20 Μαΐου, 2010

† ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΤΩΝ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (21 Μαΐου)

image

Η Αγία Ελένη γεννήθηκε το 249μ.Χ. στο Δρέπανο Βιθυνίας στην Μικρά Ασία. Ο πατέρας της ήταν πανδοχέας. Παρόλο που η Αγία μεγάλωσε στο περιβάλλον ενός πανδοχείου, από μικρή μελετούσε τις χριστιανικές γραφές και έγινε πιστή χριστιανή.

Σε ηλικία 21 ετών, το 270μ.Χ., παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Χλωρό, ο οποίος ήταν τότε αξιωματικός της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Αγία Ελένη ακολούθησε τον σύζυγο της σε όλες τις εκστρατείες, στις οποίες η θέση του τον υποχρέωνε να λάβει μέρος. Τέσσερα χρόνια μετά τον γάμο τους, το 274μ.Χ., απέκτησαν ένα γιο τον Κωνσταντίνο. Η ιστορία έδειξε ότι ο γιος τους αυτός, έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου αλλά και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε στην πόλη Ναϊσσό (στις μέρες μας η πόλη αυτή ονομάζεται Νίσσα και βρίσκεται στην Σερβική επικράτεια). Μεγάλωσε με τις χριστιανικές διδαχές της μητέρας του, την στρατιωτική εκπαίδευση του πατέρα του και τα γράμματα μεγάλων διδασκάλων της εποχής. Αυτά τα τρία διαμόρφωσαν το πνεύμα και τον χαρακτήρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ενός ανθρώπου γραμματισμένου, αξιόμαχου στρατιώτη και ταυτόχρονα φιλικά προσκείμενου στους χριστιανούς και την Χριστιανική πίστη.

Το 293μ.Χ. ο τότε αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, Διοκλητιανός, διόρισε τον πατέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Καίσαρα των δυτικών επαρχιών (Γαλατία, Ισπανία και Βρετανία) της αυτοκρατορίας. Όμως ο νόμος απαγόρευε στους ανώτατους αξιωματούχους να είναι σύζυγοι γυναικών ταπεινής καταγωγής. Έτσι μετά από 23 χρόνια γάμου, ο Κωνσταντίνος Χλωρός, έλυσε τον γάμο του με την Αγία Ελένη και παντρεύτηκε την Θεοδώρα η οποία ήταν αρχοντικής γενιάς.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη παρέμειναν στην αυλή του Διοκλητιανού. Εκεί ο Μέγας Κωνσταντίνος συνεχίζει την εκπαίδευση του και ανέρχεται στην στρατιωτική ιεραρχία. Μετά από αγώνες, εκστρατείες αλλά και ιστορικές συγκυρίες καταφέρνει το 306μ.Χ. να ανακηρυχθεί Αύγουστος των Δυτικών Επαρχιών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η ανοδική του πορεία συνεχίζεται και τελικά το 324μ.Χ., μετά την νίκη του στην Ανδριανούπολη επί του Λικίνου (Αυγούστου της Ανατολής), εγκαθίσταται στον αυτοκρατορικό θρόνο της Ρώμης.

Δύο είναι οι σημαντικότερες πράξεις του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Η πρώτη, είναι η υπογραφή του Διατάγματος των Μεδιολάνων, το 313μ.Χ. Βάση αυτού, σταματούν οι διωγμοί εναντίων των Χριστιανών και τους επιτρέπεται να λατρεύουν τον Ιησού Χριστό, νόμιμα πλέον, στις εκκλησίες τους. Η δεύτερη σημαντική του πράξη, είναι η μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό ήταν η αρχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας που έλαμψε για 1000 χρόνια και έσβησε στα χέρια ενός άλλου Κωνσταντίνου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου το 1453μ.Χ.

Δύο χρόνια μετά την ανακήρυξη του Μέγα Κωνσταντίνου ως αυτοκράτορα, η Αγία Ελένη, ταξιδεύει στους Αγίους Τόπους με σκοπό να βρει τα μέρη που έζησε ο Ιησούς Χριστός και να τα αναδείξει. Πράγματι, στο ταξίδι της αυτό, διεξήγαγε ανασκαφές, έκτισε εκκλησίες, θεμελίωσε μοναστήρια και, κατά την παράδοση (δεν είναι ιστορικά αποδεδειγμένο), βρήκε τον Σταυρό του Μαρτυρίου του Κυρίου μας. Οι ναοί της Γεννήσεως και της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, είναι δύο από τους ναούς που έκτισε η Αγία Ελένη στους Αγίους Τόπους. Μετά την δράση της εκεί, εγκαταστάθηκε στην Νικομήδεια όπου και παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο, σε ηλικία 80 ετών, το 329μ.Χ. Ο γιος της, Μεγάλος Κωνσταντίνος, βαπτίστηκε Χριστιανός λίγο πριν τον θάνατο του. Απεβίωσε στις 21 Μαΐου του 337μ.Χ. σε ηλικία 63 ετών.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

image_thumb84444444444

20 ΜΑΪΟΥ

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος μεγαλομάρτυς Θαλλέλαιος. Καταγόταν από τον Λίβανον της Φοινίκης από γονείς θεοσεβείς (τον πατέρα του Βερούκιον αρχιερέα και την μητέρα του Ρωμυλίαν). Ανετράφη δε σε παιδεία και νουθεσία Κυρίου, εξεπαι-δεύθη στα θεία και ιερά γράμματα και την ιατρικήν τέχνην. Δια της ιατρικής τέχνης εθεράπευε πολλούς αρρώστους χωρίς να κάμνη διάκρισιν και αγωνίζε-το να εξάλειψη την πλάνην των ειδώλων. Τους αρρώστους ιάτρευεν εν ονόματι του Χριστού και τους μετέβαλεν από ειδωλολάτρες σε χριστιανούς. Έπειτα πή­γε στην Έδεσσαν και στα μέρη της Κιλικίας όπου εκήρυττε τον Χριστόν και εθαυματούργησε. Εκεί τον συνέλαβον και προσεπάθησαν με διάφορα μαρτύ­ρια να τον οδηγήσουν στην ειδωλολατρείαν. Αλλ' ο άγιος έμεινε πιστός αψηφών τις κακουχίες και βασανιστήρια και τέλος απεκεφαλίσθη.

2) Οι άγ. Αλέξανδρος και Αστέριος. Εφονεύθησαν με ξίφος.

3) Οι άγιοι Νικήτας, Ιωάννης και Ιωσήφ. Ασκητεύσαντες στη Χίο εξεδήμη-σαν εις Κύριον.

4) Η ανακομιδή και μετακομιδή των λειψάνων του αγίου Νικολάου Μύρων του θαυματουργού στο Μπάρι Ιταλίας.

5) Ο άγιος Θαλάσσιος.

6) Οι άγιοι Ασκλάς και Μάρκος ο Ερημίτης.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 το Μεσολόγγιον εισέρχεται στον αγώνα καθώς και το Αιτωλικόν. Ο Ελληνικός στόλος υπό τους Μιαούλην, Μπότασην Γκίκαν ευρίσκονται έξω του Μεσολογγίου.

Το 1828 έξω της Άνδρου και Καφηρέα ο Ελληνικός στόλος κυριεύει Τουρ­κικά πλοία κατόπιν σφοδρός ναυμαχίας.

Εις το Μανιάκι Μεσσηνίας πίπτουν ηρωικώς αγωνιζόμενοι εναντίον του Ιμβραήμ οι Έλληνες οπλαρχηγοί Παπαφλέσας Κεφάλας, Βοϊδής και 300 Έλλη­νες μαχητές.

Το 1828 απεβίωσε ο Άγγλος φιλέλλην Άστυγξ.

Το 1919 ο ελληνικός στρατός στη Μικράν Ασίαν εκκαθαρίζει από Τούρ­κους άτακτους την περιοχήν ....

Το 1920 σε ολόκληρον το μέτωπον στη Μ. Ασίαν ο ελληνικός στρατός ενερ­γεί δια περιπόλων.

Το 1921 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία εδραιώνει τις θέσεις του.

Το 1922 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία προβαίνει σε αναγνωριστικές επι­χειρήσεις.

Το 1941 οι Γερμανοί βομβαρδίζουν σφοδρώς την νήσον Κρήτην και ρίχνουν αλεξιπτωτιστάς.