22 Μαρτίου, 2011

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΙΩΤΟ

image

Ίσως είναι μια ιστορική ευκαιρία

να βρεθεί ο αντίστοιχος Έλληνας

Αντόνιο Ντι Πιέτρο, ο δικαστής

για την επιχείρηση... «Καθαρά Πόδια»,

στο δικό μας «Ellinopolis».

Οι κασέτες ξεσκέπασαν το σκάνδαλο με τους διαιτητές στην Ιταλία και οδήγησαν τη Γιουβέντους οε υποβιβασμό. Στην Ελλάδα της εποχής της «παράγκας» βγήκαν κασέτες, κι όμως δεν έγινε απολύτως τίποτα. Απλά διαλύθηκε η μία «παράγκα» και στη θέση της «φύτρωσε» άλλη...

Μετά τις καταγγελίες Κούγια ότι στη Β' και στη Γ΄ Εθνική όλα τα αποτελέσματα είναι προαποφασισμένα και την εμπλοκή ονομάτων όπως του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλη Μαρινάκη, του Αχιλλέα Μπέου, του πρώην διαιτητή Γιώργου Δαλούκα και του πρώην προέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός Νικόλα Πατέρα σε κασέτες, το λόγο έχει πια η Δικαιοσύνη. Στην Ιταλία, με παρόμοιο σκάνδαλο, το «Calciopolis», η Δικαιοσύνη αποφάσισε τον υποβιβασμό της Γιουβέντους, αφαίρεση απ' αυτή δύο τίτλων, του 2004 και του 2005, και αφαίρεση βαθμών από τη Μίλαν και τη Φιορεντίνα. Στην Ελλάδα ίσως είναι μια ιστορική ευκαιρία να βρεθεί ο αντίστοιχος Αντόνιο Ντι Πιέτρο, ο δικαστής για την επιχείρηση... «Καθαρά Πόδια» στο δικό μας «Ellinopolis».

Πώς, όμως, λειτουργούσε το... «κασετοσύστημα» στην Ιταλία; Διότι κι εκεί στις κασέτες στηρίχτηκαν οι δικαστές για να πάρουν αποφάσεις-τομές για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Κι όλα φαίνονται τόσο όμοια μεταξύ τους· αυτά, δηλαδή, που έγιναν εκεί κι αυτά που καταγγέλλει ο Κούγιας. «Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα», που λένε... Στην Ιταλία, ο Λουτσιάνο Μότζι ήταν το κεντρικό πρόσωπο του «Cakiopolis». Αυτός δεν έκανε άλλο από το να τηλεφωνεί στους διαιτητές και να τους ζητά να σφυρίξουν υπέρ της Γιουβέντους. Όταν, όμως, διασφάλιζε την εύνοια της ομάδας του, ενεργούσε και για άλλες ομάδες - μέχρι και για τη Μίλαν. Ενδεχομένως χωρίς η Μίλαν ή η Φιορεντίνα να γνωρίζουν κάτι γι' αυτό.

Ένας «παραγκάρχης» που σέβεται τον εαυτό του, άλλωστε, έτσι οφείλει να ενεργεί! Μόνο που οι διαιτητές κατέγραφαν τις συνομιλίες σε κασέτες... Ωστόσο, επειδή αυτά μαθαίνονται, οι άλλες ομάδες δεν έμειναν... με σταυρωμένα χέρια. Ο Μοράτι, πρόεδρος της Ίντερ, φέρεται κι αυτός να μιλά σε κασέτες και να ζητά συγκεκριμένο διαιτητή να σφυρίξει σε ματς της ομάδας του. Κι όχι μόνο αυτός, αλλά και το «τοτέμ» της Ίντερ Τζιασίντο Φακέτι - μακαρίτης πια -, ο οποίος φέρεται ευχάριστη μένος από τον ορισμό συγκεκριμένου διαιτητή και πλέκει το εγκώμιο του πρώην αρχιδιαιτητή Πάολο Μπέργκαμο.

