατάστιχο Αγιοταφίτη μοναχού του ΙΖ΄ αιώνος με τα ελέη των πιστών, διατηρήθηκε έως τις αρχές του ΙΘ΄ αιώνος, όταν μαρτυρείται ένα από τα ελάχιστα ελληνικά σχολεία της περιοχής. 

Η Καστοριά, «πόλις μικρή εις την λίμνην του αυτού ονόματος», σύμφωνα με έγκυρη μαρτυρία της εποχής, «κατοικοιμένη από Βουλγάρους, Τούρκους, Έλληνας, όλους αμαθείς και ατέχνους», παρουσίασε πρόοδο και αύξηση της ελληνομάθειας στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Προς το τέλος της περιόδου, σύμφωνα με καλόν γνώστη της εποχής, οι Έλληνες αποτελούσαν την πλειονότητα των κατοίκων της πόλεως, οι δε Βούλγαροι είχαν εξελληνιστεί και ομιλούσαν την Ελληνική διανθισμένη με βουλγαρικές λέξεις. Απολύτως διακριτοί παρέμειναν οι Μουσουλμάνοι και Εβραίοι κάτοικοι της πόλεως.

Την έλλειψη αρχικού ελληνόφωνου πυρήνα, ανάλογου αυτού της Καστοριάς, αναπλήρωσε στο Μοναστήρι η εμπορική κίνηση της πόλεως και η εκεί μετακίνηση πολλών εξελληνισμένων Βλάχων από τη Μοσχόπολη. Η σχετική μαρτυρία των πρώτων δεκαετιών του ΙΘ΄ αιώνος φαίνεται πως απεικονίζει την τότε πραγματικότητα: «Τα Μπιτόλια, οπού και Μοναστήρι λέγεται, πόλις της κάτω Μακεδονίας, πολυάνθρωπη και αμαθέστατη, κατοικημένη από Βουλγάρους, Τούρκους, Βλάχους και Εβραίους». Στα μέσα του ιδίου αιώνος η πόλη παρουσίαζε αξιοσημείωτες αλλαγές: «Εν τη Πελαγονία κείται η νέα πόλις Μπιτώλια, ήτις και Μοναστήρι καλείται, ενοικούμενη υπό 20.000 ψυχών και έδρα προ καιρού κατασταθείσα των ηγεμόνων της Ρουμελίας. 

Οι Χριστιανοί κάτοικοί της λαλούσι κυρίως την Βουλγαρικήν γλώσσαν, αλλά μεταξύ αυτών τιμάται και οσήμεραι περισπουδαστοτέρα αποκαθίσταται η Ελληνική Γλώσσα…». Μισόν αιώνα αργότερα, άλλος επισκέπτης και αξιόπιστος μάρτυρας άφησε την εξής εικόνα για την πόλη του Μοναστηρίου: «Ειδωλοσκόπιον εθνικοτήτων και θρησκευμάτων, μωσαϊκόν φυσιογνωμιών και αμφιέσεων. Πάντα τα φύλα τα εισχωρήσαντα εις την χώρα και πυκνούντα την ατμόσφαιραν αυτής, Οθωμανοί, Ιουδαίοι, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Σέρβοι συμφύρονται μετά των Ελλήνων».

Ούτε οι υπερβολικοί χαρακτηρισμοί του πρώτου μάρτυρα, του διαπρεπούς λογίου, για την αμάθεια των κατοίκων του Μοναστηρίου, ούτε η αναφορά του τελευταίου στα «εισχωρήσαντα φύλα», από τα οποία εξαιρεί τους Έλληνες, αναιρούν την πραγματικότητα της εποχής, δηλαδή τον εξελληνιστικό ρόλο των πόλεων της Μακεδονίας. Τα μεγαλοπρεπή σχολεία και άλλα ελληνικά κοινοτικά κτίρια που διασώθηκαν στο Μοναστήρι, μαρτυρούν την προϊούσα ακμή των Ελλήνων της πόλεως. η οποία ακμή ωστόσο είχε ταπεινές καταβολές στις αρχές του ΙΘ΄ αιώνος.

