† Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος (30 Ιανουαρίου)

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:

Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε ένα κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες χρονικές συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας, διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες θείες αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι δύο άλλοι. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή που είμασταν και στην ουράνια που μεταβήκαμε, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε και να οδηγούμε σε ομόνοια τον κόσμο.

Και όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ιερή ακολουθία. Ακόμη ένα χρέος σου, να παραδόσεις στις μελλοντικές γενιές ότι εμείς είμαστε ένα για τον Θεό. Βεβαίως και εμείς θα συμπράξουμε για τη σωτηρία εκείνων που θα εορτάζουν τη μνήμη μας, γιατί έχουμε και εμείς παρρησία ενώπιον του Θεού».

Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων μερίδων, συνέστησε την εορτή της 30^ης Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των τριών Μεγάλων Πατέρων. Η εορτή αυτής της Συνάξεως του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αποτελεί το ορατό σύμβολο της ισότητας και της ενότητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον άγιο βίο τους το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινώσεώς τους μπροστά στην αλήθεια, έχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ότι διδάσκουν δεν είναι απλώς δική τους σκέψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλέον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλούν από το βάθος της καθολικής της πληρότητας. Περί τις αρχές του 14^ου αιώνα μ.Χ. ανεγέρθη ναός των Τριών Ιεραρχών κοντά στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στη μονή της Παναχράντου.

Τρισάγιο τέλεσε σήμερα στο Α΄ Κοιμητήριο των Αθηνών ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στον τάφο του μακαριστού Χριστοδούλου

Σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, τέλεσε ιερό τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος μετά το πέρας του ιερού τρισάγιου εξήρε το έργο του προκατόχου του, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα».

Ο Μακαριώτατος πρόσθεσε οτι «ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος προσέφερε έργο στην Εκκλησία, έργο το οποίο ίδιος σέβεται όπως άλλωστε σέβεται και την προσωπικότητα του μακαριστού Χριστόδουλου».

Κλείνοντας ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε, πως και ο ίδιος ως νέος Αρχιεπίσκοπος θα προσθέσει στο έργο του προκατόχου του για το καλό της Εκκλησίας.

Βαρθολομαίος: Στη Γάζα ντροπιάστηκε η ανθρωπότητα

“Στη Γάζα εξελίχθηκαν γεγονότα που ταράζουν και ντροπιάζουν τον άνθρωπο. Είναι ακατανόητο το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους νεκρούς ήσαν παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι”, τόνισε ο οικουμενικός πατριάρχης.

Ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, μιλώντας στο μαραθώνιο της τουρκικής ραδιοφωνίας για τα θύματα της Γάζας, αναφέρθηκε στο ρόλο των θρησκειών για την προάσπιση της ειρήνης. “Παρ’ όλον ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου επαινούν την ειρήνη, και όχι τον πόλεμο, και παρ’ όλον ότι η ιστορία της ανθρωπότητος είναι γεμάτη από πόνους εξ αιτίας των πολέμων, ακόμη και στον 21ο αιώνα ο κόσμος μας δεν μπορεί να ζήσει μία ημέρα χωρίς συγκρούσεις”, παρατήρησε, για να προσθέσει ότι “αισθανόμεθα βαθύ πόνο στην καρδιά μας και μας θλίβει το γεγονός ότι μέλη της οικογενείας της ανθρωπότητος βιώνουν τέτοιους πόνους”. Στη συνέχεια υπογράμμισε πως “δεν πρέπει να επιτρέπεται να θεωρούνται φυσικά και συνήθη πράγματα, ούτε στη Γάζα, ούτε σε άλλα μέρη του κόσμου, παρόμοιες πίκρες και πόνοι. Αυτά που βιώθηκαν στη Γάζα πρέπει να τα αισθανόμεθα με την καρδιά της μάνας που έχασε το παιδί της και του παιδιού που έμεινε χωρίς πατέρα. Μόνον το αίσθημα της αγάπης μπορεί να εξαλείψει τους πολέμους από την επιφάνεια της Γης. Με την αγάπη που έχουμε προς τον Δημιουργό οφείλουμε να αντισταθούμε σε κάθε μορφή πολέμου”.

Καταλήγοντας ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε: “Είμεθα επιφορτισμένοι με το ύψιστο καθήκον, εξ αιτίας της θρησκευτικής πίστεώς μας, να αγκαλιάζουμε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Όταν αξιολογούμε τα γεγονότα, οφείλουμε να είμαστε αντικειμενικοί και δίκαιοι και να μην πέφτουμε στην παγίδα της εκδίκησης. Η προσδοκία μας από το λαό μας είναι Εβραίοι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ενωμένοι να σταθούν αρωγοί στον πονεμένο λαό της Παλαιστίνης, στηρίζοντάς τον, υλικά και πνευματικά, ώστε να θεραπευθούν οι πληγές του το ταχύτερο δυνατό”.

Πηγή: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 28/1/2009

"Ο ΣΜΟΛΕΝΣΚ ΚΥΡΙΛΛΟΣ 16ος ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΡΩΣΙΑΣ" 27.01.09

Ολοκληρώθηκε πριν από λίγο η καταμέτρηση της μυστικής ψηφοφορίας της Τοπικής Συνόδου, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Σωτήρος στην Μόσχα, η οποία εξέλεξε τον 16ο Πατριάρχη

Μόσχας και Πάσης Ρωσίας.

Στην μυστική ψηφοφορία έλαβαν μέρος 702 άτομα, τα οποία κλήθηκαν να ψηφίσουν μυστικά έναν από τους δύο υποψήφιους Μητροπολίτη Κύριλλο και Μητροπολίτη Κλήμη.