Τα «σκάγια» είχαν πάρει ακόμα κι αυτό τον καραφλό διαιτητή Κολίνα. Κοινός, δε, παρονομαστής ήταν μεν οι ευνοϊκές αποφάσεις των διαιτητών, αλλά και κάτι άλλο, επίσης σημαντικό: το «Στοίχημα» και ειδικότερα το «Totonero», το παράνομο, δηλαδή, στοίχημα - αυτό που ήλεγχε και εξακολουθεί να ελέγχει η μαφία! Φυσικά, όλοι διέψευδαν όλους, όταν οι κασέτες άρχισαν να πωλούνται ακόμα και στα περίπτερα της Ρώμης, του Τορίνο, του Μιλάνο κ.λπ., αλλά η ιταλική Δικαιοσύνη, προκειμένου να φέρει εξυγίανση (και) στο ποδόσφαιρο, έλαβε τις αποφάσεις της.

Το ελληνικό σκάνδαλο

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Κούγια, το σκηνικό είναι περίπου ίδιο. Όπως ισχυρίστηκε ο γνωστός δικηγόρος, κάποιοι είχαν τη δυνατότητα ακόμα και να ορίζουν διαιτητές - όχι κατ' ανάγκην στο δικό τους παιχνίδι, αλλά ενεργώντας εξ ονόματος άλλων. Καταπώς έγραψε η εφημερίδα Gazzetta dello Sport πριν από τρία χρόνια, το ιταλικό σκάνδαλο με τη διαιτησία, τα στημένα παιχνίδια κ.ο.κ. απλά πήρε... αναβολή για μερικά χρόνια. «Το φαινόμενο δεν θα εξαλειφθεί», έγραφε, «αλλά τουλάχιστον θα αδρανοποιηθεί έως ότου το "νέο σύστημα" βρει εκείνο τον τρόπο ώστε να μην γίνεται αντιληπτό.

Κάτι σαν το ντόπινγκ και το αντιντόπιγκ» ήταν τα γραφόμενα της εφημερίδας. Και, φυσικά, το αντιντόπινγκ είναι πολύ μπροστά σε σχέση με το ντόπινγκ. Στην Ελλάδα της εποχής της «παράγκας» βγήκαν επίσης κασέτες στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, όπου ακούγονταν οι πρωταγωνιστές με ονοματεπώνυμα. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Απλά διαλύθηκε η «παράγκα» και στη θέση της «φύτρωσε» μια άλλη. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, «παράγκα» πάντα υπήρχε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σχεδόν από γενέσεως του, με τις τρεις μεγάλες ομάδες του κέντρου να έχουν την εποπτεία της.

Τα χρόνια περνούσαν και κανένας δεν ήθελε το 50-50, αλλά -τουλάχιστον- το 51 -49. Αυτό το +1% ανήκει στα λεγόμενα «σπόρια» στο χώρο της διαιτησίας. Που σημαίνει πως ο διαιτητής δεν θα κάνει «εγκλήματα», αλλά θα δώσει περισσότερα φάουλ σε μια ομάδα, θα χαριστεί σε κάρτες κ.λπ. Να θυμηθούμε την περίφημη ατάκα του πρώην προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Σταύρου Νταϊφά, ότι «ο Κουλούρης είναι η κατάρα του Ολυμπιακού»; Ο Κουλούρης επαύθη αμέσως από γενικός γραμματέας Αθλητισμού, καθότι ήταν οπαδός του Παναθηναϊκού.

Τότε ο Ολυμπιακός ανέκτησε τα πρωτεία από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος τα είχε ανακτήσει με τη σειρά από την ΑΕΚ, όσον αφορά στην επιρροή των διαιτητών.Υπάρχει πρωτάθλημα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου που να παίχτηκε στα ίσα; Παλιοί παράγοντες της ΕΠΟ αλλά και ομάδων δεν μπορούν να θυμηθούν αν υπήρξε ποτέ περίοδος κατά την οποία κανένας εκ των τριών «μεγάλων» του κέντρου δεν είχε το «πάνω χέρι» στη διαιτησία. Τότε, όμως, εκείνα τα χρόνια, δεν υπήρχαν κασέτες. Σήμερα υπάρχουν. Ο Κούγιας είπε ότι υπάρχουν κι άλλες κασέτες. Να τις ακούσουμε κι εμείς. Αλλά και οι δικαστές. Κάπως έτσι βγήκε «άκρη» στην Ιταλία...