Άλλο «ειδωλοσκόπιον» εθνοτήτων της περιοχής αποτελούσε η Χρούπιστα, το σημερινόν Άργος Ορεστικόν. Στους Βουλγάρους και Τούρκους κατοίκους της μικρής κώμης με την σπουδαία ετήσια εμποροπανήγυρη (τουλάχιστον από τον ΙΣΤ΄ αιώνα) προστέθηκαν, στα τέλη του ΙΗ΄ αιώνος, Βλάχοι από τη Μοσχόπολη, και αργότερα, απ' τη Γράμμουστα και τη Σαμαρίνα. Ποιμένες, μικρέμποροι και γεωργοί αποτελούσαν τον πληθυσμό της κώμης, η οποία διατήρησε την αλλοφωνία και όταν αναπτύχθηκε η Ελληνική στους κόλπους των Βλάχων κυρίως. 

Η Χρούπιστα, από τις χαρακτηριστικότερες πόλεις-μικροκόσμους της Μακεδονίας του ΙΘ΄ αιώνος ασφαλώς, διέθετε προς το τέλος του αιώνος σχολεία ελληνικά, βουλγαρικό και ρουμανικό, όταν ωστόσο είχε αναπτυχθεί και υπερισχύσει η ελληνοφωνία μεταξύ των Βλάχων και των Βουλγάρων. Νοτιοανατολικώς αυτού του πολύφωνου εθνολογικού τριγώνου απαντούσαν συμπαγής θύλακος ελληνοφώνων Μουσουλμάνων, των Βαλαάδων, προϊόν μαζικού εξισλαμισμού Ελλήνων της περιοχής, και άλλος θύλακος Τούρκων εποίκων βορείως της Κοζάνης, ο οποίος συναντούσε τη σλαβική προέκταση της Πελαγονίας, όπου εδέσποζαν εστίες ελληνοφωνίας, όπως το βλαχοχώρι Νυμφαίον, το Λέχοβο χωριό αλβανόφωνο, το Φλάμπουρο, η Δροσοπηγή και το Πισοδέρι, χωριά αλβανόφωνα και βλαχόφωνα, στα οποία η Ελληνική συναντούσε την Αλβανική και τη Βλαχική. Το Βέρμιο, τέλος, εστέγαζε τις τελευταίες άξιες λόγου ελληνόφωνες εστίες δυτικώς του Αξιού.

Στις ανατολικές υπώρειες του Βερμίου και από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά, η Βέροια, η Νάουσα και η Έδεσσα, οι πρώτες δύο νωρίτερα από την τρίτη, είχαν ήδη ενσωματώσει σημαντικό αριθμό Βλάχων και Σλάβων της περιβάλλουσας υπαίθρου στον ελληνόφωνο πυρήνα τους. Για τους Βλάχους των ορεινών και τους Σλάβους των πεδινών οι τρεις πόλεις του Βερμίου αποτελούσαν ισχυρούς πόλους έλξεως. Τρεις τουλάχιστον ξένοι αξιόπιστοι μάρτυρες των αρχών του ΙΘ΄ αιώνος θεωρούσαν τις πόλεις του Βερμίου ασφαλές βόρειο σύνορο της Ελληνικής. 

Το Βέρμιο και τα Πιέρια αποτελούσαν είδος «φυσικού οχυρού» των Ελλήνων απέναντι στους Βουλγάρους, οι οποίοι είχαν καταλάβει τα πεδινά προς ανατολάς αυτών των ορέων. Από τις μαρτυρίες και τις εκτιμήσεις για τη Μακεδονία αυτής της εποχής, πριν δηλαδή να εκδηλωθεί ο οξύς ανταγωνισμός μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων για την προαγωγή των εθνικών τους διεκδικήσεων στην περιοχή, προκύπτουν ορισμένα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την κατανόηση των εξελίξεων στην περιοχή που ακολούθησαν. 

Τέτοια στοιχεία ήσαν: α) η ανυπαρξία ευδιάκριτων ζωνών πυκνότητας της ελληνικής βορείως μιας νοητής γραμμής που προαναφέρθηκε, β) η εκτεταμένη αλλοφωνία σ' αυτήν την αυθαιρέτως προσδιορισθείσα περιοχή ως Μακεδονία, γ) ο προϊών εξελληνισμός των πόλεών της, οι οποίες δρούσαν ως εστίες της Ελληνικής στην αλλόφωνη εν πολλοίς ύπαιθρο χώρα, δ) η προϊούσα ελληνομάθεια, η οποία ήταν αποτέλεσμα της αίγλης της Ελληνικής γλώσσας και παιδείας, όσο και της πρακτικής αξίας που είχε η Ελληνική για την οικονομική και κοινωνική άνοδο των κατόχων της και ε) η διατήρηση της πολυγλωσσίας στις πόλεις και της μονογλωσσίας στα χωριά. 

Άλλο συναφές στοιχείο ήταν ο εξελληνιστικός ρόλος των πόλεων της περιοχής, οι οποίες εξελλήνιζαν τους κατοίκους της υπαίθρου που συνέρρεαν σε αυτές, όχι την ίδια την ύπαιθρο, η οποία παράμενε εν πολλοίς αλλόφωνη. Άλλο, τέλος, στοιχείο ήταν το ακόλουθο: ύπαρξη ελληνικών σχολείων στην περιοχή πριν από την εκδήλωση της ρήξεως των Ελλήνων με τους Βουλγάρους κυρίως και δευτερευόντος με τους Ρουμάνους, αποτελούσε τεκμήριο της ζητήσεως της ελληνομάθειας από τους αλλόφωνους συνοίκους των Ελλήνων λαούς όσο και από τους Έλληνες.

________________

Αύριο η συνέχεια

† ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΣΟΥ

22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας παρέχουν οι Πράξεις των Αποστόλων και οι Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, ο Τιμόθεος ήταν ο πιο αγαπητός μαθητής του και ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αποστόλου Παύλου. Το όνομά του είναι ελληνικό και σημαίνει αυτός που τιμά τον Θεό, αλλά και αυτόν που τιμά ο Θεός.

Ο Άγιος Απόστολος Τιμόθεος γεννήθηκε μάλλον στα Λύστρα της Λυκαονίας ή πιθανών στη Δέρβη, από πατέρα Έλληνα Εθνικό και μητέρα πιστή Ιουδαία, προφανώς εκ γενετής και πιθανόν προσήλυτη, που ονομαζόταν Ευνίκη. Κατά την μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, ήταν ευσεβής, όπως και η μαμή του, εκ μητρός, Λωίς.

Ο Τιμόθεος δέχθηκε από τις ευσεβείς αυτές γυναίκες την πρώτη θρησκευτική αγωγή και διδάχθηκε από βρέφος τα ιερά γράμματα. Με τον τρόπο αυτό προετοιμάσθηκε κατάλληλα να αποδεχθεί στη συνέχεια την Χριστιανική πίστη. Η οριστική μεταστροφή του στον Χριστιανισμό φαίνεται να έγινε κατά την Α΄ Αποστολική περιοδεία, όταν ο Απόστολος Παύλος μαζί με τον Βαρνάβα επισκέφθηκαν τα Λύστρα της Λυκαονίας και πιθανόν φιλοξενήθηκαν από την οικογένεια του Τιμοθέου.

Όταν ο Απόστολος Παύλος κήρυττε το Ευαγγέλιο στα Λύστρα, είναι επίσης βέβαιο ότι ο Τιμόθεος παρακολούθησε το κήρυγμά του και έγινε μάρτυρας των διωγμών και των παθημάτων που υπέστη ο Απόστολος εκεί. Η εμπειρία των γεγονότων αυτών φαίνεται ότι επηρέασε έντονα τον Απόστολο Τιμόθεο και τον προετοίμασε εσωτερικά να δεχθεί την διδασκαλία του Ιησού Χριστού και να πιστέψει σε Αυτόν.

Μετά τα γεγονότα στη Δέρβη και στα Λύστρα της Λυκίας, ο Απόστολος Παύλος παρέλαβε μαζί του τον πιστό και αχώριστο συνοδό του τον Τιμόθεο. Έκτοτε ο Τιμόθεος έγινε ο πιο προσφιλής και αφοσιωμένος μαθητής και συνεργός του Αποστόλου Παύλου στο έργο της ιδρύσεως των Εκκλησιών στις διάφορες περιοχές της Μικράς Ασίας και της Ελλάδος αργότερα και της στηρίξεως της πίστεως των διωκομένων Χριστιανών.

Ανέλαβε πολλές σημαντικές και εμπιστευτικές αποστολές για σπουδαία Εκκλησιαστικά ζητήματα, παρά το νεαρό της ηλικίας και την απειρία του. Συγκεκριμένα, συνεχίζοντας την Β΄ Αποστολική περιοδεία διελθόντες διά μέσου της Φρυγίας και της Γαλατίας, έφθασαν στην Μοισία και Τρωάδα και διαπλεύσαντες τη Σαμοθράκη ήλθαν στη Νεάπολη και από εκεί στους Φιλίππους της Μακεδονίας.

Από εκεί, οδοιπορούντες, πέρασαν από την Αμφίπολη και Απολλωνία και κατέληξαν στη Θεσσαλονίκη. Στη Θεσσαλονίκη ο Τιμόθεος εργάσθηκε αθόρυβα και αποδοτικά, συνέβαλε ουσιαστικά στο έργο του Αποστόλου Παύλου τόσο για την ίδρυση της Χριστιανικής Κοινότητας, όσο και για την στήριξη της πίστεως των Χριστιανών της Θεσσαλονίκης.

Όμως το έργο του ευαγγελισμού των Θεσσαλονικέων από τον Απόστολο Παύλο και τους συνεργάτες του Τιμόθεο και Σίλα, διεκόπη από την αντίδραση φθονερών Ιουδαίων, που δεν πίστεψαν στο κήρυγμά τους και τους εξανάγκασαν να εγκαταλείψουν την Θεσσαλονίκη και να καταφύγουν στην Βέροια. Από την Αθήνα, ο Απόστολος Παύλος, αγωνιώντας για την κατάσταση των Χριστιανών της Θεσσαλονίκης, απέστειλε τον Τιμόθεο, προκειμένου να στηρίξει τους χειμαζόμενους πιστούς της εκκλησιαστικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης και να τους παρηγορήσει στις θλίψεις τους.

Αργότερα, όταν ο Απόστολος Τιμόθεος ακολούθησε το Παύλο στην Κόρινθο, παρέμεινε κοντά του, αγωνιζόμενος μαζί του. Κοντά στην Γ΄ Αποστολική περιοδεία, όταν ο Απόστολος Παύλος πέρασε από τα μέρη της Μικράς Ασίας και κατέληξε στην Έφεσο, παρέμεινε εκεί για μια τριετία έχοντας μαζί του τον Τιμόθεο, τον οποίο απέστειλε σε ειδικές εμπιστευτικές αποστολές στη Μακεδονία μαζί με τον Έραστο και ίσως με άλλους αδελφούς στην Κόρινθο.

Λίγο αργότερα, ο Τιμόθεος με τον Απόστολο Παύλο επέστρεψαν από την Κόρινθο στη Μακεδονία και στη συνέχεια αποβιβάσθηκαν στην Τρωάδα και διαπλέοντες το ανατολικό Αιγαίο, πέρασαν από την Μίλητο. Από την Μίλητο διήλθαν από τα νησιά Κω, Ρόδο, έφθασαν στα Πάταρα και από εκεί στην Τύρο, την Πτολεμαΐδα και την Καισάρεια και κατέληξαν στα Ιεροσόλυμα.

Στα Ιεροσόλυμα ο Απόστολος Τιμόθεος παρέμεινε κοντά στον Απόστολο Παύλο κατά την εκεί φυλάκισή του και κατόπιν τον συνόδευσε στη φυλακή στη Ρώμη. Είναι βέβαιο, ότι κατά την τελευταία μετάβαση του Αποστόλου Παύλου στα Ιεροσόλυμα, μετά την πρώτη αποφυλάκισή του από τη Ρώμη, συνοδευόταν από τον Απόστολο Τιμόθεο, τον οποίο μάλιστα άφησε στην Έφεσο ως Επίσκοπο μέχρι και του επισυμβάντος μαρτυρικού θανάτου του.

Ο Απόστολος Παύλος απέστειλε προς τον Άγιο Τιμόθεο, ως Επίσκοπο Εφέσου, δύο Επιστολές, που εμπεριέχονται στον κανόνα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης, και οι οποίες λόγω του ποιμαντικού περιεχομένου αυτών καλούνται ποιμαντικές. Κατά παλαιά παράδοση ο Απόστολος Τιμόθεος μαρτύρησε στην Έφεσο επί Δομετιανού ή Νερούα, όταν πήγε στα καταγώγια των ειδωλολατρών, για να τους αποτρέψει από απάνθρωπες τελετές και θυσίες και γεμάτος από Θείο ζήλο, επειδή δεν ανεχόταν να βλέπει αυτά τα ατοπήματα, τους συνέστησε να μην συνεχίσουν τις αισχρές τους πράξεις.

Τότε εκείνοι εξοργίσθηκαν και όρμησαν εναντίων του Αγίου, τον οποίο φόνευσαν με ρόπαλα. Το τίμιο λείψανο αυτού μετακομίσθηκε το έτος 356 μ.Χ. επί Κωνσταντίου στην Κωνσταντινούπολη και εναποτέθηκε εντός της Αγίας Τραπέζης του ναού των Αγίων Αποστόλων, όπου ετελείτο και η Σύναξή του.

Στην ίδια Αγία Τράπεζα είχαν εναποτεθεί τα ιερά λείψανα των Αγίων Αποστόλων Ανδρέου και Λουκά. Όταν ο Ιουστινιανός ανοικοδόμησε και μετασκεύασε το ναό των Αγίων Αποστόλων, που είχε ανεγείρει ο Μέγας Κωνσταντίνος, άφησε την Αγία Τράπεζα ως είχε, αδιασάλευτη, περιορισθείς μόνο στην κατασκευή αργυρού καλύμματος.  Η Σύναξη του Αποστόλου Τιμοθέου ετελείτο τον 6ο αιώνα μ.Χ. στην Ορμίσδα.

Ο Άγιος Αναστάσιος γεννήθηκε στο χωριό Ραχήζ της Περσίας, της επαρχίας Ρασνουνί. Ονομαζόταν Μαγουνδάτ, ήταν υιός του μάγου Μαβ και υπηρέτησε στο στρατό επί των ημερών του βασιλέως Χοσρόη του Β (590-628 μ.Χ.), ο οποίος κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα και μετέφερε στη χώρα του τον Τίμιο Σταυρό (614 μ.Χ.).

Τότε ο Μαγουνδάτ θέλησε να μάθει, αφού άκουσε περί αυτού και των επιτελουμένων θαυμάτων, γιατί οι Χριστιανοί τιμούσαν αυτόν. Έτσι, αφού διδάχθηκε από κάποιον πιστό ότι με τον σταυρικό θάνατο του Κυρίου λυτρώθηκε το γένος των ανθρώπων, πίστεψε στον Χριστό. Έπειτα, συμμετέχοντας στην εκστρατεία των Περσών κατά της Κωνσταντινουπόλεως, βρέθηκε στη Χαλκηδόνα. Κατά την διαμονή του εκεί, αφού πληροφορήθηκε ότι ο Ηράκλειος κατατρόπωσε τους Πέρσες, πήγε στην Ιεράπολη και από εκεί στα Ιεροσόλυμα όπου βαπτίσθηκε υπό του Πατριάρχη Μοδέστου, προς τον οποίο τον οδήγησε ο ιερεύς του πανίερου Ναού της Αναστάσεως και έλαβε το όνομα Αναστάσιος.

Στην συνέχεια εκάρη μοναχός στη μονή του Αββά Ιουστίνου ή κατ άλλους στη μονή του Αγίου Σάββα. Μετά από επταετή άσκηση και διαβάζοντας καθημερινά τους βίους των Αγίων και τα μαρτύριά τους, τους ζήλεψε και προσευχόταν να αξιωθεί το μαρτυρικό τέλος αυτών.Έτσι, όταν κατά την παραχώρηση του Κυρίου, είδε σε όνειρο ότι ανέβηκε στο όρος Κυρίου και στάθηκε στον άγιο τόπο Αυτού και εκεί ήπιε ένα χρυσό ποτήρι γεμάτο κρασί, θεώρησε ότι σκιαγραφόταν το μέλλον και το μαρτύριό του.

Γι αυτό, γονυπετής και ένδακρυς, ζήτησε την ευχή του προεστώτος ιερέως της μονής για τη μακάρια αποδημία του, δηλαδή την πορεία του προς το μαρτύριο. Αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων κατευθύνθηκε προς την Διόσπολη, για να προσευχηθεί στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο και έφθασε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης.

Εκεί, όταν είδε κάποιους μάγους ομοεθνείς του, έλεγξε και χλεύασε τα σοφίσματα και την ασέβειά τους. Τότε εκείνοι τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον άρχοντα Μαρζαβανά. Ο άρχοντας διέταξε να αφεθεί ελεύθερος, αρκεί να αρνηθεί τον Χριστό ενώπιον ενός μόνο προσώπου.

Όμως ο Αναστάσιος με πνευματική ανδρεία απάντησε: «Μη δώη μοι ο Θεός της αγαπήσεως εκπεσείν του Χριστού μου». Ο Μαρζαβανάς θύμωσε και έδωσε εντολή να μεταφέρει βαριές πέτρες χωρίς καμιά ανάπαυλα. Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν μέχρι που οδηγήθηκε ενώπιον του βασιλέως των Περσών Χοσρόη. Αλλά και μπροστά στον βασιλιά δεν φοβήθηκε.

Τον κτύπησαν αλύπητα, μέχρι θανάτου, με ραβδιά. Το μαρτύριο ήταν καθημερινό. Στο τέλος τον κρέμασαν από το ένα χέρι και διά βρόχου τον έπνιξαν και απέκοψαν την κεφαλή αυτού. Το μαρτύριό του έγινε το 628 μ.Χ. με άλλους 70 Χριστιανούς Μάρτυρες. Η Σύναξη του Αγίου ετελείτο στο Μαρτύριό του, που βρισκόταν εντός του Αγίου Φιλήμονος, στο Στρατήγιο.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22/1/2012

Γεγονότα

1506: Οι πρώτοι 150 ελβετοί στρατιώτες φτάνουν στο Βατικανό για να αποτελέσουν τη φρουρά του Πάπα (ελβετική φρουρά).

1830: Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος.

1863: Ο Όθωνας και η δυναστεία του κηρύσσονται έκπτωτοι από την Ελλάδα και επικυρώνεται το δημοψήφισμα του Νοεμβρίου 1862 για την επιλογή νέου βασιλιά, που ήταν ευνοϊκό για τον άγγλο πρίγκιπα Αλφρέδο.

1870: Ιδρύεται στη Γερμανία η Ντόιτσε Μπανκ, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου.1918: Στρατιωτική στάση στη Λαμία κατά της επιστράτευσης που έχει διατάξει η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου καταστέλλεται με βίαιο τρόπο.

1938: Η Ελλάδα νικά την Παλαιστίνη με 3-1 στο Τελ Αβίβ, με δύο γκολ του Κλεάνθη Βικελίδη κι ένα του Αντώνη Μηγιάκη. Είναι η πρώτη εκτός έδρας νίκη στην ιστορία της εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου.

Γεννήσεις

1561: Φράνσις Μπέικον, γνωστός και με το εξελληνισμένο όνομα Φραγκίσκος Βάκων, άγγλος φιλέλληνας πολιτικός και φιλόσοφος. (Θαν. 9/4/1626)  [Αποφθέγματα]

1906: Μενέλαος Λουντέμης, συγγραφέας. («Ένα παιδί μετράει τ' άστρα»). (Θαν. 22/1/1977)

1946: Μάλκολμ Μακλάρεν, βρετανός παραγωγός, μάνατζερ των Sex Pistols και των New York Dolls. Θεωρείται ο πατέρας της μουσικής πανκ. (Θαν. 8/4/2010)

Θάνατοι

1848: Πανούτσος Νοταράς, αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και πολιτικός. (Γεν. 1739)

1901: Αλεξαντρίνα Βικτόρια, πριγκίπισσα του αγγλικού θρόνου, που ως βασίλισσα Βικτόρια σημάδεψε τον 19ο αιώνα στη Μ. Βρετανία και η εποχή της ονομάστηκε Βικτοριανή. (Γεν. 24/5/1819)

2005: Κονσουέλο Βελάσκες, μεξικάνα συνθέτρια και πιανίστρια. («Besame Mucho») (Γεν. 21/8/1916)