Τα αποτελέσματα των εκλογών ανακοίνωσε ο Επικεφαλής της Επιτροπής Καταμέτρησης Αρχιεπίσκοπος Αικατεριναδόρ και Κουμπάν κ. Ισίδωρος, με τον Μητροπολίτη Κύριλλο να παίρνει 508 ψήφους, ενώ ο Μητροπολίτης Καλούγα Κλήμης 169.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ

Ο Μητροπολίτης Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ κατά κόσμο (Βλαδίμηρος του Μιχαήλ Γκουντιάεφ), γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1946 στο Λένινγκραντ. Ο Πατέρας του Μιχαήλ ήταν Ιερέας και εκοιμήθη το 1974, ενώ η μητέρα του Ράϊσα ήταν Δασκάλα γερμανικών σε σχολείο και εκοιμήθη το 1984.

Ο Πρεσβύτερος αδελφός του, Πρωθιερέας Νικόλαος Γκουντιάεφ είναι Καθηγητής στην Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης, και προϊστάμενος στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Αγία Πετρούπολη.

Οι γονείς του Μητροπολίτη Κύριλλου ήταν πολύ ευσεβής και είχαν αφιερώσει την ζωή τους στην Εκκλησία, γι΄ αυτό ο μικρός τότε Βλαδίμηρος επιθυμούσε να εξυπηρετεί καθημερινά την Εκκλησία.

Αποφοίτησε από το Λύκειο το 1965, και αμέσως μετά εισήλθε στο Θεολογικό Σεμινάριο και στην συνέχεια στη Θεολογική Ακαδημία του Λένινγκραντ.

Ήδη στα κολεγιακά χρόνια ο Βλαντιμίρ συμμετείχε ενεργά, στην κοινωνική ζωή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1968 συμμετείχε στην Τρίτη Πανχριστιανική Ειρηνική Διάσκεψη στην Πράγα, και τον Ιούλιο του ίδιου έτους στην Δ΄ Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στην Ουψάλα.

Στις ετήσιες συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΣΕ ήταν νέος σύμβουλος, και στις συνεδριάσεις της επιτροπής της νεολαίας ήταν αντιπρόεδρος.

Στις 3 Απριλίου το 1969 εκάρη μοναχός με το όνομα Κύριλλος προς τιμήν του Αγίου Κυρίλλου του Ισαποστόλου, από τον Μητροπολίτη Λένινγκραντ και Νόβγκοροντ Νικόδημο.

Στις 7 Απριλίου έγινε Ιεροδιάκονος, και στις 1 Ιουνίου του ιδίου έτους σε Ιερομόναχος.

Ένα χρόνο μετά τον Ιούνιο του 1970, αποφοίτησε με άριστα από την Θεολογική Ακαδημία του Λένινγκραντ και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Διδάκτορα Θεολογίας.

Αφού υποστήριξε την Διδακτορική του Διατριβή έμεινε στην Ακαδημία ως Λέκτορας της Δογματικής Θεολογίας, και βοηθός επιθεωρητής της Θεολογικής Ακαδημίας.

Στις 30 Αυγούστου το 1970 διορίστηκε προσωπικός γραμματέας του Μητροπολίτη Λένινγκραντ και Νόβγκοροντ Νικόδημου.

Αυτός ο συνδυασμός των δραστηριοτήτων του ως Δασκάλου της Ακαδημίας και Γραμματέας του Μητροπολίτη, ο Κύριλλος συνεχίζει να αφιερώνει πολύ χρόνο στις Εξωτερικές Δραστηριότητες του Πατριαρχείου Μόσχας.

Στις 12 Σεπτεμβρίου το 1971 έγινε Αρχιμανδρίτης και διορίστηκε εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Μόσχας, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στη Γενεύη και Προϊστάμενος της Σταυροπηγιακής Ενορίας της Γεννήσεως της Θεοτόκου στην Γενεύη.

Το 1972 ο Αρχιμ. Κύριλλος συνόδευσε τον Πατριάρχη Μόσχας και Πάσης Ρωσίας Ποιμένα, κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στην Μέση Ανατολή, καθώς και στην Βουλγαρία, την Γιουγκοσλαβία, την Ελλάδα και την Ρουμανία.

Στις 26 Δεκεμβρίου το 1974 διορίστηκε Πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας του Λένινγκραντ και του Σεμιναρίου, και το 1975 διορίστηκε Πρόεδρος του Επαρχιακού Συμβουλίου της Μητροπόλεως του Λένινγκραντ.

Στις 14 Μαρτίου του 1976 στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας στην Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ χειροτονήθηκε επίσκοπος με τον τίτλο Βίμποργκ, (βοηθός επίσκοπος της Επαρχίας Λένινγκραντ).

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1977 προήλθε στον βαθμό του Αρχιεπισκόπου.

Από 12 ως 19 Οκτωβρίου 1977 συνόδευσε τον μακαριστό Αγιώτατο Πατριάρχη Ποιμένα, στην επίσημη επίσκεψη του στον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο Α΄ στην Κωνσταντινούπολη.

Στις 26 Δεκεμβρίου του 1984 διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Σμολένσκ και Βιάζμα.

Αργότερα με απόφαση της Ιεράς Συνόδου στις 11 Απριλίου του 1989, άλλαξε τον τίτλο του σε Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ.

Στις 14 Νοεμβρίου του ιδίου έτους με απόφαση της Ιεράς Συνόδου διορίστηκε Πρόεδρος του Τμήματος των Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, και μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου.

Τέλος στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 σε έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας με αφορμή την κοίμηση του μακαριστού Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας Αλέξιου Β΄, μετά από μυστική ψηφοφορία διορίζετε Τοποτηρητής του Πατριαρχικού Θρόνου της Ρωσίας.