Η πολυετής... μπόχα του ελληνικού ποδοσφαίρου, από την οποία τόσα χρόνια ουδείς ενοχλήθηκε, διότι, προφανώς, όλοι είχαν... συνάχι, κάλυψε πάλι με τη δυσοσμία της τον αμαρτωλό χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κασέτες με ύποπτες συνομιλίες παραγόντων του ποδοσφαίρου, που «λύνουν και δένουν», κυκλοφορούν ελεύθερα, όπως επί αλήστου εποχής Κοσκωτά και Τόμπρα, και σε λίγο θα τις πωλούν έγχρωμοι μαζί με τα dvd της Τζούλιας - ίσως σε διπλή συσκευασία, για να συνδυάζεται και το... τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Θα ήταν πολύ δύσκολο, βεβαίως, για μια δημοσιογραφική στήλη να υποκαταστήσει τις ανακριτικές Αρχές και να κάνει εκτιμήσεις ή να αναδεικνύει τους υπόπτους του βρομερού κόσμου του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα επισημάνω μόνο τα εξής και θα καταλήξω με μια όχι και τόσο παρακινδυνευμένη πρόβλεψη, με βάση την πείρα του παρελθόντος και τη διαπιστωμένα βαθιά σήψη που διαπερνά όλα σχεδόν τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας:

•Όσο κι αν οι κασέτες αποκαλύπτουν -εφόσον είναι αυθεντικές, βεβαίως— μια κατάσταση που πρέπει κάποτε να ξεβρομίσει, δεν παύει να είναι αντικείμενο υποκλοπής συνομιλίας, γεγονός που συνιστά, ούτως ή άλλως, ποινικό αδίκημα.

•Αυτός που καταγράφει, εν αγνοία των συνομιλητών του, μια συνομιλία, σε κάτι αποβλέπει. Κυρίως όχι να κατοχυρωθεί, αλλά να εκβιάσει. Σε ποιο σημείο τον συλλαμβάνει ο ποινικός νόμος είναι θέμα εισαγγελικών Αρχών. Το βέβαιο είναι ότι αυτός που κάνει την εν λόγω δουλειά καταχωρίζεται στους «βρόμικους» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διά της λογικής και μόνο, ένα τέτοιο πρόσωπο δεν μπορεί να θεωρεί εαυτόν... εξυγιαντή μιας νοσηρής κατάστασης - στην περίπτωση, δηλαδή, που θα ήθελε να διαδραματίσει έναν τέτοιο ρόλο...

•Η μέχρι σήμερα προκλητική αδράνεια της Πολιτείας να επιληφθεί καταστάσεων αναλόγων, που διαχρονικά έχουν «λερώσει» το ελληνικό ποδόσφαιρο, στην καλύτερη περίπτωση συνιστά συνενοχή στη διατήρηση ποινικώς κολάσιμων πράξεων. Την απροθυμία, άλλωστε, αυτή της Πολιτείας ομολόγησε προσφάτως - ασφαλώς χωρίς να το θέλει - ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, όταν είπε το αμίμητο «αφού οι παράγοντες που διοικούν το ποδόσφαιρο κινούνται στα όρια του ποινικού νόμου ή εντός αυτών, τέτοιο θα είναι και το ποδόσφαιρο».

Που σημαίνει ότι η Πολιτεία ξέρει ποιοι είναι οι παράνομοι, αλλά τους αφήνει ανενόχλητους! Και η πρόβλεψη: Τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί. Όλοι οι αρμόδιοι, στην καλύτερη περίπτωση, είναι άτολμοι και ψοφοδεείς και, στη χειρότερη, κάποιους επιμένουν να τους προστατεύουν. Όπως, δηλαδή, δεν βγήκε τίποτε από τις περίφημες Εξεταστικές Επιτροπές σε βάρος πολιτικών, έτσι δεν πρόκειται να βγει τίποτε και στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Άλλωστε, στο ίδιο έλος «κολυμπούν» και τα δύο «αθλήματα», πολιτική και ποδόσφαιρο!...

Δεν υπάρχουν σχόλια: